Merhaba❤️

Aras ve Esin adına gelecek bölümlerden ufak bir kesit bölümü ile sizleri baş başa bırakıyorum. 🌹

Keyifli okumalar dilerim.❤️

**

Aşk sizce ne demektir?

Kendinden daha çok sevmek ve değer vermek mi?

Uzakta olsa bile yanında hissedebilmek mi?

Ne kadar kızsan da sonun da onu tekrar affedebilmek mi?

Acımasız bir oyun mu yoksa bitip tükenmeyen?

Güvenmek mi o kişiye?

En saçma esprisine gülmeye doyamamak mı yoksa?

Biraz da olsa kendi benliğimizden sıyrılıp,bizi çılgına çevirecek bir his mi bu?

Bazen de içimizden lanet edeceğimiz bir dürtü mü ya da?

Aşkın tarifi kimilerine göre farklılık gösterebilir ki ki bu çok normal bir durum.Bazen tatlı,bazen tuzlu,bazen ise acı...

Peki ya Esin'e göre Aşkın tarifi ne olabilirdi?

........................... && ............................

Birkaç saniyeliğine çimenlerin arasında sıkışıp kalan yaşlı gözlere çiviledi kendinin kilerini...

''Özür dilerim...Buna hakkım olmadığını ben de biliyorum.Her şeyin farkındayım.Sadece...Sadece anlıkta olsa gerçek olma düşüncesine kapılmak istedim!''

Esin kendisine hakim olamayıp,dolan gözlerini saklamak istercesine başını eğmişti.

''Esin yüzüme bak!''

Aras'ın uyarısına rağmen tepkisiz idi.Son çare Esin'in önüne düşen saçlarının arasına uzandı parmakları...Büyük bir ustalıkla saklı olan yuvasından gün yüzüne çıkardığı bakışlarda idi tüm benliği...

''Kaç dakikadır seni dinliyorum Esin.Konuşmama izin bile vermedin.Şimdi sadece beni dinlemeni istiyorum.''

Aras'ın söylediklerinin hemen ardından zoraki başıyla onaylamakla yetindi.

''Birbirimizden kaçmayı ne kadar denesek de hiç bir şeyin yolunda gitmediğini sen de biliyorsun.Defalarca aynı soruyu kendime sormaktan bıktım!Artık kaçamıyorum Esin...''

''Aras söylediklerinden hiç bir şey anlamıyorum?Tam olarak ne demek istiyorsun?''

Esin'in titreyen ses tonu ile sorduğu soruya karşılık göz altlarındaki yaşları elinin tersi ile sildi Aras.

''Sadece sorduğum soruya cevap vermeni istiyorum Esin!''

''Seni dinliyorum Aras.''

Bunun üzerine aralarındaki mesafeyi ortadan kaldıran Aras,Esin'i omuzlarından kavradı.Esin Aras'tan gelen bu tavra ne kadar şaşırsa da şuan da bunun üzerine kafa yormak istemiyordu.Tam 2 haftadır sevdiği adamın yanından geçemeyecek kadar olaylar tehlikeli bir çıkmaza doğru sürüklenmişti...Onun yakınlığını,kokusunu,içini ısıtan gülümseyişini özlemişti...

''Yaşadığım hayat boyunca sana tutunabilir miyim...?''

''Ne..?''

''Seni ilk gördüğüm de sanırım anlamıştım.Fakat tuhaf bir şekilde hiç bir zaman bunun farkında olamadım!''

''Aras tam olarak nereye varmak istiyorsun?''

''Esin ben artık dayanamıyorum...Her seferinde kendimi gereğinden fazla zorlamaktan başka bir şey yapmadım!Her şeyin daha iyi olacağına inanmak istedim sadece...Fakat bunda da başarılı olamadım!Yoruldum ve bu aptalca oyunu daha fazla devam ettirmek istemiyorum...''

''Peki benden ne istiyorsun Aras?''

''Seni sevmek istiyorum Esin...!Gözlerime bak ve sadece cevap ver.Yaşadığım hayat boyunca sana tutunabilir miyim...?''

Aras'ın sorduğu soruyla beraber,soğuktan kızaran yanaklarından sonsuz boşluğa düşen su birikintisiyle irkilmişti Esin.Aralarındaki mesafeyi açarak birkaç adım geriledi.Bunu fark eden Aras,yavaşça titreyen ellerinden tutmuştu.

''Biliyorum...Yaşananlardan sonra,şuan söylediklerim mantıklı gelemeyebilir.İnan bende kendime inanamıyorum artık...Tek başıma kaldıramıyorum...Lütfen cevap ver...''

Esin sonuna kadar açtığı yaşlı gözleriyle beraber,kendisine uzanan elleri geri iade etmişti.Aras Esin'in bu tavrını anlayamamıştı.

