Bu iddia burada biter!

Annem aşağı yemek yapmaya indiğinde odama geçip telefonu elime aldığımda Mustafa'nın mesajını gördüm.

" İmzaları unuttuk."

Öfkeliydim. Hemde çok öfkeli. Zaten iddiayıda kazanmıştım. Artık umrumda bile değildi.

"Gerek kalmadı. Bir daha bana mesaj atmazsanda iyi olur."

"O ne demek şimdi?"

"Gerek yok yani gerek kalmadı bir şeye artık herkes yoluna."

"Benimle nasıl böyle konuşabilirsin? Sen kim olduğunu zannediyorsun?"

"Mine ben memnun oldum. Hadi yavrum peşinde onca kız var onlarla muhattap ol."

"Mine kendine gel ve kiminle konuştuğunun farkına var!"

"Ben gayet farkındayım. Asıl sen kiminle konuştuğunun farkına var."

Mustafa'nın nasıl delirdiğini buradan hissedebiliyordum. Ama umrumda değil bende delirmiştim.

"Sen benim kim olduğumu biliyor musunda benimle böyle uslupta konuşuyorsun?"

"Kimsin? Klasik herkesin peşinde olduğu, kendini çok önemli bir şey zanneden. Anca hava civa kasan birisi... Doğru bildim mi?"

"Doğru bildin. Neden bu kadar öfkelisin, sende onlardan biri olduğun için mi?"

"AHAHAHAHAH ne diyorsun sen ya kimlerdenmişim ben?"

" O peşimde olan kızlardan."

"Yav sen ne anlatıyorsun? Ulan ben senin peşinde olsam şuan seni şutlar mıydım?"

" Hm kesin değilsindir. O zaman ne diye benimle buluştun?"

Şuan inadına üstüme oynuyor. Kibrine o kadar yediremedi ki bu halimi beni nasıl delirtse diye elinden geleni yapıyor. Şerefsiz. Sen kaşındın.

"Arkadaşımla iddiaya girdim çünkü."

"Benim üstüme iddia mı oynadın?"

"Evet sende benimle buluştun ve iddiayı kazandım. Bu hikayede burada bitti gitti. Herkes yoluna şimdi."

"Sen fazla oldun artık. Oturup benle alay mı geçtiniz?"

"Kendini alay konumuz olacak kadar çok büyütme. İddiaydı kazandım bitti hepsi bu. Oturup 724 seni konuşmuyoruz. "

"Kızım senin yerinde olsam okula dahada gelmem."

Mesanına cevap dahi vermedim. Telefonu kilitleyip yorganı kafama kadar çektim. Ağlamaya devam ettim. Şimdi kendimden iyice nefret ediyordum. Ondanda nefret ediyorum.

Saatlerce ağlamamın ardından telefona baktım. Hiç mesaj yoktu. Ee olmayacaktı tabi yok birde olsaydı.. Kendimi uykuya zorlayıp sabahı sabah ettim...

(gerçekten ona bunu söylediğimde rahat sabaha kadar ağlamıştım. belki bana kızacaksınız ama o zaman öyle olmuştu ne yapayım)