Günlerden salı soğuk bi kış sabahı. Okula gitmek için hazırlanıyordum. Annem her zmn ki gibi kahvaltı yapmadan çıkmamam gerektiğini söyleyip dururdu. Bu da o anlardan biriydi. Oysa atladığı birşey vardı eğer kahvaltı yaparsam geç kalırdım (asla bahane aramıyorum). Bağcıklarımı bağlayıp hemen çıktım evden. Durağa ilerlerken kulağımda çalan müziğe eşlik ettim.

AŞKTAN OĞLUM,

Bİ HOŞ SAĞIM SOLUM,

SEVDİM MALUM Kİ EN GÜZEL HUYUM

ŞU DÜNYADAN BİR AŞIK GEÇTİ

DESELER BEN OYUM...

Ah hyr aşık fln diğildim. Şarkı hoşuma gidiyordu sadece. Playlistimden bi kaç şarkı daha dinledikten sonra saate baktım dolmuş gelmek üzereydi. Hey bi dakika biri bana mı sesleniyordu? FATİHH... FATİHH... evet sanırım bu bekirin sesiydi. "A Bekir günaydın kardeşim"diye seslendim bana yaklaşmakta olan bekire." Olm iki saattir sesleniyorum neden duymuyosun? Görende aşık sanır". Bekir yine modundayd."Kardeşim kulaklık vardı kulağımda duymamışım kusura bakma"diye cevap verdim. Dolmuşun korna sesiyle ikimizde otobüse bindik. Ücretimi ödeyip en arkaya bekirin yanına oturdum.

Otobüs hareket etti. İlk durakta durunca bi kız bindi aceleyle. Telaşlı olduğu her halinden belliydi. Ücretini ödedikten sonra şoföre birini araması gerektiğini telefonunun şarjı bittiğini ve onun telefonunu kullanmak istediğini söyledi.Ama şöför güvenmemiş olucak ki kızım dk yok bende diyip başından savdı. O da kendince haklıydı tabi kimseye güven olmuyordu. Kız çaresizce onaylayıp bizim tarafa doğru ilerledi . Otobüs dolu olduğu için Bekir benden önce davranıp oturduğu yerden kalktı.Kız teşekkür edip yanıma gelince içimde saçma bi şekilde kelebeklenme hissettim. Ani bi hareketle cebimden telefonu çıkarıp ona uzattım "Eğer hala ihtiyacın varsa kullanabilirsin" dedim. Kız önce duraksadı ama sonrasında gülümseyerek elimdeki telefonu aldı. Ben birini aramasını beklerken o yaklaşık 3 4 dk arası telefonumda bişeyle uğraşıp teşekkür edip elime verdi. Bende rica edip cama yaslandım. Ona ne yaptığını sorucak diğildim. Dolmuşta çalan müzik eşliğiyle yolu seyretmeye devam ettim.