Baran: ciddi olamazsın

Baran: neden geldin buraya

Sen: gezmeye geldim

Baran: şırnağa..

Baran: gezmeye

Sen: of saçmalama baran

Sen: tabiki gezmeye gelmedim

Baran: ne diye geldin o zaman

Baran: keyfi değildir herhalde

Sen: tayinim çıkmıştı

Sen: aslında başka yerler de yazmıştım ama

Sen: doğu zorunlu olduğu için burayı seçmiştim

Baran: doğuda şehir kalmadı çünkü dimi

Sen: neden bu kadar sinirlendin ki

Baran: tehlikeli çünkü buralar

Sen: vay canına

Sen: teröristler de kaçırır mı beni peki

Baran: dalga geçme Eylül ben çok ciddiyim

Baran: ne diye geldiysen zaten

Sen: sakin mi olsan acaba

Sen: keyfimden gelmedim herhalde

Sen: ayrıca bu kadar sinirleneceğini bileseydim söylemezdim bile

Konuşmadan çıkıp telefonu masaya bıraktım. Teneffüs bitme zili yaklaşıyordu. Sinirlenmiştim. Neden böyle davranıyordu anlamadım.

Çocuklara böyle gözükmek istemediğim için lavaboya gidip elimi yüzümü yıkadım. İlk önce öğrenci sonra öğretmen zil sesini duyunca sınıfa girdim. Bir kaç öğrenci hariç hepsi buradaydı. Pencereden bahçeye baktığımda okulun girişinde bir kaç tane kadınla konuştuklarını gördüm.

Dışarı çıkıp çocukların yanına gittim.

"Buyrun kime baktınız." Dedim. Kadın beni baştan aşağıya süzdü.

"Eylül hocaya bakmıştım ben." Dedi. Çocukları arkama çekip kadına döndüm. Yaptığıma güldü.

"Benim."

"Ben erenin annesiyim."

"Kimliğinizi görebilir miyim?"

"Tabi." Dedi ve çantasından kimliğini çıkardı. Annesiydi. Erenin önünden çekildim.

"Sorun nedir peki."

"Eren, annecim öğretmenin ile özel olarak konuşabilir miyiz annem." Dedi deniz hanım. Eren başını sallayıp sınıfa ilerledi.

"Sizden önceki öğretmen sorunlu bir kadındı. Yani sorunlu dediğim çocuklara şiddete kadar giden birşey." Dedi. Duyduğum şeylerle beynime kan sıçradı resmen.

"Erenin babası sürekli burada olamıyor. İşinden dolayı. Ve böyle şeylerle hep ben ilgilenirim. Diğer velilerle bu olayın birkez daha yaşanmasından korkuyoruz." Dedi cümlesine tekrar etti.

"Ama artık içimiz rahat, yaptıklarınız gerçekten güzel şeyler. Eren okulu sevmeyen bir çocuktu. İki gün önce hasta olduğunda okula gitmeyeceğini söylediğimde resmen evde ayaklı ölü gibi dolanıyordu. Sizi çok seviyor."

"Ne diyeceğimi bilemedim, öncelikle teşekkür etmenize gerek yok bu benim görevim ve bana güvenmeniz beni mutlu etti. Benden önceki öğretmen için de ne diyeceğimi bilemiyorum."

"Birşey demenize gerek yok, geçmiş geçmişte kaldı. Ben size numaramı versem bir sorun olursa beni arasınız. Zaten yan taraftaki lisede edebiyat öğretmeniyim."

"Tabi." Dedim. Numaramı verdim. Teşekkür edip liseye doğru ilerledi.

Bende sınıfa ilerledim. İçeri girdiğimde savaş alanına dönüştü içeri. Çocukları yerine oturtup derse başladım.

(Cansu ve barlasın mesajlaşmaları)

Yazar'dan

Barlas: Allah rızası için beni kurtar

Cansu: ay ne oldu

Barlas: abin...

Cansu: yine ne oldu

Barlas: uzak dur diyor

Barlas: böyle bir güzelliklten nasıl uzak durayım ben

Cansu: abimi ne zaman dinledikte şimdi dinleyeceğiz Barlas

Barlas: hiçbir zaman

Cansu: korkuyor musun?

Barlas: kimden

Cansu: abimden

Barlas: yok canım

Barlas: ne korkacağım

Cansu: korkarsan o zaman izin vermez

Barlas; doğru

Barlas: ben şimdi gideyim

Barlas: yoksa abin tarafından ölüm fermanım yazılacak

Barlas: seni seviyorum

Cansu: bende seni seviyorum

Son