Aras mı? Gelen kişi Aras'ı tanıyorsa Ayaz'ı da tanıyor olmalıydı. Bu da bana yardım etmez demekti.

"Bu kim Aras?" Sesi kadın sesine benziyordu. Acaba sevgilisi miydi? Belki bu kadın da Ayaz'a saplantılı biçimde aşıktır ve onu kaçırmaya gelmiştir ve Ayaz onu tanımasın diye Arad diyerek seslenmiştir olamaz mı? Tabii ki bu oldukça mantılı! Ya da ben bu mallarla kala kala bu hale geldim.

Ayaz'ın yanağımdan öpmesiyle daldığım derin düşüncelerden sıyrıldım.

"Beni ne kadar sevdiğini mi düşünüyorsun minik kuşum?"

"Evet sevgimden öldürmek istiyorum!" Dediğime dudağinı büzdü. Dudak büzmesine gözümü devirdigim esnada masada duran telefonu fark ettim. Ayaz telefonu masada bırakacak kadar dikkatsiz olamazdı.

"Aras nerede?" Ayaz sorduğum soru karşında kaşlarını çatıp yüzüme baktı.

"Napacaksın Aras'ı sen?" Kıskanmış mıydı yoksa şüphelenmiş miydi tam olarak kestirememiştim. Kıskandığını varsayarak devam edelim bakalım.

"Sanane? Seni ne kadar ilgilendirir?" Anlaşılan kıskanmıştı.

"Ayazcığım!" İçeriyi sevgi dolu bir kadın sesi doldurmuştu. Kafamı sesin geldiği yöne çevirdiğimde hayranlığa büründüm. Sarı saçlı, mavi gözlü zarif bir kadın vardı karşımda. Üzerinde güzel siyah bir elbise vardı. Elbise kadının güzelliğine güzellik katmıştı.

Ayaz ayağa kalkıp kıza doğru ilerledi.

"Hoşgeldin bal küpü." Ayaz ve Aras kızla ilgilenirken bende çaktırmadan telefonu cebime koymuştum.

"Lavabo nerede acaba?" Hepsi gözlerini bana çevirmişlerdi.

"Gel minik kuş." Sen bana minik kus demeye devam et yakında gözünü çıkartıcağım.

Merdivenlerden çıkıp salonun sonuna gelmiştik

"Burası." Sağ tarafımızda ki kapıyı işaret etti.

"Tamam." Kapıyı açıp içeriye gireceğim esnada kolumda bir el hisettim. Tek kaşımı kaldırıp Ayaz'a baktım.

"Telefonu ver." Hasiktir! Yine nerden anladı bu adam be!

Ayaz'ı itip tavulete kendimi kilitledim. Hadi Gece hızlı ol kızım! Telefonu açıp acil numaralar kısmına bastım.

"Gece!" Ayaz kapıyı kırmaya çalışırken ben çoktan polisin numarasını tuşlamıştım.

"Gece eğer kapıyı şimdi açarsan ceza vermiyeceğım minik kuşum!" Asıl cezayı sen çekeceksin Ayaz Kara.

Telefonun açılma sesini duyduğum an mutluluktan ağlamak üzereydim.

"Alo?" Kapının kırılma sesiyle irkildim. Yine mi başaramadık Gece?

(28/02/2012)

"Baba dur artık nolur! Çok açıyor canım!"

"Kes lan! Abin senin yüzünden gitti!"Babam doğdum doğalı beni ilk defa dövüyordu. Abimden normalde hiç hoşlanmazdı ama anlaşılan gitmesi onu çok üzmüs ve hırsını benden çıkartıyordu. Sorun yok.

"Dokunma kızıma!" Hayır annem!

"Sen karışma Gece!"

"Anne ben iyiyim cidden." Annem kafasını bana çevirip gözleriyle masayı isaret etti. Göz uvuyla masaya baktığımda telefonu gördüm.

Annem babamı oyalarken ben hızlıca telefona koştum. Telefonu alıp lavaboya koştuğumda annemin acı içinde inlediğini duydum.

"Merak etme anne. Birazdan kurtulacağız."

Polise ulaşmıştım, adresimizi vermiştim ve gelmelerini bekliyordum.

İçeriden hičir ses gelmiyordu. Belki de annem ve babam barısmıştır. Ya da annem rol yapıyordur.

Kapıyı sessizce açıp yavaş adımlarla içeriye doğru ilerlemeye başladım.

"Bak güzel kızım." Babamın ekinde annemin kafası vardı. Dehşet içindeydim. Korku ve üzüntü anında bedenimi ele geçirmişti. Ağlıyor, çığlık atıyordum ama konuşamıyordum. "Neden?" demek istiyordum. "Neden yaptın bunu?" diye bağırmak istiyordum. Hani cok seviyordu annemi. Annem hep "Baban iyi biri" derdi. Ne yani annem bana yalan mı söylemişti? Belki de babam ona "Ben iyi biriyim." demişi ve annemde ona inanmıştı. Çünkü benim annem asla yalan söylemez.

(Günümüz)

"Gece iyi misin?"

Polisi aramamın üstünden bir saat geçmişti. Aras'ın sevgilisi olduğhnu öğrendiğim kız sürekli iyi olup olmadıhımı soruyor bende her seferinde sessiz kalıyordum. Tam bir saattir tek bir kelime bile etmemiştim. Aslına bakarsak ne olduğunu bile bilmiyorum. En son Ayaz beni kucağına alıp bu saldalyeye ottuturmuştu. Nerede olduğumu anlamak içn kafamı yavaşca kaldırıp etrafa baktım. Mutfakta olduğumuzu anlamam uzun sürmemişti. Sağ tarafıma baktığımda gözlerim Ayaz'ın gözleriyle buluştu. Öyle bakıyordu ki. Kızgın değildi. Sanki anlamış gibiydi. O anı düşündüğümü biliyor gibiydi. "Korkma" diyordu gözleri. "Korkma, ben kötü değilim." diyordu. "Bana güvenmelisin." diyordu.

Ama bilmediği bir şey vardı. Ben sadece aynada gördüğüme güveniyordum.