Elimdeki tahta kalemin kapağını kapatıp masaya koydum. Toplama işleminden çarpmaya geçmiştik. Fotokopi çekip vermiştim. Onları çözüyorlardı. Titreyen telefon ile açıp baktım.

Baran yazmıştı.

Aramız düzelmişti ama ben değil o yazıyordu.

Baran: Eylül

Baran: ne yapıyorsun

Sen: Dersteyim şimdi

Baran: müsait değilsen sonra yazayım

Sen: Hayır Müsaitim

Baran: birşey soracaktım

Sen: Sor

Baran: aramız kötü mü?

Baran: yani hiç yazmadın

Baran: ben yazmasam yazmassın gibime de geldi

Sen: Çok fazla işim var ondan yazamadım

Sen: Okul ev bulma işi falan derken yazamadım

Baran: ev bakmak derken

Baran: ne oldu bir şey mi oldu

Sen: Ev sahibinin oğlu geliyormuş o kalacakmış

Baran: peki lojmanda kaldırmısın

Sen: Babama söyledim ama yer kalmamış

Baran: koca lojmanda

Sen: Evet koca lojmanda

Baran: anladım

Baran: ne yapacaksın peki

Sen: Bilmiyorum

Baran: peki ben bakarım

Baran: olur mu

Sen: Olmaz diyemeyeceğim

Baran: tamam görüşürüz o zaman

Sen: Görüşürüz

Baran: kolay gelsin

Sen: Sanada

Konuşmadan çıkıp çocuklara baktım. Hala uğraşıyorlardı.

Baranla aramızda bariz bir soğukluk vardı. Sebebini anlamıyordum ama vardı işte. Sorunsa aramızdaki bu soğukluğun olmasını istemiyordum.

Çalan telefon ile düşüncelerimden çıkıp açtım. Babam arıyordu.

"Alo, babacım."

"Ne yapıyorsun güzelim."

"Dersteyim, bir sorun mu var?"

"Kızımı aramak için bir sorunum mu olmalı yani?"

"Hayır da ne bileyim, sen bu saatlerde genelde askerlerini azarlardın da ondan şaşırdım."

"Şaşırma şaşırma, ufak bir görev için oraya geleceğim. Annende tutturdu kızımı göreceğim diye."

"Buraya mı geliyorsunuz yani."

"Evet. Lojmanda da bir yer açılmış zaten. Onu söyleyeyim dedim"

"Tamam. Ben bir araç tutarım siz gelmeden."

"Neden biz gelmeden hanımefendi."

"Yorul-"

"Ne zaman gelecekmiş bu herifin çocuğu onu söyle."

"İki hafta sonra baba."

"İyi biz zaten yarın geleceğiz. Bende ayarlarım aracı uğraşma sen şimdi."

"Tamam baba."

"Eylül.

"Baba"

"Kimse yok demi güzel kızım. Sadece tayinim çıktığı için gittin."

"Kimse yok baba ama bu olmayacağı anlamına da gelmez öyle değil mi?"

"Ne diyor bu kız güzelim ha." Dedi. Büyük ihtamlle anneme demişti. Yıllar geçmişti ama sevgileri de aşkları da hala ilk günkü gibiydi.

"Of rahat bırak kızımı, turşusunu kuracak değiliz." Dedi annem.

"Kız benim kızım değilmi, ister turşusunu kurarım ister kurmam." Dedi babamda. Çalan teneffüs zili çocuklar bana baktı.

"Çıkabilirsiniz." Dedim.

"Ben şimdi kapatıyorum, bu konuyu sonra konuşacağız. askeriyeden birini gönderecekler. Bir bak eve olur mu?"

"Tamam baba." Dedim. Telefon kapandı.

Umarım bu asker baran olmaz.

Kos koca askeriyede adam mı kalmadı.

Doğru kos koca askeriyede adam mı kalmadı.

Son