Erkekleri anlamam için hiçbir zaman büyük bir çaba harcayan kızlardan olmamıştım. Çünkü erkekleri çözmem için onların dilinden konuşmam yeterliydi. Ama Kağan'ın bir dili olmadığını düşünüyordum. Onunla geçirdiğim saatler kısıtlı bir zamana denk olsa da hep bir şeylerin yetersiz kaldığını düşünüyordum. Onu çözemiyor ya da anlayamıyordum.

"Bakma öyle," derken elimi bırakmıştı. Boşluğa düşmüş gibi hissettim. "Benimle sevişmek istiyorsan vücudunu tanımam gerek." Söylediği bu cümleye birçok anlam yükleyebilirdim ama bunu yapmadım. Çünkü birbirimizi sadece birkaç gündür tanıyorduk.

"Öyleyse bende senden izin istiyorum." derken banyonun soğuk zemininde ilerledim. "Ne için?" diye sorduğunda, "Vücudunu tanımam için." dedim. Cevap vermedi. Duşa kabine doğru ilerlerken üzerimdeki elbiseyi zorlanmadan çıkarttım. Suyu çoktan açmış beni izliyordu. Elbise parmaklarımın arasından zemine düşerken dik durmaya gayret ettim. Çünkü çıplaklık benim için ayıplanası bir davranış değildi. Bedenim, benim bedenimdi bu yüzden onu istediğim gibi kullanmakta özgürdüm.

Kağan bana doğru gelirken yanımdan geçip arkamda durdu. Ne yapmaya çalıştığını anlamak üzere arkamı dönecekken buna izin vermeyip parmaklarını sütyenimin kopçasına götürdü. Tenime değen eliyle ürperirken özgürlüğüne kavuşan göğüslerimle sütyenimin askılarını omuzlarımdan aşağıya indirdi. Elini sırtımda gezdiriyordu. Bu hareketiyle göğüs uçlarım sertleşmeye başladı. Boyu benden uzun olduğu için kulağıma doğru eğildi. "Seni ilk gördüğüm ânı hatırlıyor musun?" dediğinde başımla onayladım onu. Konuşacak gücüm yok gibiydi. "Yüzünü unutamıyorum." Saçlarımı sağ omzuna atıp enseme dudaklarını değdirdi. Dudaklarımı araladım. "O gün seni düşünerek kendime dokundum."

Banyo ısınmaya başlamıştı. Suyun sesi nefeslerimize karışırken Kağan, "İlerle." deyip duşa kabinin içine doğru birkaç adım atmamı sağladı. İçeriye girdiğimde bekledim. Su saçlarımı ıslatarak tenimi okşuyordu. Kağan tam karşımdaydı. Ona, "Sen gelmiyor musun?" diye soru yönelttiğimde sadece, "Seni izlemek istiyorum." dedi. Hızla arkamı döndüm. Ellerimi duvara yaslarken Kağan, "Bana dön Işıl." dediğinde umursamadım. Sesi otoriter çıkıyordu. Yine de dediğini yapmamaya kararlıydım. Onun aksine, "Bana gel Kağan," deyip devam ettim. "O zaman beni görebilirsin."

"Seni pişman ederim!"

Bu dediğine anlam veremedim. Ona doğru dönecekken kendimi son anda durdurup, "Bırak da buna ben karar vereyim." dedim.

Ayak sesleri duyduğumda kulak kesildim. Kağan bedeniyle bedenimi arkadan sarmış ve vücutlarımızı birleştirmişti. Kolları göğüslerimin üzerinde dururken çenesini başımın üzerine yerleştirdi. "Biraz sonra seni bitireceğim Işıl," deyip ellerini göğüslerimden kasıklarıma doğru indirdi. "Buna hazır olsan iyi edersin."