Ben Emir'e ağzım beş karış açık halde bakarken gülümseyerek yanıma oturdu. Alara'ya baktığımda bir oyunun içinde olduğumu anladım çünkü gözlerini benden kaçırmıştı.

Ben hala şaşkınlığımı atamamışken kapı'nın zili çaldı ve ben geldiğimde sipariş ettiğimiz pizzalar geldi. Böyle olması işeme gelmişti. Yemek yerken Emir ile konuşma zorunluluğum olmayacaktı çünkü Alara ile konuşabilirdi. Eğer yemek yemeseydik eminim ki Alara bizi tek bırakırdı.

***

Pizzalar bitmişti ve şuan oturmuş film izliyorduk. Daha doğrusu ben Emir ile baş başa kalmayacağımız bütün yolları deniyordum. Filmin yarısında iken Alara'nın telefonu çaldı ve filmi durdurdu.

"Alo."

"Kim?"

"Irmak mı hastalanmış?"

"Tamam geliyorum ben."

Son cümleyi duyduğum anda ona doğru korkuyla döndüm.Irmak, Alara'nın küçük kız kardeşiydi ve hastalanmıştı. Alara'nın bu evde durmasında imkan yoktu.

Alara aklımdan geçenleri anlamış gibi bana döndü ve gitmesi gerektiğiyle ilgili birkaç cümle sıraladı. Kafamı sallamak zorunda kaldım çünkü Irmak'ı bende çok seviyordum.

Hastalandığı zaman çok kötü olurdu.

Alara hemen her zaman hazır olan çantasını aldı ve koştura koştura evden çıktı ve kapıyı kilitledi.

KAPIYI KİLİTLEDİ!

Aslında normalde sorun olmazdı ama Emir beni ilk gördüğünde dizinde uyumuştum ve bundan dolayı çok utanıyordum. Ama yine olsa yine yapar mıydım? Sanırım yapardım...

Ben boş boş kapıya bakarken Emir'in hiç konuşmadığını fark ettim ve ona döndüm.

Gözleri kapalıydı... Ne ara uyumuştu ki bu? Ama bu işime gelirdi çünkü üstümü değiştirmeli ve etrafı toparlamalıydım.

Önce Alara'nın odasına gittim ve yatağına attığım çantamı aldım. Üzerime siyah bir tayt ve beyaz bol bir T-shirt giydim. Mutfağa gidip orayı da topladım ve içeriye geçtiğimde acı gerçekler yüzüme vurdu.

Kapı kilitli olduğu için Emir'de burada kalmak zorundaydı. Uyandırmak için Emir'e doğru yürüdüm. Ben mutfağa geçtikten sonra iyice yana doğru kaymıştı. O yüzden şu an koltuğun tamamında Emir yatıyordu.

Yanına gittim ve uyanması için omzuna dokundum. Fayda bile etmedi. Adını da birkaç defa seslendim ama bu da fayda etmiyordu. Biraz düşündükten sonra dibinde seslenirsem uyanacağını düşündüm.

Tam adını seslenecek iken eli belimi tuttu ve kendine çekti. Zayıf olduğum için direk yanına düşmüştüm ve yan yana uzanıyorduk. Kalkmak için debelendim ama beni daha sıkı tuttu. Bir şey de diyemiyordum çünkü derin nefesleri uyuduğunu gösteriyordu.

Nasıl olsa biraz sonra uyanır bende Alara'nın odasına geçerim diyerekten elimde duran telefonumda gezindim. Yaklaşık 20 dakika sonra gözlerim kapanmaya başladı ve Emir hala uyuyordu. Gözlerim kapanmaya devam ederken uykuya direnmeyi bıraktım...

Bölüm Sonu

***

Kitap hakkındaki düşüncelerinizi buraya yazabilir misinizzzz?

Biraz hızlı mı ilerledi ne...