71. Lidena "En Yakın Düşman"

"Hoş geldiniz Veliaht Prens Asır." diyen Prenses Sevli saygıyla eğildi.

Asır gözlerini etrafta gezdirdikten sonra gelinlik içerisindeki kadına baktı.

"Hoş buldum." diyerek gözlerini kadının gözlerine dikti. "Size düğün hediyesi getirdim."

Prenses Sevli gerginlik içerisinde yumruklarını sıktı.

"Hiç gerek yoktu. Zahmetiniz için teşekkür ederim." dedi zorla.

Asır kafasını iki yana salladı.

"Ne demek, imparatorluğumuzda bütün krallıklara ilgi ve önem veririz." diyerek odasında yürümeye başlayınca genç kız nefesini tuttu.

Düşmanlarının oğlu krallığında cirit atıyordu. Onları da ele geçireceklerinden söz ediyordu üstelik.

"Çok kibarsınız." dedi zorla gülümseyerek.

"Size oldukça değerli bir belge getirdim." dedikten sonra ellerini açtı Asır. "İmzalarsanız aramızdaki bu anlaşma sayesinde savaş boyunca hiçbir zorluk çekmezsiniz. " dediği sıra dışarıda büyük bir gürültü oluştu. Asır'ın karaya çalan gözleri büyük pencereye döndü. "Düğün için özel bir etkinlik mi vardı?" dediğinde Sevli telaşla başını iki yana salladı.

"Hayır sadece sonunda bir kılıç gösterisi vardı."

Asır ağır adımlarla pencereye yürüdü. Perdeyi sertçe geriye çektiğinde saraydaki herkesin bahçeye yığıldığını görmüştü. Neden bunca insan böylesine bir merak ile gelen kişiye bakıyordu? Gözleri ise sarayın kapısına yaklaşan ufak bir ordulu arabaya takıldı.

"Kim bir düğüne küçücük bir orduyla gelir? " diye mırıldandığı sıra kapı telaşla çalındı.

"Girin." diyen Sevli ile Lark içeri dalmıştı.

"Majesteleri, duyduğuma göre, Merhum İmparator Guan'ın kızı gelmiş." dediğinde Asır yüzünde ufak bir gülümseme ile Park'a döndü.

"Düğün ve cenaze." diye mırıldandı. "Ne kadar kutsal bir gün." Bir iki adım atmıştı ki Sevli telaşla önüne geçti.

"Ona zarar mı vereceksiniz?" dediğinde Asır tek kaşını kaldırdı.

"Benim görevim rakibimi öldürmek." dedi Asır büyük bir ciddiyet ile. "Halktan birkaç parça insanı değil. " demiş ve kıyafetini düzeltip Lark ile odadan çıkmıştı.

"Böyle bir yere bu kadar asker ile geldiğine göre güçsüz bir şey olmalı. " dedikten sonra gülüp Park'a baktı. "Ya da gösteriş meraklısı şımarık bir prensestir(!) "

Lark zoraki bir ifade ile gülümsedi.

"Efendim hakkında çok fazla şey duydum. Rakibinizi hafife alm-" dediği esnada Asır hızla dönüp Lark'a baktı.

"Şu gezegende hiçbir güç..." dedi gülümseyerek. "...bana kafa tutamaz."

Asır kalabalığın arkasına geçtiğinde onu görenler yol açmaya çalışmıştı.

"Veliaht Asır! "

"Geri çekilin. "

"Yol açın."

"Anlaşıp mı gelmişler. "

İşte her şey sarayın avlusunda başlamıştı. İnsanlar Veliaht Asır ve Veliaht Lidena arasında ince bir yol açmışlardı. Asır tek tek kenara kayıp giden insanları yüzünde arsız bir gülümseme ile izlerken kırmızı bir elbise gördü.

Kuyruğu yerde sürünen elbise yukarı çıktıkça daralıyordu. Kadının belini öyle güzel sarıp sarmalamıştı ki ondan bir parça sanardı insan. Kızıl saçları yukarı çıktıkça siyahlaştı. Kıpkırmızı dudağı, masmavi gözleri olan o tanıdık ağır ağır kendisine doğru yürüyordu. Yanı başında iki iri yarı adam ile.

Asır yüzündeki gülüşün yerle bir olduğunu hissetti. O kendisine doğru her adım attığında daha büyük bir darbe aldı sanki. Gözleri ona takılıp kalmıştı. Her şey simsiyah olmuş ve sanki bir tek o kalmıştı yer yüzünde.

"Lidena..."

Fısıltısının hemen ardından Lidena genç adam tam karşısına geçti.

"Sen mi evleniyorsun?" diye sorunca genç kadın Asır kaşlarını çattı.

"Senin burada ne işin var?" diye sordu Asır sinirlendiğini hissederek.

"Burada olamam mı?" dedi Lidena da.

"Göle falan git sen."

Yersiz çıkışması ile Lidena'nın kaşları çatıldı.

"Haddinizi aşmamalısınız." dedi genç kız uyarırcasına.

