BRAMS BUZ KRALLIĞI...

İLAHİ BAKIŞ AÇISI...

Sıkıntıdan patlayacak gibi olan Darsell artık ne yapacağını bilmiyor gibiydi. Sis dolu gökyüzü içini bunaltıyor, yapabileceği her şeyden uzaklaştırıyordu onu. Derin bir iç çekti Darsell. Bu gün ne yapabilirdi ki?

Eskrim dersi bu gün yoktu mesela. Kavga veya savaşta. Tamamen boş bir gündü Darsell için. En çok kargaşadan hoşlanır, bu tarz şeylerden güç alırdı. Bunalmış bir ifade ile kardeşi Atterw' in yanına gitti. Atterw abisini gördüğünde şeytani bir şekilde gülümsedi fakat bunu Darsell fark etmedi. Ağır adımlarla abisine doğru gelen Atterw birden kendi etrafında dönüp elinde tuttuğu kılıcı abisinin sırtına hafifçe bastırdı. Bu Darsell' i mutlu etmişti çünkü kardeşi ona meydan okuyordu. Dudaklarının kenarı kıvrılan Darsell hızlı bir şekilde kenarda ki kılıcı çekerek arkasına bir hamle yaptı. Bu hamleden dolayı kılıcını geriye çeken Atterw bu sefer ise kılıcı abisinin boynuna doğru savurdu. Kardeşinin yapacağı hamleyi tahmin eden Darsell, kılıcını kardeşinin kılıcıyla çarpıştırarak boynuna gelen kılıcı engellemişti. Bu hamlesinin ardından ise kılıcıyla beraber yandan kayıp kardeşinin ayağına doğru savurduğu kılıcı tam kardeşinin ayağına saplanacağı sırada geriye çekti ve kardeşinin ona bakmasını sağladı. Bunu avantaj olarak kullanarak kardeşinin yüzüne hızlı bir şekilde kılıcını savurdu ve kardeşinin yüzünde büyük bir çizik oluşmasını sağladı. Akan kanla meydan okumayı kazanan belli olduğu için kılıçları bıraktılar.

"Bu seferkinden daha zevk aldım." Dedi Darsell. Aynı şeyler Atterw içinde geçerli olsa da kaybettiği için üzülüyordu.

"Bir dahaki sefere bu zevk bana boyun eğecek." Bu cümle Darsell' in gülümsemesini büyüttü. Eğlenmişti. Hem de çok. Sıkılan Darsell çoktan kaybolmuştu bile.

"İleride kim kime boyun eğecek göreceğiz." Diye mırıldandı Darsell. Bu söylediğini Atterw duymamıştı fakat kader duymuş ve çoktan Darsell' in yolunu çizmeye başlamıştı...