Kahvaltı bitip sofrayı topladıktan sonra salona geçmiş sohbet etmeye başlamışlardı. Öğlene doğru hangi AVM'ye gitsek diye düşünürken Asaf'ın telefonu çalmış konuşmak için yanlarından ayrılmıştı. İçeriye geldiğinde hala telefon kulağındaydı ve birini ikna etmeye çalışıyordu.

- Hadi abi yaa gel işte.

- ...

- Yaa bir kahve içelim sonra gider hallederiz işimizi.

- ...

- Kapıda mısın sen

- ...

- Tamam in arabadan gel işte abi hadi yaa

- ...

- Yav ne rahatsız etmesi dediğim gibi bir kahve içer öyle gideriz.

Adam ne dediyse artık Asaf yüzü düşmüş bir şekilde telefonu kapatmıştı.

Begüm:

- Kimle konuştuğunu anladım galiba.

Asaf aklına gelen fikirle:

- Ben aşağı iniyom.

Demiş ve ayakkabılarını giymişti.

Begüm:

- İkna edebilecek misin?

- Ederim yavrum. Telefonda rahat ikna edemedim yüz yüze gelirsek o bana kıyamaz.

Mahperiyle Begüm gülmüş arkasından kapıyı kapatıp mutfağa geçmişti. Begüm tatlıları sehpaya koyarken Mahperi kahveleri yapıyordu.

Kapı çalmış Mahperi Begüm'e:

- Canım sen içeri geç ben kahveleri alıp geleyim.

Demiş Begüm de hemen kapıyı açmaya gitmişti.

Mahperi elinde kahve tepsisiyle içeri geldiğinde Begümle Asaf oturmuş Asaf abinin arkadaşı diye düşündüğü adam da henüz ayaktaydı. Birbirlerini görünce bir süre duraksamış birbirlerine bakmışlardı. Adam uzun boyu dövmeleri simsiyah gözleriyle çok çekiciydi. Gözleri koyu kahverengi mi siyah mi anlayamamıştı Mahperi. Hayatında ilk defa siyah gözlü birisini görüyordu.

Asaf öksürünce ikisi de toparlanmış Mahperi kahveleri dağıtmıştı. Bir sessizlik oluşmuş o sessizliği bozan Asaf olmuştu.

- Eee tanışsanızaa.

İlk konuşan Mahperi olmuştu.

Gülümseyerek:

- Ben Mahperi. Tanıştığıma memnun oldum.

- Ardil. Memnun oldum.

Adamın çok farklı bir ismi vardı. Anlamı ne diye düşünmeden edememişti Mahperi. Merakına engel olamayıp sormuştu.

- Özel değilse bir şey sorabilir miyim?

- Tabi sorabilirsiniz.

- Adınızın kökeni ve anlamı ne?

Adam isminin anlamının merak edilmesine şaşırmıyordu. Hep böyle olurdu. Yeni birileriyle tanışır hep karşı taraf ismini duyunca şaşırır anlamını merak ederdi.

- Kürtçe. Yürek ateşi demek.

- Çok güzel bir anlamı varmış.

Ardil tebessüm etmekle kalmıştı. Asaf ve Begüm başta şaşırmıştı çünkü ikisini daha önce tanışmış zannediyorlardı. Yine bir sessizlik oluşmuş sessizliği bozan Begüm olmuştu.

- Eee Mahpericiğim hangi alışveriş merkezine gidiyoruuzz?

Mahperi bir süre düşünüp karar verip bir alışveriş merkezi ismi söylemişti. Begüm'ün de aklından geçen o AVM olduğu için sevinmişti.

Mahperi tanışmak için Ardil'e dönmüştü.

- Bu arada ben psikoloğum. Kedileri çok severim. Kitap okumaya da yazmaya bayılırım.

Ardil:

- Pilotum. Bende kedileri çok severim ama alerjim olduğu için uzaktan sevebiliyorum.

- Yaa kötü bir şey olsa gerek. Ben çok üzülürdüm. Geçmiş olsun ayrıca.

- Teşekkürler. Kitap okumayı da severim.

- Ne tarz okursunuz?

- Korku gerilim çok severim. Fantastik Bilimkurgu kitapları da çok ilgimi çeker.

- Romantik sevmez misiniz?

- Pek tarzım değil ama arada okurum.

- Bu konuda zıtmışız. Ben çoğunlukla romantik komedi ya da romantik dram okurum. İçinde aşk olan bütün kitaplar ilgimi çeker kısacası.

- Sıkılmıyor musunuz?

- Tam tersine çok eğleniyorum.

- Ne yalan söyleyeyim beni bayardı sürekli aşk okumak.

- Siz daha çok polisiye macera seviyormuşsunuz ondandır.

- Evet yüksek ihtimal ondan.

Asaf araya girmişti.

- Kendisi aşkı sevmiyor direkt. Tercih etmiyor.

Kızlar gülerken Ardil yine kötü kötü bakmıştı Asaf'a.

Mahperi merak etmişti.

- Neden ki?

Ardil gayet ciddi bir tavırla cevap vermişti.

- Romantik kitapları sevmiyorum. Asaf'ın dediğine bakmayın.

Mahperi uzatmak istememiş anladım demişti sadece. Belli ki bu konuda yarası vardı. Onlar gülerken kendisinin ciddi duruşundan belliydi. Begüm konuyu değiştirmiş başka bir şey konuşmaya başlamışlardı. Ardil pek konuşmuyordu. Mahperi herhalde sessiz bir yapısı var diye düşünmekten kendini alıkoyamamıştı. Aradan vakit geçmiş Ardil kalkmak istemiş Mahperi karşı çıkmıştı.

- Biraz daha otursaydınız.

- Daha fazla rahatsız etmeyeyim.

- Ne rahatsız etmesi ne güzel vakit geçiriyorduk beraber.

Ardil bir şey dememiş Asaf konuşmuştu.

- Gitmemiz lazım ya artık. Sizi bırakalım isterseniz alışveriş merkezine Ardil abimin arabasıyla.

Mahperi tereddüt etmiş Begüm'e bakmıştı.

Begüm:

- Olur valla hiç metroyla filan uğraşmamış oluruz.

Mahperi:

- Ama yolları uzamasın bizim yüzümüzden.

Ardil:

- Yok gideceğiniz yer yolumuzun üstünde zaten.

Mahperi anladım der gibi kafasını sallayıp tebessüm etmişti.

Begüm:

- Ben hazırlanıp geleyim kuzum sen zaten hazırsın demiş ve giyinmeye gitmişti.

Asaf telefona bakıyordu ve Mahperiyle Ardil'in gözleri halıdaydı. Ortam çok sessizdi ve ikisi de halıya bakmak dışında bir şey yapamıyordu. Begüm gelene kadar Mahperi içinden çabuk giyinsin diye dualar etmişti. Sonunda Begüm giyinip gelmiş hep beraber Ardil'in arabasına binmişlerdi.

Asaf öne kızlar arkaya binmiş Ardil arabayı çalıştırınca şarkı çalmıştı. Ardil sesi sona vermiş gaza basmıştı. Şarkının son kısmı Mahperi'nin dikkatini çekmişti. Dikiz aynasından Mahperi'nin gözlerinin içine bakmıştı Ardil.

"Beni hatırladın mı?

Sırılsıklam şarkılarımın şairi

Hatırladın mı?

Bu titreyen ellerimi"