Sabah olduğu için abimin yanına gittim. Sahile gitmek için izin almıştım. İzin verdiğini söyledikten sonra odama gittim. Hava soğuktu. Üstüme siyah bir sweat, altıma ise siyah eşofman giydim ve kendimi dışarı attım. Kapüşonumu kafama geçirip ellerimi cebime koydum. Saat 6 olduğu için hava hala karanlıktı. Sahile varıncaya kadar düşünmeye devam ettim. Onu çok sevmiştim. Belli de ediyordum. Sonra, onu abim olarak görmeye başladım. Aslında bir yanım hala çok aşıktı ona. 'Ona git' diyordu. Ama bir diğer yanım, 'Niye bu zamana kadar söylemedi?' diye beni sorguluyordu.

Sahile geldiğimde boş bir bank bulup en sonuna oturdum. Kafamı arkaya doğru attım. Gözlerimi kapattım ve, derin derin nefes alıp verdim. Bir parfüm kokusu aldım önce... Sonra ise kucağımda bir şey hissettim. Ellerimi cebimden çıkardım şaşkınlıkla. Hemen ardından kucağıma yatmış, sırıtan Berkan'ı gördüm. Çok tatlıydı. Çok aşığım ona. Bunu yeni fark ettiğim için acıdım kendime. Bir damla yaş düştü yanağımdan göğsüne... Hayır demek için bir nedenim yoktu ki benim...

''Aşığım sana.'' dedim duymamıştı...

Eğilerek dudaklarımı dudaklarına bastırdım. Sonra kulağına uzandım ve tekrarladım.

''Çok aşığım sana. Affet beni bitanem. Seni beklettiğim için, affet beni...'' dedim ve geri çekildim. Kendisi de doğruldu. Ağladığımı gördü.

''Güzelim? Niye ağlıyorsun? Gel buraya...'' dedi sarılırken. İnce bir kazak giymişti kurban olduğum. Benim ördüğüm kazaktı bu... Daha çok ağlamaya başladım. Ağlamam durana kadar saçlarımı okşadı. Ağlamam durduktan biraz sonra, omuzlarımdan tutarak yüzüne bakmamı sağladı. Burnumu çektim.

''Üşüdün mü?'' Soruma güldü.

Çok güzel gülüyor..

''Oy bitanem beni de düşünürmüş. Üşümüyorum güzelim. Sevgin beni yaktı, kül etti bile.'' dedi ve kucağına iki kez vurdu. Bende kucağına yattım. Yanında ceket getirdiğini, üstüme örtmesinden anlamıştım. Gülümsedim. Elini başıma koydu ve okşamaya başladı. Ben de fırsattan istifade uykuya daldım.

_______

Biliyorum kısa oldu. Ama idare edeceğiz artık. Bölüm yetiştirmeye çalışacağım.