Eve gelmiştim. Yorgun olmama rağmen Naz'ın inatla sinemaya gidelim diye tutturması yüzünden şu an hazırlanıyordum. Bir yandan homurdanmaya başladım "saat olmuş kaç? Bizim bir yerlerimizdr kurt mu var?" Naz dudak büzüp odama geldi. "Tek başıma keyif almıyorum" Sweat seçerken dolabımın aynasından ona baktım. "Tatlım film aynı film. Bir şey değişmiyor. " Naz daha da üzgün bir ifade takındı yüzüne. "Metehan beyfendi yüzünden beni o kadar ihmal ettin, umursamıyorsun ama niye yüzüme vuruyorsun ki? " üstüme sweet'imi atarken Kollarımı açıp Naz'a yaklaştım. "Senin Mete'yi Mete'nin seni kıskanmasına hayranımm. "Gülerek kollarımı Naz'a sardım. " İkinizde benim en değerlilerimsiniz. " Nazda kollarını bana sararken " Benim tek değerlim sensin şu zamanlarda. Onunla paylaşmak istemiyorum " gülmem kahkaya dönerken geri çekildim Naz'ın gözlerinde olduğunu görünce inanamayarak ona baktım. "Şu an bunun için ağlayamazsınnn" Naz huysuzca omuz silkti. "Bana ne! " Dedi kızgın bir ses tonuyla. Ona gülüp "hadi artık çıkalım" Üzgünce kafasını salladı. Odamdan çıktığında bende eşyalarımı topladım ve çantamı alıp peşinden yürüdüm.

------------------------------

Yanımda hüngür hüngür ağlayan Naz yüzünden arabayı ben kullanıyordum film Hanimfendimizi çok etkilemişti. O sırada Mete'nin gelen aramasını açıp hoparlöre verdim. " Efendimmm" dediğimde Mete gülerek konuştu. "Napıyor bakalım benim güzeller güzeli avukat sevgilim" onu söylettiğini kıkırdayken Naz burnunu çekip benden önce konuştu. "Sana ne brütüs. " Naz'a kınayarak baktım. O da bana ne der gibi omuz silkti. Mete iç çekip konuştu "Sana da merhaba evgilimi kaçıran Naz hanımefendi hazretleri. " Tekrar gözlerini deviren nazla kıkırdadım. "Sevgilim araba kullanıyorum eve geçince ararım" Mete ofladı ve veda edip telefonu kapadı.

Naz hâlâ burnunu çeke çeke dışarıyı izliyordu. Filmdeki duygusal sahneler onu fena halde etkilemişti, ama bence asıl sebep Mert’ti. Sessizce arabayı sürmeye devam ederken içimden bir şeylerin yolunda olmadığını hissediyordum.

“Naz, Mert’le ilgili bir şey mi var?” diye sorunca başını hızla çevirdi. Gözleri kocaman açılmıştı, ama bir şey söylemekten kaçınıyordu.

“Ne? Yok! Nereden çıktı şimdi bu?” dedi çabucak, ama sesi inandırıcı gelmiyordu.

Direksiyonu sıkıca tutup bir süre düşündüm. Naz’ın beni her şeyde dürüstçe dinlediğini ve destek olduğunu biliyordum. Ona aynı şekilde yaklaşmam gerektiğini hissederek, “Bak, sana bir şey demem ama bu kadar duygusallaşman hiç normal değil. Belki anlatırsan kendini daha iyi hissedersin,” dedim, nazik bir tonla.

Naz derin bir nefes aldı, başını koltuğa yaslayarak gözlerini kapattı. “Sadece… Mert beni ciddiye almıyor gibi hissediyorum. Ona bir şey ifade ediyor muyum, emin değilim.”

Bu itiraf karşısında şaşırdım. Naz’ın genelde güçlü ve her şeyin kontrolünde olduğunu düşündüğüm yanını bilen biri olarak, onun bu kırılgan hali beni üzmüştü.

“Bunu Mert’le konuşmayı denedin mi?” diye sordum.

Naz omuz silkti. “Hayır. Ne diyeceğim ki? ‘Beni gerçekten önemsiyor musun?’ diye mi soracağım? Çok saçma olmaz mı?”

“Hayır, hiç de saçma olmaz,” dedim, kararlı bir şekilde. “Eğer bir ilişkiyi yürütmek istiyorsanız, hislerini paylaşman gerekiyor. Mert seni gerçekten seviyorsa, bu konuşmayı anlamaya çalışır. Yoksa sen sadece kendi içinde huzursuzluk yaşamaya devam edersin.”

Naz bir süre sessiz kaldı, ardından iç geçirerek başını salladı. “Haklısın. Ama nasıl başlayacağımı bilmiyorum.”

“Doğru anı bekle,” dedim. “Bazen bir konuşma başlatmak zor görünebilir, ama onu ne kadar ertelersen o kadar zorlaşır.”

Naz başını hafifçe bana doğru çevirip gülümsedi. “İyi ki varsın, Nehir. Gerçekten. Sen olmasan bu kadar açık konuşamazdım.”

“Her zaman buradayım, biliyorsun,” dedim gülümseyerek.

--------------------------------------------

Eve vardığımızda Naz daha sakin görünüyordu. İçeri girdikten sonra kendimizi kanepeye attık. Naz telefonuyla oynarken ben mutfağa geçip biraz kahve hazırladım. O sırada kendi telefonuma gelen bir bildirimle irkildim. Mete'den gelmişti mesaj:

"Hala eve varmadınız mı? Merak ettim."

Gülümseyerek hemen cevap yazdım:
"Vardık, ama Naz filmden çok etkilenmiş. Onu sakinleştirmem gerekti."

Mete hemen cevap verdi:
"Kumam her zaman benden önce gelmesini kıskanıyorum haberin olsun. Yarın bizim iki antrenman varm yatıyorum ben. İyi geceler Seni seviyorum."

Mesajı okuyunca istemsizce yüzümde bir gülümseme belirdi. Ona iyi geceler dileyip kahve makinesinden olan kahveleri kupaya koyup Naz'ın yanına geçtim.