Kargo

Sabah olduğunda zilin sesiyle uyandım. Tek gözüm açık saate baktım, saat 09:00 sinirle kalktım yataktan. Merdivenin başından annemlere seslendim, "anneeee kapıyaaa bakınn!"

Ses yok...

Kesin yine annem seminere bir yere gitti. Yahu bu kadın neden asla yerinde durmuyor.

Ayaklarımı merdivene vura vura öfkeyle indim kapıya bakmaya. Kapıyı açtığımda Burcu'yla Aslı ellerinde ki simit poşetini havaya kaldırıp sırıtarak bana bakıyorlardı.

"Kızım siz ruh hastası mısınız? Sabahın selavat vakti napıyonuz gözünüzü sevem ya..."

" Söylenme tembel kız, kalk saat kaç oldu."

Diyerek Burcu ayakkabılarını çıkarttı.

"Çekilde bi geçeyim" diyerek beni kenara itip içeri girdi.

Aslı da arkasından girerken, "vallaha benim bir suçum yok , benimde kapıma dayandı çıkarttı evden buraya getirdi."

Gülümsedim, " gel gülüm gel."

Kapıyı kapatıp mutfakta çayı demleyen Burcu hanıma bakıp, "saat sabahın 9'u , neden ikindi vaktinde uyuyor muşum gibi davranıyorsun acaba Burcu hanım?"

"Şşş çok fazla konuşuyorsun gel şurayada zeytin peynir çıkart."

"Valla beni ilgilendirmez kendi aranızda halledin."

Diyerek yukarı geri yatmaya doğru çıkarken,

"Sakın yatma Mine başına ekşirim valla..."

Diye Burcu'nun seslenişini duydum.

Gözlerimi devirip yukarı çıkmaya devam ettim. Doğru söylüyordu başıma gerçekten ekşir beni asla bırakmazdı biliyorum.

Lavaboma gidip elimi yüzümü yıkayıp dişlerimi fırçaladım. Dolabımdanda bir eşofman takımı seçip, üstümde ki saten pijamalarımı çıkarttım...

Komidinimden telefonumu alıp , şarjdan çıkarıp üstten bir bildirimleri kontrol ettim.

-Oğulcan bir yeni mesaj.

-Hakan bir yeni mesaj.

-Noyan bir yeni mesaj.

-Burcu 5 cevapsız arama.

-Ceren bir yeni mesaj.

-Komşu oğlan bir yeni mesaj..

Komşu oğlan kimdi ya? Hee üst mahalleden mert kesin yine kahve teklif ediyordur. Geç..

-Osman bir yeni mesaj.

Ay ben buna haftalar önce müsait olduğumda dönerim sana demiştim güme gitti çocuk.

-Mustafa bir yeni mesaj.

Tam mesajı açacakken tekrar kapı zilini duydum.

Bugün bu kapı susmayacak anlaşılan. Hızlı hızlı indim aşağıya , tam Aslı kapıyı açacaktı ki yetiştim. " sen geç çiçeğim bakarım ben." Diyerek kapıyı açtım.

Kargocu karşımda,"Mine Kutay?"

"Evet benim."

"Kargo size, şurayı imzalar mısınız?"

" İmzalarım da, ben bir şey sipariş etmemiştim."

"Bilemiyorum adres burayı gösteriyor."

Başımla onaylayıp uzattığı kağıda imza attım. Kocaman dev bir tablo gibi bir şeyi bana uzattı.

Zor bela kavrayıp içeri girdim.

"Ohaaa buneee."

"Bende bilmiyorum ki."

Burcu hızlıca paketi yırttı. Paketi açtığımızda tabloyu kendimize doğru cevirdik.

Mal mal tabloya bakıp birbirimize baktık.

Dev bir şekilde karakalemle portrem çiziliydi.

"Olum bune?"

"Ne biliyim Aslı bende ilk defa görüyorum."

"İyide kızım kim yollamış olabilir. Not falan yok mu kenarında biterinde bakın bi."

Tavbloyu ve paketi kurcaladık. Hiç bir şekilde not gözükmüyordu.

Bu sırada telefonuma bir bildirim geldi. "Az şunu tutun" diyip tabloyu kızların ellerine bıraktım. Cebimden telefonu çıkartıp sosyal medyadan ismi belli olmayan birinden gelen mesajı gördüm.

" Bu kadar zor taşıyacağını bilseydim daha küçük çizerdim seni.."

Telefondan başımı kaldırıp kızlara baktım...