Giriş

Yazardan

Önüne düşen saçı arkasına doğru iterken yerdeki kan göletine baktı. Son haftada 21. kişi ölmüştü. Sayılar çok hızlı artıyordu. Tahminen yüzüne de kan sıçramıştı. Eve gidip duş almak istiyordu. Yarın balo vardı. Genç prensesin reşit olmasını kutlayacaklardı. Peçesini tekrar çenesine çekip yüzünü kapattı.

O Kuzgun'du. Eğer yakalanırsa öldürülürdü. Görünemezdi. Hedefine ulaşamazdı. Herkesin uğruna methiyeler düzdüğü Kuzgun, bir ayda tam 381 kişiyi öldürmüştü. Hepsi de işe yaramaz insanlardı zaten. Krallığa leke oluşturuyorlardı. Hilekar, düzenbaz insanlardı hepsi. Çiftçi kesime türlü zorbalıklar yaparlardı. Neyse ki o hepsini birer birer tespit edip öldürüyordu. İyi ki vardı.

Yerde kanlar içinde yatan bedene tekrar baktı. Pislik herif dedi içinden. Yetimleri kendi himayesine aldığını söyleyerek ne kadar işi varsa yaptırıyordu. Hatta bazen onları kendi arzusu ve şehvetini doyurmak için kullanıyordu. İyi ki vardı gerçekten. Üstünü hafif silkeleyerek onun üzerine basarak odanın balkonuna çıktı. Her zaman bıraktığı ölü bir kuzgun ve onun ayağında tek bir notla tahtaları gıcırdayan odayı arkasında bıraktı. Çıktığı balkondan yan balkona geçtiğinde beyaz saçları terden yüzüne yapışmış, yanakları kızarmış, pembe dudakları aralanmış şekilde uyuyan Prenses'i gördü. Sesli bir şekilde yutkunduktan sonra zihnini dolduran sesle başını çevirip Prenses'in balkonundan aşağıya atlayıp saraydan ayrıldı. Prenses'in odasına bakan büyük meşe ağacının altında onu bekleyen atının üstüne atladığında geceye karıştı.

Rüzgar, atın yelesini savururken kendi evine doğru gitmenin huzuru vardı içinde. İntikamını en etkileyici şekilde alacaktı. Hakkı olan her şeyi geri alacaktı. Bir gün gelecekti. O gün geldiğinde gerçek Kuzgun'un öfkesini göreceklerdi. Ancak o güne kadar kendisine yakın tutması gereken biri vardı.

O kişi öldürdüğü adamın yan odasında kalan Prenses Freya'ydı. Bütün kraliyet soyundan nefret ediyordu ancak bir tek o, bir tek Freya, ona güzel geliyordu. Nefret edilemeyecek kadar güzel. Çünkü Freya Kuzgun'un ilk ve tek aşkıydı. Bütün bu planlardan onu bir tek kendisinin yanındayken koruyabilirdi. Bütün Solthania İmparatorluğu'na meydan okuyacak güçte olan Kuzgun, bir tek Freya için dizlerinin üstüne çökerdi. Çünkü bu aşktı. Ancak bu aşk bütün Solthania'yı tehdit edecek derecede büyüktü. Çünkü Kuzgun aynı zamanda Theodore Rosenheim'dı. Solthania'daki en yetenekli asker. Asker güçleri vardı. Karanlık büyüsüne hükmediyordu. Bu karanlık Solthania'yı içine alırdı almasına ama yanında korumak için tuttuğu kadın aydınlık ruhları temsil ediyordu. Bu iki tezat yürek, kıyameti başlatacaktı.

***