Bağrışmalara uyanmıştım. Berkan bağırıp duruyor, abim ise onu sakinleştirmeye çalışıyordu ama pek işe yaramıyor gibiydi…

“Nasıl oğlum ya nasıl!”

“Berkan sakin.”

“Nasıl sakin olayım Arda ya, nasıl!?” Elini masaya vurduğunu sesten anlamıştım.

“Oğlum biz ne yapabilirdik ki.”

“Yanında olmalıydık! Yalnız bırakmamalıydık Talya’yı!”

“Oğlum bir şekilde bulmuş adresi.” Ne! Olanları mı konuşuyorlardı? Umarım Berkan çok ayrıntıya girmemiştir…

“Kesin takip etti var ya, kesin!” Sesini gittikçe arttırıyordu.

“Talya’yı uyandıracaksın şimdi!” Daha fazla dayanamadım ve aşağı inmeye başladım. Merdivendeydim ama onları görüyordum. Berkan, koltuğun hizasında dönüp duruyordu. Abim ise, koltuğun arkasına oturmuş, Berkan’a laf geçirmeye çalışıyordu, ama tabi ki de nafile… Berkan, dönerken nihayet beni görmüş, normalmiş gibi konuşmaya başladı. Ama elini yumruk yapmış, sıkıyordu.

“Nasılsın abicim? Uykunu aldın mı?”

Birde soruyor.

“Uykumu bağrışmalar kestiği için hala yorgun hissediyorum,” deyip imalı bir bakış attım ona. Abim, omzunu dikleştirmiş ‘ben demiştim’ havalarına girmişti bile. Elini ensesine götürüp kaşıdı biraz.

“Özür dilerim…” Çok tatlı değil mii?

“Sorun değil de, acıktım ben.” İkisi de gülmeye başlayınca ayağımı yere vurdum ve dudaklarımı büzdüm. Abim yanıma geldi ve başıma bir öpücük kondurarak sarıldı.

Abim, hepimize dürüm söylemişti. Herkes yemeğini yedikten sonra Berkan, evine gitmişti. Abim ise yatmamızı söylemişti. Zaten bende daha fazla dayanamayarak, kendimi uykuya teslim ettim...

_________________

Hellooooooo!

Dün bölüm paylaşamadım özür dilerim bunun için. Malum ödevler falan... (20 testlik mat ödevi mi olur gözünüzü seveyim yaa)

Akşama (Allah nasip ederse) bölüm gelecek...

Oy vermeyi, yorum yazmayı ve kendinize iyi bakmayı sakın ama sakın unutmayınnnn

Sizi seviyorummm💗⭐