Öncelikle selamlar, uygulama hakkında pek bilgim yok ama alışmaya çalışacağım... Birlikte alışacağız.

Kitabımı okumaya başladıysanız umarım beğenirsiniz, iyi okumalar...

...

Evden çıkıp kapıyı sert bir şekilde kapattı Alaz, hâla tam olarak uyanmış değildi. Zaten okula gitmekten hiç haz etmiyordu, birde sabah bu kadar erken olunca daha da katlanılmaz oluyordu.

Apartmandan çıkıp koşmaya başladı, geç kalmıştı. Otobüsü kaçırmadan gitmesi gerekiyordu.

Durağa yaklaşmıştı ki otobüsün çoktan geldiğini gördü, daha hızlı koşmaya başlamıştı ancak pek de işe yaramadı. Tam durağa gitmişti ki otobüs kalktı. "Siksinler!"

Şuan koşmaya devam etse bile bir sonraki durağa yetişmesi imkansızdı. Kolundaki saate baktı, dersin başlamasına 20 dakika vardı, okul buraya 30 dakika uzaklıktaydı. Koşmalı mıydı? Denemeye değer diye düşündü ve tekrar koşmaya başladı.

Okula geldiğinde kapının kapanmasına saniyeler kalmıştı, tam içeri giriyordu ki onu gördü. Duru, okulun en güzel kızlarından biriydi sarı saçları, ela rengi gözleri ve beyaz teniyle dikkat çeken bir güzelliği vardı. Bir kaç haftadır ilgisini çekiyordu Alaz'ın, sanırım hoşlanıyordu.

Duru'nun da koştuğunu görünce kapı ve Duru arasında kısa bir süre gezdi bakışları, olduğu yerde durdu. Geç kalması ve ceza alması o anlık önemli değildi, Duru da orada olacaktı.

Okulda ona aşık olan veya ilgi duyan pek çok kız vardı, onun şimdiye kadar hiç biri ilgisini çekmemişti. Ama Duru, son zamanlarda ilgisini fazlasıyla çekiyordu.

Demir kapının kapanma sesi geldi, Duru tam Alaz'ın önünde durdu. Nefes alışverişini düzene sokmaya çalışırken konuştu. "Sanırım güzel bir ceza alacağız, bugün önemli bir gün sonuçta. Dün uyarı yapmışlardı, nasıl unuturum ya?!" Bakışlarını yerden kaldırıp Alaz'ın yüzünde gezdirdi.

Alaz, terden alnına yapışan saçlarını eliyle hafifçe düzeltmeye çalıştı. "Bugünün ne özelliği var ki?" Duru yok artık dercesine Alaz'a baktı. "Müfettiş geliyormuş ya, müdür bir haftadır stresten bizim başımızın etini yedi hiç mi duymadın?" Alaz başını hayır anlamında salladı, tam o an arkasından bir ses yükseldi.

"Napıyorsun lan benim sevgilimin yanında?!" Omzunun üstünden hafifçe arkasına baktı, Enes gelmişti. Okulun belalı ama bir o kadar da popüler çocuğu. Ha birde, Duru'nun eski sevgilisi.

"Eski sevgilinin mi?" Diyerek arkasına döndü Alaz. Arkasını dönünce daha net görebilmişti, Enes'in yanında Çağlar ve Burak'da vardı. Enes'in arkadaşlarıydı ve okulda Enes kadar olmasa da bir popüleriteleri vardı, dışarıdan mükemmel gibi gözükselerde Enes bu iki salağı kullanıyordu.

Enes yüzüne samimiyetsiz bir gülümseme takındı ve bir kaç adım ileri ilerledi. "Eski?" Kafasını hafifçe yana eğip Duru'ya doğru baktı. "Sevgilim?" Aynı samimiyetsiz gülüş Alaz'ın da yüzüne yerleşmişti. "Hm Hm." Enes'in yüzündemi gülümseme kahkahaya dönüştü ve arkasını dönüp arkadaşlarına baktı, "Eski diyor." eliyle Alaz'ı gösterip gülmeye devam etti. Enes önüne döndüğünde bir saniye bile beklemeden Alaz'a kafasını geçirdi.

Alaz hafif sendeledi, yüzünde bir ıslaklık hissetmesiyle elini yüzüne götürdü. Burnu kanıyordu.

Bakışlarını elinden kaldırıp Enes'e baktı, bir an bile tereddüt etmeden Enes'i yakasından kavrayıp okulun demir kapısına yasladı ve yumruklamaya başladı. Çağlar ve Burak her ne kadar Alaz'ı geri çekmeye çalıssada nafileydi, Alaz'ın pek de bırakmaya niyeti yok gibiydi.

Alaz peş peşe yumrularını Enes'in yüzüne indirirken arkadan Duru'nun ağlama sesi geldi, Alaz durakladı ancak bu duraklama uzun sürmedi yumruklarını tekrar Enes'in yüzüne indirmeye devam etti.

Demir kapının açılmasıyla Enes yere düştü, Alaz kafasını Enes'ten kaldırdığında karşısında müdür yardımcısını görmeyi beklemiyordu...

...

"Alaz Acar, bu kaçıncı?" Müdürün bağırışıyla bakışlarını karşısındaki duvardan kaldırıp kısa bir sürede olsa müdüre çevirdi Alaz. "Hayır, madem yapıyorsun okuldan uzak bir yerde yap!" Bu sefer sesi yükselmışti ancak Alaz'ın bakışları hâla dümdüzdü, karşısındaki duvarı izliyordu.

Müdür bu tepkiye alışıktı, zira her ay tekrarlanan bir şeydi. Derin bir nefes alıp verdi ve karşısındaki çocuğa baktı. "Kalk çık okuldan, disiplin kurulu yarın toplanacak."

Alaz ayağa kalktı ve müdüre dönüp hafifçe baş selamı verip çıktı.

Aslında önüne gelene saldıran bir kişiliği yoktu, okuldaki çoğu kişiyle yakın olmasa da arkadaştı. Ancak Enes ve arkadaşları ile arasında çok farklı bir kavga vardı. 10. Sınıfın ortalarında ettikleri kavgadan sonra bu hep böyleydi.

Sakince sınıfa girip çantasını aldı ve çıkışa doğru ilerledi. Koridorda Duru'yu görmesiyle adımları yavaşladı, arkadaşlarıyla gülerek sohbet ediyordu.

Alaz bu sefer adımlarını daha hızlı atıp okuldan çıktı. Okul dışında yaşanan bir olay okulu neden ilgilendirirdi ki zaten? Yavaş adımlarla ilerlemeye devam ederken ifadesiz bir yüzle etrafa bakmaya devam etti. Sokağa girdiğinde etrafına bakındı. Bu sokak her zaman bu kadar ıssız mıydı? Etrafta hiç ev, araba veya insan yoktu.

Çok takmadan yoluna devam etti Alaz. Çoğu şeyi, hatta hiç bir şeyi kafaya takmazdı. Önemli de olsa, önemsiz de olsa.

Arkasından gelen gıcırtılı sesle bakışları o tarafa döndü. Karşılaştığı ışık kümesiyle bocaladı, ancak bu kısa sürmüştü. Kaşlarını çatıp karşısındaki mavi ışığa baktı, ışık büyüdü, büyüdü... Adımları geriledi, üzerine doğru büyüyen ışığa baktı. Tam arkasını dönüp gidecekken ışık onu kendine çekti, gözleri karardı. En son hatırladığı şey buydu, sonrası karanlık...

...