Herkese merhabaa💕✨ Öncelikle herkes hoş geldi kslxmşdkfödk Bu benim 2. Kitabım ilkini yayınlamadım ama bunu yayınlamak istedim Çok büyük bir Semih Kılıçsoy fanı olarak🥰 Bölümler her Cumartesi saat 20.00 de Umarım Seversinizz🫧 İyi okumalarr🤍
Semih Kılıçsoy 🫠
Bade🤍
"Bade hadi kızım uyan artık uçağa geç kalacaksın!" sabah normalde pek erken kalkmama rağmen annemin sesiyle erkenden uyandım. Çünkü bugün büyük gündü istediğim Boğaziçi İngiliz dili ve Edebiyatı bölümünü kazanmıştım ve İstanbul'a gidiyordum. İngilizceye küçüklüğümden beri yatkınlığım vardı. Öğrenmeyi de çok seviyordum. Ama matematik için aynı şeyleri söyleyemezdim. Bazen takılara olan alerjim gibi matematiğe de alerjim varmış gibi hissetmiyor değilim.
Kardeşten öte arkadaşım Yelizle bir ev tuttuk o da aynı üniversitede hemşirelik bölümünü kazanmıştı. Ortak bir de range rover araba almıştık.
İstanbul'a gitmemdeki en büyük sebep Semih Kılıçsoydu onu okadar çok seviyordum ki duvar kağıdımdan formalarıma kadar herşey Semihti. Onun antrenmanlarını izlemek maçlarını izlemek... Düşüncesi bile kalbimin teklemesine neden oluyordu. Fanatik bir beşiktaşlıydım ve Nevzat Demir Tesisleri'ne gitmek küçüklüğümden beri hayalimdi. Babam ben çok küçükken yalnız bir defa maça götürmüş. Onu da zaten hayal meyal hatırlıyordum.
"Tamam anne Yelizi arayıp geliyorum." Şarjdaki telefonumu çıkardım ve Yelizi aradım " Alo" dedi bi yandan da hazırlanıyordum. "Alo Yeloşum hazırlandın mı? " "Hayır kuzum hazırlanıyorum" "Tamam bende hazırlanınca havaalanında buluşuruz" "Tamam görüşürüz" dedi "Bays" deyip kapattım.
Hemen hazırlanıp kahvaltımı etmeye başladım ekmeğe çikolata sürdüm birazda reçel doyduğumda masadan kalktım. Annemin 182373783438 kere dikkatli ol nutuğunu dinledim ve "Merak etme beni güzel annem" deyip sarıldım. Erkek kardeşim Göktuğ dudağını bükerek "Abla lütfen bende gelebilirmiyim lütfeeen?" dedi eğildim ve ılımlı bir tonda "Ablacım seninde burda bir okulun var ve ona gitmek zorundasın hem benimle gelsen ben evde bile olmayacağım ki okulda olacağım hem ben seni hergün arayacağım kuzum." dedim ve yanağından öptüm. "Tamam" dedi ve sarıldı.
Herkesle vedalaştıktan sonra eşyaları bagaja yerleştirdik. Babam beni havaalanına götürdü ve Yelizi beklemeye başladık Babam "Kızım lütfen kendinize dikkat edin ve her akşam bizi aramayı unutma tamam mı?" dedi endişeyle "Tamam aslan babam sen beni merak etme" deyip yanağından öptüm karşıdan Yeliz'in geldiğini görünce sarılıp vedalaştım ve Yeliz'in yanına gittim.
"Heycanlı mısın? " diye sordu "Evet hemde çookk" sırıtarak "Ben o heycanın sebebini biliyorum" dedi imayla "Ya hiç boşuna ima yapma çünkü dürüstçe söyleyebilirim SEMİHİ GÖRECEĞİM İÇİN ÇOOOKK HEYCANLIYIIM Yıllardır bu anı bekliyorum sınava onu düşünerek motive oldum çalıştım ve istediğim bölümü kazandım!"
Yeliz göz devirerek"Evet biliyorum kardeşim 4 yıldır Semih Semih diye başımın etini yediğin için maalesef. " Güldüm ve sırtına yavaşça vurdum. "Hem belli mi olur belki eniştem olur İstanbulda" dedim gülerek Yeliz "Hiç o toplara girme ben sadece derslerime odaklanacağım" dedi kendinden emin bir sesle "Hımhım eminim öylediir" dedim gülüşümü saklamaya çalışarak. Yeliz dirseğini karnıma geçirip "Badee!" dedi. "Tamam tamam sustuk be ayrıca bukadar emin konuştuğun günleri hatırlatıcam" dedim
Biraz daha beklediğimizde anons yapıldı ve uçağa doğru ilerledik Mersin İstanbul arası 90 dakika sürüyordu Uçağa bindik ve birsüre sonra uçak kalktı. Uçağa binince telefonumla ilgilenmeye başladım. İnstagrama girdiğimde Semih in story attığını gördüm ve hemen açtım Antrenmanından bir fotoğraf atmıştı bakmayacağını bilsem bile yorum yapmayı seviyordum diğer yorumlara benzeyen birtane daha yazdım
Geri kalan yol boyunca uyudum.Yeliz beni uyandırdığında uçak inmişti. İstanbul'a varmıştık. Eşyalarımızı alıp indik ve havaalanından çıktık arabamız ordaydı bizim için getiren babamın arkadaşına teşekkür edip anahtarı aldım ve sürücü koltuğuna geçtim.
Yeliz de eşyaları bagaja yerleştirdikten sonra yanıma oturdu ve arabayı çalıştırdım. "Yeliz bizim ev tam olarak nerdeydi kuzum?" Yelizin babası ve benim babam evi birlikte ayarlamışlardı. "Ümraniyedeymiş bekle babamın attığı konumu sana atayım." Yeliz telefonunu açıp konumu bana atarken "Neee!? Ümraniye miiiii Nevzat Demir Tesislerinin olduğu Semt eve yakın olması çok iyi oldu" "Evet artık her okul sonu gelirsin." dedi göz devirerek. "Kesinliklee"
Eve vardık ve eşyalarımızı yerleştirdik işimiz bittiğinde çoktan akşam olmuştu. Yeliz "Makarna yaparmısın senin makarnana bayılıyorum."dediği için mutfağa gittim ve önce domates sosunu hazırlayıp makarnayı yaptım birlikte yedik ve Yeliz bulaşıkları makineye yerleştirdi. Birbirimize iyi geceler deyip odalarımıza çekildik. Yarınki konbinimi kafamda oluşturdum, pijamalarımı giyip yatağa uzandım ve Babamı aradı " Alo Baba"
"Kızım varabildinizmi nasılsınız? " "Evet baba eşyaları yerleştirdik yemek yedik yarın okul var biraz erken yatayım dedim."
"He iyi kızım." birazda Göktuğuyla konuştuk ve iyi geceler deyip telefonu kapattım. Işıkları kapattım ve tavanı izlemeye başladım.Semih'i düşündüm şimdi onunla aynı şehirde aynı havayı soluyorduk. Şuan neyapıyordu acaba yarın okul çıkışı anternmanlarını izlemeye gidicem. O beni görmese de bana yeterdi onu görmek.
Yanlızlığın kıyıya vurmasıydı onu sevmek ama bir okadar da imkansızdı işte....
Evett ilk bölümü nasıl buldunuzz💝
Yeliz sözlerinin arkasında
durabilecek mi?
Semih Badeyi fark edecek mi?
Sizi seviyorumm🥰❣️
Byss✨
Okur Yorumları | Yorum Ekle |