Yavaşça evden çıktım ve kapıyı kilitledim.Eve son bir kez hüzünle baktım.Küçükken çok fazla anım vardı burada ve ben ne kadar burayı bırakıp gitmek istemesemde ailemi bulup burada onlarla daha fazla anı biriktirmeye kararlıydım .Bu yüzden eve arkamı dönüp yürümeye başladım.İçimden ne kadar ağlamak geçse de annem bana güçlü ol demişti.Hayatın gerçeklerini öğren ve dik dur demişti.Bende annemi dinleyerek ağlamadım.Güçlü olmaya çalıştım.Ve saklı ormana giden yola doğru döndüm.1 saat sonra saklı ormanın girişindeydim .Beni nasıl bir macera bekliyor bilmiyordum ama artık bu maceraya giriş yapmam gerekiyordu .Ve en sonunda maceram başlamıştı .Saklı Ormanın içine girdim ve yürümeye başladım.2 saat yürüdüm ama bir sonuca ulaşamadım. Ama o an anladım ki bu gizem ve macera hızlı bitmeyecekti .Biraz daha yürüdükten sonra karnımın acıktığını hissettim. İleride büyük bir taş vardı.Taşın yanına gittim ve taşın üstüne çantamı koyup yiyecekleri çıkardım.Sonra çantamı kapatıp aşağıya koydum ve taşın üstüne oturarak yemeğimi yedim. Yemeğimi bitirdikten sonra tam yürümeye devam edecekken bir yerden bir çığlık sesi geldi.Acaba orada neler oluyordu.Üzerimi bir korku ve endişe sardı fakat yinede sesin geldiği yöne doğru ilerlemeye başladım.O an orada bir kulübe olduğunu gördüm ve o çığlık sesinin oradan geldiğini anladım.İçeri girmeye korkuyordum fakat içeride acı çeken biri varsa onu kurtarmam gerektiğini düşünüyordum.Gitmeye vicdanım el vermiyordu.Evin içine girdim ama yine görmemem gereken bir şey gördüm....

.❤️Sevgilerimle