1. Bölüm

Ben

Ben bir dehayım ... Ben dünyaya gözlererimi açtığımda dünya bana çok farklı gelmişti ve nasıl alışacağımı bilmiyordum . Babamla , annem benim cinsiyetimi istememiş doğduktan sonra öğrenmek istemişlerdi , ben doğduğumda erkek olduğumu öğrendiklerinde havalara uçmuşlardı . Babam benim ismimin Alp olsun , demişti bende ismimi sevmiştim . Hayata gözlerimi açtığımda hayat hikayem ve maceram başlamıştı artık ... Artık ben Alp ve hayatımın sonuna kadarda öyle kalacaktım ... Babam sonradan Alp Zeki olsun dedi çünkü Babam gelecekte benim bir zeki insan deha bir insan olacağımı düşünyordu . Ben 6 aylıkken yürümey başlamış 8 aylıkken ise konuşmaya başlamıştım ... 4 yaşında ben kitap okuyabiliyor , inci gibi yazı yazabiliyordum . Artık ilkokuluna başlamıştım ve sınıftaki en zeki bendim ama benim seviyede kimse yoktu ben üniversite sorularını bile çözebiliyordum.Hocalar bana hep deha derlerdi arkadaşlarımda bana zeki derlerdi . Bir çocuk vardı ve gözleri öfke doluydu . O çocuğun ismi Kübra ' ydı.O da çok zekiydi hatta zekasına hayran kalmıştım . Hep özel araçlarla lüks arabalarla okula gelir giderdi . Ben ise eve yürüyerek eve giderdim . Birgün okulda her şey normaldi ancak Kübra ilk defa gülümsüyor ve hiç olmadığında daha mutlu görünüyordu okul çıkışı eve giderken önüme araba kırdılar ve beni yakalayıp karanlık , bir lamba ile aydınlatılan bir yere götürdüler korkuyordum ve zekamı korkudan kullanamıyor kaçmaya çalışsamda beni yakalıyorlardı ... Ne kadar çok plan yapsam bile ne kadar zekice olsa bile benim planlarımı alt üst edebiliyordu demek ki beni kaçıran kişiler çok zeki olmalıydı ki beni yakalayabiliyordu.Beni Kübra kaçırmışsın ve niye bunu yaptığını sormuştum.O da dedi ki ; sen çok zekisin, dedi Kübra . " sen zekisin ve senin yerinde ben olmalıydım sen bir deha olduğun için bende bir zeki o yüzden sen benim en büyük düşmanımsın ve sen ölene kadar peşini bırakmayacağım ! " der ve Alp'ı salar . Alp eve gider annesi ve babası onu çok merak eder ama biraz oyalandım der ve hiç bir şey demeden odasına gider ve hep yaşadığı olayı düşünür .Kafasını dağıtmak için Alp soru çözmeye başlar ve soru çözerken annesi ; yemeğe gitmez der ve hazırlanır yemeğe giderler ve orda tekrardan Kübra ile karşılaşırlar ve Kübra'nın ailesi onların yanına giderler . Ailecek çok iyi anlaşırlar ama hala düşmandırlar . Kübra Alp ' e der ki " Ailenin yanında ne kadar arkadaş gibi görünmekte , biz hala düşmanız . . . " der Kübra Alp ' e . . . Bunu duyunca deha üzülür çünkü deha bir düşmanı olmasını istemiyordu . Tabi dehanın daha ne kadar çok düşmanının olacağını bilmiyordu . . . Yemeğimizi bitirdikten sonra; babam hadi kalkalım , dedi ama Kübra ' nın babası bize gelin diye ısrar etti tabi o sırada bana dik dik bakıyordu bende Babam kabul etmesin diye dua ediyordum , tabi Babam kabul etti . Oraya vardığımızda biz Kübra ' nın odasına gittik odası baya güzeldi tabi onlar zengindi . Babası odaya geldiğinde bakışlarıyla bana vuruyordu ve bakışlarından bana olan ofkesi belli oluyordu ve babası Kübra ' ya istediğini yapabilirsiniz kızım dedi ve çekip gitti . Kübra ise bana bakıp kahkaha atıyor ben ise burda nasıl kaçabilirim diye kara kara düşünüyordum ...