EK SAHNEDİR.

YILDIZLAR HER ZAMAN PARLASIN.

"Lucas... Sana ait olmak, her nefesimde hissettiğim bir gerçek. Ama bunu bilmek seni ne kadar değiştirecek?"

(Lucia)

Lucas’a olan hislerimin ağırlığını kalbimde taşırken, içimdeki sorular büyüyordu. Her dokunuşumda veya yalnızca ismini duyduğumda, kalbimin derinliklerinde yankılanan tek bir soru vardı: "Peki ya sen... Benim olmayı göze alacak kadar cesur musun, Lucas?"

Bu, en çok merak ettiğim şeydi. Lucas, her zaman güçlü ve kontrol altında görünse de, içinde bir savaş olduğunu hissedebiliyordum. Her geçen an, onun bana olan bağlılığını sorguluyordum; ona ne kadar sahip olduğumu bilmek istiyordum. Ancak Lucas’ın sessizliği, beni her zamankinden daha fazla içine çekiyor, içimdeki belirsizlik ve özlem artıyordu.

(Lucas)

Onun sözlerindeki derinlik, her zaman beni büyülemişti. Lucia’nın hislerinin farkındaydım, ama onun benimle bu yolda yürümesinin getireceği tehlikeleri de biliyordum. Ben olmadan, yalnız ve korunmasız kalacağını düşünmek, içimi acıtan bir gerçekti. İçimde bir çatışma vardı; onu kendime çekmek istiyordum, ama aynı zamanda özgürlüğünü korumak da bir o kadar önemliydi. Kalbimde ona ait olmanın getirdiği sıcaklık, kaybetme korkusuyla karışıyordu. Her zaman güçlü durmam gerektiğini biliyordum; ama kalbimin derinliklerinde ona karşı hissettiğim bağlılık, beni kırılgan kılıyordu. "Seni korumak istiyorum, S. Her şeyden, en çok da karanlıktan," diye fısıldadım kendi kendime. Ama bu istek, duygularımı bastırmamı da gerektiriyordu; ikilem içinde kaybolmuştum.

Öte yandan... Ne kadar cesur olduğunu görmek istiyordum; ne kadar ileri gidebileceğini, hangi sınırları aşabileceğini merak ediyordum. Lucia, kırılgan ve narin bir çiçekti; aynı zamanda güçlü, cesur, özgür. Onun hayatındaki yerim, her an onun masumiyetini ve güzelliğini korumakla doğrudan bağlantılıydı. Onun için doğru olanı yaparken, kendi kalbimin derinliklerinde gizli duygularımın yankılandığını bilmek, beni mahvediyordu. Bu hislerle yüzleşirken, hem onu sevmek hem de kendi içsel çatışmalarımla başa çıkmak zorundaydım. Kendi korkularımla yüzleşmek, onun için alacağım riskler kadar önemliydi.