"Sen benim rakibim olamazsın." diyen Asır şaşkınlıktan ne yapacağını da şaşırmıştı. O göldeki evsiz kız nasıl Veliaht prenses olabilirdi? Delirecek gibiydi.

"Doğru." dedi Lidena. Üzerine bir adım attı ve fısıldadı. "Kimse benim rakibim değil."

Asır ensesine doğru inen fısıltı ile kaşlarını çatarken genç kız kırmızı eteğini düzeltti ve kalabalığın açtığı yolda boyunca yürümeye devam etti.

"O kimdi?" dedi Pasna merakla.

"Veliahtımız ile tanışıyor gibiler. " diyen Paya da dönüp arkasına baktı. "Öylesine biri gibi durmuyor." dediğinde Pasna da gözlerini Lidena'ya dikmişti.

Kendisine kafa tutan hiç kimseden haz etmeyen majesteleri neden ona müsamaha göstermişti?

Lidena büyük salona geldiğinde kendisine selam veren insanların arasından geçti ve damat beyin yanına geldi.

"Tebrik ederim Prens Wilm." dedi adamın gözlerinin içine bakarak. "Umarım huzur dolu bir evliliğiniz olur. " dediğinde Prens Wilm endişe ile babası Omra'yı aradı. Bulamayınca zoraki bir ifade ile gülümsemişti.

"Sizin gibi güçlü ve kudretli birini burada görmek ne büyük şeref." diyen Wilm ile Lidena dönüp salondaki sessiz kalabalığı izledi.

"Kudretimi paylaşmak isterim." diyen Lidena kendisini izleyen bir çift kara göze takıldı. Düşman değildi ama pek de dost canlısı bir hali yok gibiydi. Kandırıldığını mı düşünüyordu? Ona evsiz olduğunu söylememişti. Ona hiçbir şey söylememişti.

Asır olduğu yerde yanıyordu resmen. Lark onu sakinleştirmek yerine daha da harlıyordu. Aptal bir yardımcıdan başka hiçbir şey değildi.

"Lütfen majesteleri." dedi ellerini telaşla birbirine vurarak. "Rakibiniz olan Veliaht Prenses Lidena'ya kadim dövüş sanatımızı öğrettiğinizi söylemeyin. Sizi bile dövebilecek olan kadın bu kadın olmasın! Majesteleri eğer ki babanız bunu duyarsa, üstelik düşman ülke olmanızı boş verin, imparatorluğun soyundan birine öğrettiğiniz içi-"

"Sus! "

Asır öyle bir bağırdı ki öfkesinden güçlerini kontrol edemedi. Etrafındaki hava çevresindeki insanları geriye ittirmişti. Lark birkaç metre geriye uçmuş ve korku içerisinde diz çökmüştü.

Zaten konuklar iki alev hattı arasında kapana kısılmış gibi hissediyorlardı. Bu hareket onları iyice yerlerine sindirmişti.

"Veliaht Prens Asır."

Asır, sakinleşmek için derin nefesler alırken arkasını döndü ve kendisine bakan soğuk mavilere baktı.

"Buyrun, Veliaht Prenses Lidena." dediğinde genç kız kafasını eğdi ve gözlerini adama dikti.

"Bir sorun mu var?"

"Evet." dedi Asır. "Sizi gördüğüm andan beri."

Lidena bu sözün üzerine etraftaki insanlara baktı ve kafasını salladı.

"Halkımın sizin bu kontrolsüz öfkenizden zarar görmesini istemem." diyerek doğruldu.

"Halkınız?" dedi Asır kafasını yana eğerek. "Sizin sürgünde olmanız gerekmiyor muydu?"

Lidena tam arkasını döndüğünde duymuştu bu sözleri. Öyle ki geri döndü ağır ağır. Sanki söylenmemesi gereken şeyleri söylemiş olmasının hırsı vardı üzerinde.

"Ben sürgündeyken yeterince eğlendiniz." diyerek bir iki adım attı adamın üzerine. "Gökyüzümde yağmurdan göz yaşları görüyorum. Bahçelerim mezarlığa döndü. Çiçeklerimin yerine cesetler sulandı. Ben uyuyarak hayatta kalırken, uyuyarak öldü binlercesi." demiş ve adamın tam karşısına geçti. "Beni sürgünden geri getiren şey sizin zalimliğiniz oldu. Halkımın parmağına diken batsa kılıçlanmış farz ederim kendimi. Siz bir dikenden çok daha fazlasına sebep oldunuz."

Asır yumruklarını sıktı. Doğrunun çarpıtıldığı bir mevzu gibi geldi gözlerine. Sahneye oynuyormuş gibi hissetti. Ama yalan söylüyor gibi bir hali de yoktu.

"Süslü sözlerinizin göz boyamaktan başka bir şey olduğunu sanmıyorum." dediğinde Lidena adamın tam burnunun dibinde durdu ve gözlerinin içine baktı. Küçük fısıltısı genç adamı hiç yemediği büyük bir darbe gibiydi.

"Biliyorum; dost değiliz ama düşman da olmak istemezdiniz hani..."