''Aras,söylediklerine sen de inanmıyorsun biliyorum.2 Hafta öncesindeki Aras bu kadar çabuk değişemez!Yüreğinin derinliklerindeki sevgiyi göremeyecek kadar kör değilim!Fakat o sevginin sahibi ben değilim!Kendimi iyi hissettirmek için saçma sapan cümleler kuruyorsun bana!Ama o kadar acımasız birisin ki,beni daha fazla kırdığının farkında bile değilsin!Kendini benim için zorlamaktan vazgeç!''

''Böyle düşünüyor olamazsın!Bana inanmak zorundasın!2 Haftalık zaman zarfından aslında ne istediğimi buldum Esin...İyi hissetmen için değil,sana olan hislerimin karamsarlığından kurtulduğum için söylüyorum bunları!Bana inan...''

''Yeter sus artık!Daha fazla dinlemek istemiyorum!''

Esin,Aras'ın cevabını dahi beklemeden oradan uzaklaşmıştı.Peşinden ne kadar seslense de hiç bir işe yaramamıştı.Olduğu yerde taş kesilen Aras,ellerini ensesinde birleştirmişti.Hızlı adımlara içeri giren Esin,Ceyhun ile karşılaşınca duruşunu dikleştirdi.

''Esin...Sen iyi misin?''

''İyiyim...Odama çıkmak istiyorum.''diyerek merdivenlere doğru yöneldi.Odasına vardığında,sık sık derin nefesler almaya başladı.Aras tarafından gelen art arda itiraflar Esin'e ağır gelmişti ve inanmak da zorlanıyordu.Yavaşça yatağının kenarına çöküp,iç sesini dinlemeye başladı.Bir yandan da ağlamaya devam ediyordu.

''Beni sevemez!Beni sevemez!Sevemez...!''

Defalarca kendine inandırmak zorunda olduğu iki sevimsiz kelimeydi bunlar...Kapısının çalınmasıyla irkilen Esin,ses tonunu temizleyerek yavaşça ayağa kalkmıştı.Anında kapının açılmasıyla Aras'ı karşısında bulan Esin şaşırmıştı.Aras nefes nefeseydi ve Esin'den hiç bir farkı yoktu.

''Senin burada ne işin var?!''

Aras kapıyı geri kapatarak Esin'in tam karşısına geçti.Esin'in sorusuna cevap vermeden ani bir hareketle belinden kavrayıp kendine doğru çekmişti onu.

''Ne yaptığını sanıyorsun!?''

''Söylediklerimin hepsinde samimiydim!Tek bir kelimesi dahi hatalı değildi!Kendimden ve hislerimden eminim artık.Neden anlamak istemiyorsun?!''

''Aras lütfen bırak beni...Ve odamdan çık!''

''Hayır!Bana inanmak zorundasın Esin!''

''Sana gerçekten inanmak isterdim!Ama seni biliyorum Aras!Ta en başında söylediğin gibi,her zaman senin için küçük inatçı bir kız kardeş olarak kalacağım!Ne bir eksik ne bir fazla!Anlıyor musun?!''

''Demek bir kardeş öyle mi?!''

''Aynen öy...''

Esin'in demesine kalmadan Aras,aralarındaki mesafeyi tamamen yok etmişti.Esin karşıdan gelen saf teması hissetmişti.Dudakları üzerinde gezinen itaatkar temasa karşı koymayı denese de,başarılı olamadı...Saniyeler sonra Aras yavaşça kendini geri çekti.

''Eğer bir kız kardeşim olsaydı,sana dokunduğum şekilde ona dokunamazdım!Onu bu şekilde öpemezdim!''

''Aras ben...''

''Ne olursa olsun yanımda olmanı istiyorum Esin!Seni sevmeme izin ver sadece...!''

Esin,Aras'ın son söylediği cümleden sonra cevap olarak tebessüm etmişti.Ardından Aras'a sımsıkı sarıldı.

''Seni seviyorum Odun Romeo!Seviyorum...''

Esin hayalini kurduğu bu cümleleri Aras'ın kulağına fısıldamıştı.Ardından geri çekilerek karşısındaki parlayan çimenlere odakladı kendini.Aras sağ elini kaldırarak Esin'in kızaran yanağının üzerinde gezdirdi uzun parmaklarını.

''Bir daha karşımda ağlamanı istemiyorum Esin.''

''Söz veriyorum,karşında asla ağlamayacağım.''

Aras gülümsemişti.Saniyeler sonra bu sefer kendi dudakları üzerinde bir hareketlilik hissetmişti.Esin parmak uçlarında yükselerek Aras'ı öpmüştü.Bunun üzerine Aras

tekrardan onu belinden kavrayarak kendi bedenine bastırmıştı.Esin de kollarını sevdiği adamın boynuna yavaşça yerleştirdi...

**

Yorumlarda buluşalım lütfen. 🌺