- İpek ?
-Menesse abla ?
- Ne yapıyorsun kızım burada?
- Sitare’yi bekliyorum. Sitare’yle beraber Sitarelere gideceğiz…
-Annenin haberi var mı ?
-Var merak etme…
- İyi tamam ben içeri giriyorum.


Aslında annemin haberi yok yalan söyledim. Bugün günlerden zaten Perşembe , annem gece gelir bende işimi halletmiş olurum o zamana kadar.
Ağaçların arkasındayım ve bir saattir buradayım. Hala gelen giden yok çok sıkıldım. Ama pes etmeyeceğim. Bugün bu iş hallolcak…

x x x x

Bir saat daha geçti sıcaktan bunalmaya başlıyorum. Saatte 19:00 oldu… Hadi artık hadi!
Evet bir saniye posta kutusuna biri yaklaşıyor sanırım.

E nasıl yani ? Bu bir çocuk.. Bir erkek çocuğu… Kapüşonlu siyah giyinmiş bir erkek… Ne yani Sokrates bu mu? Hayır ya saçmalama Sokrates nasıl bu olsun ?Küçücük çocuk bunca şeyi yazacak hali yok ya … Neden ? Ya yazıyorsa bilgi yaşla olan bir şey değil ki … Aman hayır ya saçmalama bu yaşta da bu kadar bilgi fazla… Belki de bu çocuk mektupları taşıyor. İllahamektupları almaya geliyor diye Sokrates bu olacak değil ya…
En iyisi onu takip edeyim yoksa aklım daha çok kurcalanacak benim…

Çocuk ilerledikçe bende peşinden gittim. Ağaçtan ağaca bazen duvardan duvara saklanarak gidiyordum peşinden. Üstümde bir gerginlik var. Korkuyorum. Neyden korktuğumu da bilmiyorum. İlk defa böylebir şey yapıyorum ve bilinmezlik hissediyorum muhtemelen korkum bu yüzden. Off şu gün sağ salim bir bitsin ya !
Çocuğun adımları hızlanmaya başladı, acaba beni fark mı etti ?
Sanmam… Çok dikkat ediyorum anlamasına imkan yok… Çocukla beraber bende hızlandım… Çocuk sahil tarafına doğru gidiyor. Hala takipteyim. Sahilin ilerisinde kayalıklar var sanırım oraya yöneldi. Nereye gidiyor bu ya !
Şimdi kumsalda yürümeye başladı . Tamamburadan sonra uzaktan bakmam gerekiyor çünkü saklanacak yer bulamam ve kendimi direkt açık etmiş olurum. Evet tahmin ettiğim gibi, kumsalda ki kayalıklara gidiyor. Biraz daha yaklaşıp açımı değiştirdim. Kayalıkların arasında bir karavan gözüküyor oraya mı gidiyor acaba ? Evet evet kesin oraya gidiyor şuan tamamen oraya yöneldi. Of kalbim yerinden çıkacak sanki fazla heyecan yaptım… Zaten durum tahmin ettiğim gibi bence bu çocuk mektupları taşıyan birisi bu Sokrates değil. Karavanın kapısı açıldı. Allah kahretsin ya yarım görebiliyorum. Ama şunun farkındayım içeride ki kişi erkek, kollarını ellerini görebiliyorum. Çocuktan mektubu aldı hararetli bir şeyler konuşuyorlar. Eyvah !çocuk buraya doğru bakıyor !
Hemen duvar dibine saklandım… Kalbim ağzımda atıyor sanki…

-İpek !
- Hiiiiii !
- Ne yapıyorsun burada?
- Sus sus eğil çabuk ! kızım öyle gelinir mi ya ödümü patlattın.
- Tamam bir sakin ol da anlat önce neden böyle eğildik?
- Ya Sitare bir olayı çözmem gerekiyor. Önce bir çözeyim sana her şeyi anlatacağım.
- Yine ne olayı ya ? Bir rahat durmuyorsun kızım her gün bir olay yeter ya.
- Ya Sitare sitem etmenin sırası mı sence şuan bir etrafımıza baksana ? Az dur az sus gözünü seveyim…
- Tamam ne oluyor ne yapıyoruz burada onu söyle bari.
- Bak şu kayalıkların orada bir karavan var oradakiler kim diye bakıyorum. Aman Sitare dikkatli bak ne olur demin bu tarafa baktılar yakalanma sakın.
- Tamamda tam olarak nerde göremiyorum…
- Ya Sitare bin tane kayalık var sanki .Kayalıkların arasında diyorum ya kaç kere…
- İpek konu kayalık değil onu anladım da orada karavan falan yok.
- Nasıl yok ? Çekil bir bakayım.
- Yok işte gel kendin bak.
-Nasıl ya ? Nasıl ? demin buradaydılar nereye gitmiş olabilirler of !
- İpek sen orada karavan olduğuna bunu gördüğüne emin misin peki ?
- Yok Sitare ben şizofrenim uyduruyorum öyle arada bir canım sıkılınca görmediğim şeyleri görmüş gibi yapıp kendime eğlence çıkarıyorum...
- Bilemiyorum artık…
- Ya yuh Sitare yuh bir şizofren olmadığım kalmıştı. Tabi ki eminim gördüm diyorumya…
- Ya İpek öyle değil tabi ki ama şu son zamanlardır olan şeyler sence de çok garip değil mi? Ve çok garipte davranıyorsun.
- Olayları bilmediğin için bunu böyle sorgulaman çok normal. Yürü gidelim buradan sana her şeyi anlatacağım.
- Size mi ?
- Hayır size. Evden size diye çıktım.
- Of İpek of. Başına iş açacaksın ya.
- Hadi hadi çok konuşuyorsun bazen.
- He he ben mi sen mi acaba İpek.
- Sen tabi Sitare.
- Hahaha iyi tamam ben çok konuşuyorum. Hadi gir koluma gidelim…