1. GİRİŞ
Tedirgin ruh halimden arınmaya çalışarak derin bir nefes aldım. Onunla konuşmalıydım. Beni çok huzursuz ediyordu. Masanın üzerindeki kanlı maket bıçağına baktı. Kanı kurumuştu. Kapıdan içeriye birkaç adım attığında, bakışlarım ona döndü.

"Sevgilim." dedi titrek bir sesle. Islak, ipeksi ve uzun saçlarından su damlaları yere akıyordu. Üzerinde benim tişörtüm, altında ise kendi şortu vardı.

Elinde bir kaset tutuyordu. Kamerasının içindeki kaset. "Hatırlamadın dimi hiç?" diye sordu. Artık sesi çatallı çıkıyordu. Gözleri yaşlarla dolmuştu.

"Neyi hatırlamadım mı?" dedim gergin bir şekilde. Karşımda titriyordu. Buna tahammülüm yoktu. Onu kollarımın arasına almak istiyordum.

Başını yana yatırdı. Ellerini kaldırıp göz yaşlarını sildi ve gülümsedi. "Sen kazandın." dedi ellerini iki yana açarken. "Anlamıyorsun değil mi? Korkma, sana anlattım hepsini tek tek." deyip kıkırdadı.

Yerimde duramadım ve ona doğru bir adım atmak için harekete geçtim ama ilk adımımda beni durdurdu. "Nil'im, seni anlamıyorum."

Kafa salladı. "Elbette anlamıyorsun. Kazandın ama. Ne garip, değil mi? Bizim kazançlarımız, yanında daha büyük kayıpları getiriyor." birkaç saniye üzgün üzgün bana baktı. "Geldiler, vaktimiz yok."

Kapıdan içeriye uzanan namluyu fark ettiğimde, hızlıca öne bir adım daha attım.

Nil'in masada duran kanlı maket bıçağına doğru atıldığını gördüm...

Şimdilik hiç bir şey anlamıyorsunuz ama günü gelince anlayacaksınız.

Başlama tarihlerini alayım şuraya bir.