Karşımdaki aynadan kendime bakıyordum. Üzerimde siyah askılı bir elbise vardı, göğüs dekoltesi çok yoktu,sol bacağımda derin bir yırtmacı vardı. Güzel bir elbiseydi.

Göz makyajım kahve tonlarındaydı ruj olarak bordo renk sürmüştüm.

Dışarı arkadaşlarım ile her ay en az bir kere gittiğimiz bir mekana gidiyorduk.

Çantamı alıp odamdan tam çıkacakken, telefonum çaldı. Telefonu alıp arayanın kim olduğuna baktım.

Ekranda yazan Melis ismini gördüğümde hemen açtım.

"Efendim Melis" dedim.

"Sen iki saattir neredesin ya. Gelmiyorsan gidiyoruz artık biz."diye bağıran Melisa'nın sesini duyunca hemen yüzümü buruşturup telefonu kulağımdan uzaklaştırdım.

Fazla bağırıyordu kızınca. Melisa benim çocukluğumdu, en yakın arkadaşım, kardeşim,yoldaşımdı.

"Geliyorum,sakın bir yere gitmeyin."dedim,sonra gerçekten gidiyorlardı.

"Tamam,iki dakikan var. Hemen gel!"dedi ve yüzüme telefonu kapattı.

Telefonu elime alıp biraz bakıştık. Hemen telefonu çantama koyup,odadan çıktım.

Aşağı inerken salonundan her zamanki gibi tartışma sesi geliyordu. Umursamadım.

Evden çıktım ve biraz ilerledikten sonra Uraz'ın arabasını gördüm. Hemen gidip arka kapıyı açtım ve içeri girdim.

Uraz Zeynep'in sevgilisiydi. Birde benim üniversitesi arkadaşımdı kendisi. Yakın olduğum kişilerden biriydi.

"Selamlar."dedim, neşeli bir sesle.

Melisa,"Şükürler olsun geldin,be."dedi. Yüzüne bakınca gerçekten sinirli olduğunu anladım.

"Sanada merhaba Melis."dedim. Gözlerini devirdi.

"Selam canım."dedi Zeynep benim kadar neşeli bir sesle.

Alara,"Geldin ya yeter."dedi ve hemen devam etti."Hadi artık gidelim."dedi. O da Melisa gibi sinirliydi ama Melisa kadar değil.

Alara da Liseden arkadaşımdı.

"Hoşgeldin."dedi Uraz, ve hemen arabayı çalıştırdı.

Gidene kadar hiç konuşmadık.

Uraz'ın "Geldik," demesiyle hepimiz arabadan indik.

Bugün burada neler olacığını bilmeden gidiyorduk, ama bu gece uzun geçecekti...