Eve döndüğümüzde Baran garip davranmaya başlamıştı çocuklar çok iyiydi ama Baran kötü durumdaydı kendi kendine konuşuyor bazen dışarda 1 saat boyunca yatıyordu değişik olmaya başlamıştı ona bu konuyu sorduğumda beni iyiyim ya deyip geçiştiriyordu

Ama iyi değildi bunu bende o da çok iyi biliyordu annem bizde kalıp bana yardımcı oluyordu kalmasını pek istemiyordum çünkü çok yoruluyordu.

Bir gün yine Baran ile konuşmaya gittim "İyi misin Baran?" Baran bana dönüp kaşlarını çattı en sert bakışını kuşanarak "Yeter artık Bihter! her gün aynı soruyu soruyorsun iyiyim anladınmı beni!" gözlerim öyle bir açılmıştıkı artık 5 cm daha fazla görebiliyordum

"İyi değilsin Baran paranormalsin bunu anla yaptıkların normal değil" diye bağırınca Baran daha fazla sinirlendi ve boğazımdan tutup beni yatağa fırlattı sonrasında oturduğu yerden kalkarak bana doğru ilerlemeye başladı korkunçtu hem de nasıl korkunçtu ne olduğunu anlamıyordum

Yanıma geldiğinde ensemden tuttu ve beni kaldırdı "Sen benim malımsın anladınmı Bihter" dedi gülerek "Hoşt ulan benle nasıl konuştuğuna dikkat et keserim o uzun dilini" ne dedim ben Allah kahretsin biraz fazlamı kendimi savundum ya da hoşt mu ağır oldu Allah'ım yardım et

Baran ensemi bıraktı sonra kolumu tutup beni cam olan aynaya götürdü "Suratına iyi bak çünkü birazdan güzelliğin gidecek" ne dedi o yüzüme ne yapacaktı kolumu bırakmasını sağlamalıydım

Buldum! küçüklüğümden beri herkesi ısırarak nakavt ederdim tabii dişlerim şuan işlevini kaybetmediyse.Baran'ın kolunu sıkıca ısırdım Baran acıdan beni bırakmak zorunda kaldı koşarak çekmecedemde zarar verebilecek şeyler aradım ve sadece bir tane pergel buldum aslında pergelin ucunu kullanabilirdim Baran hızla bana doğru geliyordu kolumdan tekrar tutup beni kendine çektiğinde karnına pergeli sapladım kan yavaş yavaş akmaya başlamıştı

"Kaltak! oyun buraya kadar gerçekleri söyüyorum hazırmısın en başından beri seni kandırıyorum bugünü bekledim herkes benim adamım evden kaçmaya çalışırsan ilk önce bombalar patlayacak sonra tamı tamına 15 kişi tarafından sana ateş açılacak deneme bence.Ölüm Vakti Bihter"

Anneme seslenmek isterdim ama çocukları alıp bir günlüğüne yazlığa gitmişlerdi kaçmam lazımdı Baran beni yakalayıp kafamı aynaya vurdu kırılan camlardan bir tanesini alıp Baran'ın gözüne sapladım hala beni bırakmamıştı gözü kör oldu BU NE İNAT ARKADAŞ

"Beni hafife alma Baran 10 yıl savunma eğitimi gördüm ben" Baran tek kelime dahi etmeyerek beni kaldırdı ve cama doğru fırlattı cam üstümde kırılınca her yerime battı yanımda olan camları ninja gibi Baran'a fırlatmaya başlayınca bir silah çıkardı pompalımıydı o "Son duanı et"

Kapıdan ses geldi ve bir anda kapı kırıldı içeriye üstü başı yırtık bir hanımefendi girdi "Bırak lan onu it" diyip Baran'a doğru ilerledi Baran'ı kaldırarak üstümden bahçeye fırlattı bu ne güç böyle diye düşündüm elimi tutup beni kaldırdı "Alev ben tatlım sonra detaylıca konuşuruz hadi şimdi kaçalım burdan" elimden çekiştirerek beni dışarı çıkartmaya çalıştı "Onlarda benim adamlarım sakin ol birazdan bu tuşa basacağım ve ev patlayacak hazırmısın" kafamı salladım önümde yatan Baran elimi tutan bir kadın yanında da kanla kaplı ben kız tuşa basınca ev birden patladı

Hikayem bitmemişti daha yrni başlıyordu