Sen: baran

Sen: iyi misin?

Sen: dünden beri yazıyorum ama dönmedin

Sen: bir sorun mu var

Sen: galiba aniden görev çıktı

Sen: umarım iyisindir

2 gün sonra

Sen: en son iki gün önce yazdım

Sen: fazla sıkmak istemiyorum ama

Sen: birşey oldu korkusu var içimde

Sen: mesajları görürsen cevap ver olur mu

2 hafta sonra

Sen: yaz tatilimin bitmesine çok az kaldı

Sen: Kastamonuya geldim

Sen: biraz da burada vakit geçireceğim

Sen: neredesin baran

Sen: göreve mi gitti yoksa

Sen: benden sıkıldın mı

Sen: sıkıcı birisi miyim anlamıyorum

Sen: gelen herkes gidiyor

2 ay sonra

Sen: okul başladı

Sen: ve hala yoksun

Sen: sanırsam gerçekten uzun süreli bir görev oldu

Sen: babam da böyleydi biliyor musun?

Sen: giderdi

Sen: 3-4 ay sonra gelirdi

Sen: babamı özlerdim hep

Sen: şimdi de seni özlüyorum/

Telefonu kapatıp masanın üzerine bıraktım. Baran 4 aydır yoktu. Beynimin en ücra köşelerindeydi. Hiçbir şey yapamıyordum.

Sınıfın kapısında ki postacı ile ayağa kalktım.

"Eylül Atay."

"Buyrun benim"

"Milli eğitim bakanlığından bir zarfınız var." Dedi. Gösterdiği her yeri imzaladım.

"İyi günler." Dedi. Bende iyi günler dileyip masaya oturdum. Okumaya başladığım da şoktan şoka gitmiştim.

Tayinim çıkmıştı.

Şırnağa...

Son