"Bora bey napıyorsunuz "kalkamayayım diye iki tarafımada kollarını koymuştu ve zar zor nefes alıyordum kol kasları ve karın kaslarından gözlerimi alıp bi türlü adamın suratına bile bakamamıştım gözlerimi kaslarından çekip yüzüne baktığımda oda benim dudaklarıma bakıyordu gözlerini dudaklarımdan çekmeden "kırmızı yakışmış "dedi" ne anlamadım" kırmızı ruj diyorum yakışmış "teşekkür ederim Bora bey ama artık üstümden kalksanız mı "yavaşça eğilip dudağımın dukdaklarına dokunmasına bir santim kala durdu" senin benim odamda ne işin var? Bora bey toplantımız var kaldırma gelmiştim "allahım sıcak mı oldu yoksa ben mi yanıyorum üff yavaşça üstümden kalkıp yan tarafa atı kendini bende sanki çarpılmışım gibi parmağımı bile oynatamıyordum "eee kaldırdın ya gitmeyi düşünmüyormusun yoksa beni sen mi giydiriceksin" kendimi hemen toplayım odadan çıktım ve mutfağa indim Zeynep hanım herşeyi hazırlamıştı" elinize sağlık" afiyet olsun ben içerdeyim bi şey lazım olusa çağırırsınız" tabi dedim Zeynep hanım gittikten sonra çatalımı alıp sanki hiç görmemiş gibi yemeye başladım açlıktan ölmüştüm ağzımı tıka basa doldurup yutmaya çalışırken Bora bey girdi içeri belliki "çok acıkmışsın "ayy rezil oldum ya ağzımdakini zar zor yutum "biraz acıktım evet "ağzına bir dilim peynir atıp gülmeye başladı" çok tatlı görünüyordun ya "kalbim yerinden çıkıcak birazdan bu adam niye bu kadar güzel gülüyor "evet ayla anlat bakalım ailenle mi yaşıyorsun" hayır en yakın arkadaşımla yaşıyorum yetimhanede tanışmıştık daha on yaşında o zamandan beri bir birimizi hiç bırakmadık" peki annen baban?" Bilmiyorum hiç görmedim görmekte istemiyorum" anladım kusura bakma eskileri açtım sana sade seni tanımak istiyorum "yok hiç önemli değil peki sizin anneniz babanız neredeler "ikisinide kaybetim nasıl odu peki "sonra anlatırım kahvaltın bitiyse hadi şirkete