
Dila
Sabah yine erkenden uyandım her zaman olduğu gibi banyoya gidip rutin işlerimi hallettim. Hemen çantamı hazırlayıp aşyağıya indim ve babam uyanmadan kahvaltı hazırlamaya başladım.
Ha doğruya ben kendimi tanıtmayı unutum ben Dila Bulut hukuk birinci sınıf öğrencisiyim. Ama böyle giderse okulu bırakmak zorunda kalıcam çünkü okuldan sonra gittiğim ek zamanlı işten babamın istediği kadar para kazanamıyorum ve bu yüzden gün geçtikçe babamdan gördüğüm şiddetin seviyesi artıyor.
Babam bir kumarbazdır hergün içer ve gelir beni döver annem ben doğarken ölmüş babamın da bana kini doğduğum ilk andan beridir. Hayatının aşkını ondan aldığımı söyler hep, doğru söylemiş ben elleri kanla doğan bir kızım, devamımda getirdiğim ölümler hiç eksik olmamıştı.
Neyse uzatmaya gerek yok hızlıcana kahvaltıyı hazırlayıp kendimi dışarıya attım. Evet ben kahvaltı yapmam yapamamda çünkü midem almaz ne kadar uğraisamda çocukluktan beri yapmam. Okul eve çok uzak olmadığı için yürümemde sorun yok. Yavaş yavaş yolda yürürken yanımda siyah bir arabanın benimle beraber geldiğini fark ettim.
adımlarımı biraz daha hızlandırdım aba arabada benimle beraber hızlanınca benimle beraber hızlandı.Bir sğre sonra araba gözden kayboldu ve tam rahat bir nefes alıcakken arkamdan bir bez parçası azımı kapattı ve ben daha ne olduğunu anlamadan beni kendine çeken karanlığın kollarında buldum kendimi. Son duyduğum şey fısıltı şeklinde bir sesti"Artık benimsin küçüğüm" bir şeyler daha demişti ama benim için sonrası karanlık.
Karan
Sabah alarm sesiyle yattığım yerden kalktım etrafa bakınca ilaç poşetleri yine her yerdeydi yine ilaçlar sayesinde birazcık uyuyabilmiştim. Küçüğümün kokusu olmadan gözüme bir dıram uyku girmiyordu.
Çalışanlara burayı toplamaları için emir verdim ve tuvalete girip işlerimi halletikten sonra takım elbisemi giyip hemen arabama binip şirketin yolunu tuttum. Şirkete girdiğim ilk anda çalışanların yüzünü bir korku salmıitı bile.İşte en sevdiğim şeyde buydu korku insanların gözünden bile okunan o mükemmel his.
Asansöre binip odomaın olduğu katı tıklayıp bekleme başladım. Aklıma Dilanın gelmesiyle yüzümde küçük bir gülümseme oluitu, zaten hiç aklımdan çıkmazdıki küçüğüm. Bu son kararımdı onu artık yanıma alma zamanı gelmişti. Asansörün kapısının açılmasıyla yüz,mdeki gülümsemeyi silip odama geçtim, herkez benim sert yüzümü gşrmeliydi.
İçeriye girer girmez Bora'yı yanıma çağırdım ve o sırada bir kaç belgeyle ilgilenmeye başladım. Bora kapıyı tıklatıp içeriye girince hemen konuşmaya başladımç.
"Bora artık zamanı geldi hazırlanın Dila yı almaya gidiyoruz."
"Abi eminmisin hani biraz daha bekliyecektin? Düşmanların ne olucak?"
"Artık bir önemi yok, dayanamıyorum hem onu yanımda daha iyi korurum"
"Peki abi, ben aşyağıda seni bekliyorum."
Bora odadan çıktktan sonra hemen bende ceketimi giyip odadan çıktım.
***
Evet neredeyse gelmiştik küçüğüm hemen önümüzde yürüyordu arabayı farkedince kokup biraz daha hızlandı ahh bir bilse benim onu ne kadar çok istediğimi yine kaçarmıdı benden böyle. Biraz sonra durup arabadan indim ve cebimden çıkardışım bezi ağzına tuttum ilk biraz çırpınsada sonradan bayıldı."Artık benimsin küçüğüm ve seni benden hiç kimse alamıyacak"
Evet arkadaşlar bu kadar elimden geldiğince uzun ve sık sık atmaya çalışıcam hepinizi öpüyorum❤️
Karan?
Dila?
nasıldı?
❤️❤️❤️
| Okur Yorumları | Yorum Ekle |