Yine her zamanki gibi sıkıcı bir gündü. Odamda oturmuş çizim yapıyordum.Annem ve babam salonda oturmuşlar dizi izliyorlardı, sonra kapı çaldı ama çok gür bir ses ile,sonra tekrar ve tekrar.Daha 18 yaşında biri olarak tabiki de çok korkuyordum dizlerim titremeye başladı.Kapı açıldı ve sesler kesildi hani ölüm sessizliği derler ya bu oydu fakat birkaç dakika sonra bu sessizlik bozuldu.Bir silah sesi duyuldu,ardından annemin çaresiz çığlığı.Hızla aşağı indim.Gördüğüm tek şey babamın cansız bedeniydi.Katilin yüzü gözükmüyordu.Tekrar bir silah sesi duyuldu,sonra bir çığlık daha,bu sefer çığlığı atan bendim.Artık annemin de cansız bir bedeni vardı.İşte ben o gün yemin ettim

Bende Amber isem o katilin katili olacağım.