"uyuyamadım."

Diye yanıtladı sorumu

"Yani?"

Diye sordum. Utanarak cevapladı "yani yanında yatabilir miyim?"

Diye sordu.Koskoca mafya küçücük çocuğa dönüşmüstü yanımda.İlk önce hayır desemde köpek yavrusu gibi olan ifadesine dayanamayıp söylene söylene kabul etmiştim.Yatağa yattıktan sonra bana baktı.

"Sen yatmicak mısın?"

Diye sordu

"Hayır"

diye yanıtladı ve kulaklığımı tekrar taktım müziğin sesini kıstımki eğer bora bir şey derse duyabileyim.30 dakika sonra tekrardan bana bakmaya başladı

"Bu sefer ne oldu!"

Diye bağırdım.tekrar küçük bir çocuk gibi

"Uyuyamıyorum benimle uyu"

Dedi bende söylene söylene yanına gittim. Ve bana hiç beklemediğim bir soru sordu

"Benden nefret mi ediyorsun?"

Gözleri dolmuştu. Ve bende çok üzülmüştüm.Ondan nefret etmiyordum fakat henüz alışamamıştım daha yeni tanışmıştık nede olsa

"Hayır, Tabiki senden nefret etmiyorum, nereden çıktı şimdi bu?"

"Benden nefret ediyormuş gibi davranıyorsun"

"Hayır senden nefret etmiyorum bir daha böyle birseyi aklından geçirisen suratını dağıtırım"

Dolu gözleriyle birdan bire sıkı sıkı sarıldı