🍷12.BÖLÜM🍷

Güne herkes gibi uyanmak isterdim ancak başımda boğazı haykırırcasına bağıran bir kişi olunca malesef bunu yapamıyordum .bilincim yavaş yavaş açılmaya başlanyınca dediklerini daha net seçebildim . kulağıma ulaşan ses ile bende çığlık attım .

“ anne abimin eve kız attığı kişi şuan bağırıyor “ diyerek kapıya bağırdı . kapıya çok ama çok kısa süre içerisinde insanlar doluştu . ayrıca eve kız atmak mı ? hemde beni ? yok ya şaka yapıyor bunlar .

İnsanlardan gözüm sadece tek bir çift de takıldı o da biolejik ailem olan asel ve akif . kendileri donmuştu . bende ölü sandiğım kişyi görsem bende donardım . lan ! ben zaten pislik gece ‘yi gördüm . her halde normal bir durum .

Kalabalığı yaran bir baran ve yanında mezarlıkta konuştuğum adam . o adamı gördüğüm gibi üstümdeki yorganı kenara fırlattım ve üstüne atladım . daha ben onun saçını yolamadan baran beni tuttu . “ ya bırak dövücem bunu “ derken hemde tekmelerimi karşımdaki adama fırlatıyordum .

Baran benden kat be kat güçlü olduğu için beni ne tutmakta zorlanıyordu ne de ona attığım yumrular canını acıtıyordu . en son bir yumruğumu karnına geçirince beni yere bıraktı . bende hızla adama atıldım .

Karşımdaki adamın yüzüne attığım ilk yumruk ve ardından gelen rasgele tekmeler . en son ki tekmemde kafasına atmaya çalışırken burnuna gelince durdum . ben nefes nefese kalırken o hiç birşey olmamış gibi bana bakıyordu .

“ ayrıca ben sana mezarlıkta ne dedim ? beni arama demedim mi ? ne diye peşimden geliyorsun . “ dedim . “ kardeşimi bulucam ve peşinden gelmeyecek miyim ? “ dedi . haksızdı onların ailesini isteseydim il dna teti zamanında çıkardım karşılarına .

“ evet isteseydim ben zaten ailenize gelirdim sana gerek bile olmazdı . “ tekrar biri konuştu bu şirkette limonata ısmarladığım küçük ikizlerden biri olmalıydı . “ ne yani ablam şimdi ölmedi ve onu gömerken bizi izledi mi ? “ bu çocuk salak mıydı ?

“ ben niye kendim gömülürken izleyeyim . başkasını gömdünüz ve başkası için ağladınız “ . kapının önünde bütün konuşmaları dinleyen adam konuşunca ona baktım . “ ama onlar seni düşünerek ağladı . senin ölünü toprağa gömdüklerini düşündüler . “

Ona olan kızgın bakışlarımın tek sebebi haklı olmasıydı . o da bunu fark ettiği için “ şimdi bence konuşmanın vakti “ .

Hayatın hepimizi zor olduğunu biliyorduk ve bu hayata bunu bilerek ve izleyerek geliyorduk . bütün hayatımı bu söze adamışken şimdi karşımda beni tanıyıp aile olmak isteyen kişiler olunca bu hayata gelme sebebim olduklarını düşünme fikri iyice aklıma yatıyordu .

Oysa ben onlardan uzak durmayı düşünmüştüm ve ailelerine girmemeyi . şimdi işlerin karışması ve benden cevap bekleyen aileye bakıyordum . hayat beni hiç ama hiç ummadığım şekilde ters köşe yapmıştı .

Derin bir nefes aldım . aldığım derin nefes ciğerlerime ulaşıyor ancak benim içimde hazır hissememi sağlamıyordu . kendimi ilk defa bu şekilde ergin ve ne yapacağını bilmiyor gibi hissediyordum .

oysa ben her zaman planlı ve nerde ne yapacağını bilen ve herşeye karşı hazırlıklı bir kızdım . ve ya artık bir kadındım .

