Yatağımdan kalktım ve annem hala evde değildi hemen telfonumdan annemi aradım annem üç dört saniye sonra annem telefonu açtı

"Alo anne neredesin?"

"Kızım ben mutfağa not yazmıştım 7 günlüğe arkadaşlarla tatile gideceiğm diye sende mahkemede olduğun için haber vermedim"

"Hmm tamam görmemişim iyi eğlenceler" dedim ve telefonu kapattım of of evde tek kalmıştım bugün ne görüş vardı ne de arkadaşlarla bir planım kahvaltı hazırlarken yine telefonum çaldı bilinmeyen numara yazıyordu hemen telefonu açtım

"Alo kimsiniz?" diye sordum

"Benim Bihter,Baran" dedi çok tanıdık bir ses

"Evet Baran buyur" dedim

"Bihter burada arama olacak bir telefon çıkarmam gerekiyor bana yardımcı olman lazım." Düşündüm ben bir Avukattım bunu yapabilir miyim bir an kendime güvendim

"Evet yaparım hemen geliyorum." dedim ve kapıdan çıkıp arabama bindim

Kimse niye geldiğimi sorgulamadan beni içeri aldılar ve görüş odasına soktular Baran bir iki dakika sonra geldi terlemişti saçları biraz uzamış sakalları gittikçe uzuyordu onu o halde görünce içim sızladı hemen sandalyeye oturdu vakit geçsin diye konuşmaya başladık "Nasılsın" dedim Baran tebessüm ile "İyiyim sen nasılsın"

5 DAKİKA SONRA

Baran "Şimdi sarılacağız bende kıyafetinden içeri atacağım" ilk önce şaşırdım sonra kıyafetime baktım telefonun düşebileceği bir yer varmı diye kontrol ettim ve onaylar şekilde başımı salladım ayağa kalktık sonrasında Baran bana doğru ilerledi ve kollarını sardı bende aynı şekilde ona sarıldım kulağıma "Dikkat et" dedi ve ayrıldık kapıyı bana açtılar sonrasında arabama koyuldum ilk işbirliğimiz böylece gerçekleşti

BARAN DEMİR

Onu çözemiyordum asil duruşu özgüveni herşeyi ile çok güzeldi onda öyle bir şey varki çözemediğim beni çılgınlıklara sürüklüyor.

Ne diyorum ben ya? o benim avukatım ne dersem diyeyim düşüncelerime hakim olamıyordum o gerçekten çok güzeldi ondan dehşet derecede hoşlanıyordum bunu açıklamak için doğru zamanı beklemeliydim şu an doğru zaman değildi ama ona bir şey olursa ilk ona zarar verenin canını alırım