Q: Quote yani alıntıdır. Bazı bölümlerde alıntılar paylaşılacaktır.

Sevgiler.

YILDIZLAR HER ZAMAN PARLASIN.

"Onun adı, sanki görünmez bir gölge gibi etrafımda dolaşıyordu. Henüz karşılaşmamıştık, ama Luca De Santis'in soğuk ve sert dünyası, şimdiden beni içine çekiyordu. Derin bir endişe hissediyordum. İçimde sessiz bir savaş vardı... Kalbim, onun baskısına teslim olmamak için direniyordu. Henüz tanımadığım bu adamdan uzak durmak istemem doğal bir refleks gibi görünüyordu, ama kaçabileceğimden emin değildim." —Isabelle Rose Moretti

Isabelle, kendi odasında bir pencerenin önünde duruyordu, parmakları endişeyle birbirine kenetlenmişti. Luca De Santis’in adı, zihninde sürekli yankılanıyor, ona görünmeyen bir ağırlık gibi etki ediyordu. Tanımadığı bu adamla evlenmek zorunda olmanın ağırlığını iliklerinde hissediyordu. Ona karşı duyduğu tedirginlik, mantığıyla savaşırken kalbinde derin bir boşluk yaratıyordu. Luca’nın baskıcı varlığından kaçmak istiyordu, ama bir yandan da, bu korkuyu bastırması gerektiğini biliyordu.

"Bu bir anlaşma…" diye kendine fısıldadı. Ama içindeki o derin korku, bu anlaşmanın ötesinde bir şeylerin peşindeydi. Bu evlilik sadece bir ittifak mı olacaktı? Yoksa onun karanlık dünyasına çekilen biri daha mı olacaktı?

"Isabelle’in içinde bir korku olduğunu seziyordum. Bu yolun ne kadar zor olacağını şimdiden hissettirecek kadar derin bir direnç vardı onda, bunu biliyordum. Ama onun korkusunu istemiyordum; asıl ihtiyacım olan, saygısını kazanmaktı. Bu evlilik, sadece bir ittifak değildi. Isabelle’in kalbine ve ruhuna dokunmak, bu anlaşmanın gerçek özü olacaktı. Sevgi ya da merhamet aramıyordum... Aradığım, karşılıklı bir anlayış ve beraberliğin gerçek zaferiydi." —Luca De Santis

Luca, ofisinde yalnızdı. Odanın köşesinde yanan lambanın altın sarısı ışığı yüzüne vururken düşüncelere dalmıştı. Isabelle Rose Moretti aklından bir türlü çıkmıyordu. Korkusunu ve güvensizliğini şimdiden hissedebiliyordu. Onun, bu anlaşmanın sadece kağıt üstünde kalmasını umduğunu biliyordu; Isabelle, ona gerçek bir eş olmak istemiyor olabilirdi. Özellikle de kaçtığı düşünülünce... Ama Luca için bu ittifakın çok daha derin anlamları vardı.

"Ona korkmasını gerektiren bir neden bırakmayacağım," diye düşündü kararlılıkla. Isabelle’in gözlerinde korku yerine saygı görmek istiyordu. Sadece bir kadının değil, bir ortağın yanında olduğuna inanmak istiyordu. Onun güvenini kazanmadan bu evliliğin gerçek bir anlamı olmayacağını biliyordu.

Isabelle’in çekincelerine rağmen Luca, bu yolculuğun sadece resmi bir anlaşma olmadığının farkındaydı. Aradığı şey, Isabelle'in ruhuna dokunabilmekti; onun korkusunu dindirecek, zihnindeki soru işaretlerini yok edecek bir bağ kurmak istiyordu.