Sahi ben en son evde kaçan küçük ve yaralı bir kız değil miydim ? ne ara büyümüş ve herkesin hayranlıkla bakacağı bir kız olmuştum . ve ya neden hala yaralı küçük bir kız gibi kendimi hissediyorum .Çünkü yaralarım sarılmamıştı benim .

ben herkesin yaralarını sarmış ve bir daha açılamayacak hale getirmiştim ama kendi yaralarımı yıpranmış bir yarabandı ile kapatmıştım.

Düşüncelerimi bertaraf ettim ve boğazımı temizledim ardıntan derin bir nefes aldım . bu işlem bir kaç kere devam etti .

en sonunda kendimden bile beklemediğim şekilde ağzımdan “ akşam yemeği organize edelim ve tanışalım nasıl bir fikir ? “ dediğim gibi utanıp hemen başımı yere eğdim.

Ben şuan ne dedim ? inanamıyorum dümdüz gelin benim ailem olun dedim . ay yok ya acaba sözümü geri mi alsam . lafda ağızdan bir kere çıkar . of ben ne yaptım ? allahım sağır olsunlar duymasınlar bu dediğimi ..

Başımı eğdiğim yerden yavaşça kaldırdım . ay bunların yüzünde güller açmış . ben dometes oldum acaba gülemeseniz ..

Oturduğum yerden hızla kalktım ve konuştum “ benim çok işim var şey ben gideyim “ dedim ve merdivenden inerken gördüğüm kapıya doğru yürüdüm . Ancak sadece ama sadece beni söyledikleri biz söz burda tuttu ve adımlarımı yavaşlattı .

YARIM SAAT ÖNCE / DENİZİN ANLATIMI İLE

Herkes evin tek kızı ve benim güzeller güzeli ablam , almiranın karşısında durmuş ve konuya girecek kişi yavuz abimi bekliyorduk . ayrıca dikatinizi çekerim . kendisini ilk defa gergin ve nasıl lafa gireceğini bilmeyen biri olarak görüyordum .

Kendisi daha çok sert biriydi ve lafını esirgemeyen bir tipti ama yinede nerde ne yapacağını bilirdi . şimdi ise ablamın karşısında durmuş tanıdığım adamın yerine sanki başka biri geçmişti .

Boğazını temizledi ve ortama yumuşak sesi doldu . “ belki bizi ailen olarak kabul etmessin ama benim kardeşlerimin ne kardeşi ne de ablası oldu . zaten annem ve babam ne kadar uğraşsada kızı olarak hissetmediler . biz aynı evin için yaşayan bir yabancıydık .

şimdi umutluyuz ve tekrar bir kardeş , abla ve bir kız istiyoruz . sen bizi istemiyor olabilirsin ama en azından bir kere deneyelim . biz yaralıyız ve bize yara bandı olan kişiyi bir kenara atmayız bu helede bim kanımızdan biriyse . şimdi senden sadece bir şans istiyoruz . ne diyorsun ? “ dedi .

abimin bu güzel konuşması için alkışlıyorum . neyse ben ciddi biriyim . kendimi bırakıp ablama baktım .kararlı gözleri ilk defa bu kadar kararsızdı . hatta bir ara gözlerinin dolduğunnu bile söyleye bilirdim .

ancak dediği beni ve herkesi şok etti . “ akşam yemeği organize edelim ve tanışalım nasıl bir fikir ? “ dediği an sanki zaman durmuştu . artık benimde bir ablam vardı .

ama hemen sonra ayağa kalkmış ve kapıya doğru gitmişti . işi vardı ama hemen gitmesi mi gerekiyordu .

ALMİRA DOLUNAY SOYLU / ŞİMDİ

Durduğum yerde şimdi hayatımı tümünden etkileyecek bir karar verecektim . o karar ya yaralarımı saracaktı ya da yara açıp diğer yaralarımı deşecekti .

Ama ben cehennemi cennet bilmekte bıkmıştım . şimdi gerçek cenneti gerçekten cenent bilmeyi istiyordum . ben bir aile istiyor o ailede sevilmek istiyordu .

Arkamı döndüm ve tekrar salona girdim . herkes bana bakarken bu sefer hiç düşünmeden “ burda kalmama izin var mı ? “