8.BÖLÜM

EVETT HELÜÜ BEBEKLERİMM

BEN ŞİMDİ OKULDAYDIM SONRA DEDİMKİ BU KİTAP SINIR AZALTIM VE BÖLÜM ATAYIM BURDAYIM

BEN BU SIRALAR DOSYEVESKİ OKUMAYA BAŞLADIM KENDİMİ EDEBİYATÇİ HİSSEDİYORUMM NEYSE BÖLÜME GEĆİN

OY SINIR:9 YORUM SINIR : 5

BÖLÜM ŞARKISI : kendimden halice - sakince yoruldum , soner avcu - kayıp şehir ,uzi - XXL

-------------

YAZARDAN

hemşirelerle koridordan ayrılan doktor son kez arkasına dönüp karşısında yıkılmış bir enkazdan farkı olmayan aileye baktı . yaşadığı bu durumdan hemencicik kurtulmak istiyordu çünkü olayı kavrarsa asla bunu yapamazdı son kez aile bakıp hastanenin arka kapısına doğru yürüdü .

Hemşirelerle bakışıp kapıyı açtılar karşılarında gördükleri adamla yine vizdanları sızladı doktor derin bir nefes alarak " istediklerinizi yaptık hastayı ölü olarak gösterdik artık kimse peşine düşmez şimdi lütfen kimse görmeden hastayıda alıp gidin " dedi .

Adam doktora kısa bir bakış atıp homurdandı " sana napıcağımı sormadım sana hastayı getir dedim getirdin şimdi size daha fazla tahammül edemeyeceğim gidin ne yapıyorsanız yapın ama bu olaydan kimseden haberi olmayacak " dedi .bir kaç adımda almıranın yanına gidip almirayı kucağına aldı .

Kucağına aldığı almirayı arabanın arka koltuğuna yatırıp kapıyı üstüne kapattı . Son kez kapının önünde dikilen doktor ve hemşirelere baktı işaret parmağını havaya kaldırarak onlara doğrulttu "bu işten kimsenin haberi olmayacak polise falanda gidilmeyecek kimseden duymayacağım duyarsam işte o zaman beni uğraştırmamak için kendi mezarınızı kazıp önünde bekleye bilirsiniz ben sizi bulurum " dedi.

Doktor ve hemşireler başlarını sallayıp " kimsenin haberi olmayacak " adam onlara bakmayıp arabaya sürücü koltuğuna oturup arabayı sürmeye başladı .

Doktorlar giden arabaya bakıp hastaneye girdiler .

2 GÜN SONRA

ALMİRADAN

​Duyduğum seslerle yerimde rahatsızlıkla kıpırdandım gözlerimi bir kaç kez kırpıştırarak en sonunda açtım önüme gelen beden ile daha ne olduğunu anlamadan yüzüm yana doğru döndü yanağımda hissettiğim acıyla yüzümü buruşturdum .

Sonnunda sesimi bulmuş olacağım ki küçük bir öksürük ile adamın yüzüne baktım "benden ne istiyorsunuz " dedim adam yüzüme pis bir sırıtışla bakıp " sence uyuyan prenses ne istiyor olabiliriz " dedi .

adama göz devirirken arkasındaki kapı açılıp içeri ondan belki beş belki altı santim uzun bir adam girdi onun arkasından ise önümdeki adam ile boya sahip iki kişi girdi .

Odada bulunan üç kişi ile içeri girenler altı kişi olmuştu kapı kenarından gördüğüm iki adamına sayarsak toplamda sekiz kişi beni burda tutsak tutuyordu .

Buda demek oluyordu ki benden azda olsa korktuklarıydı düşündüklerim ile yüzüme ufak bir sırıtış hakim oldu .

Adam yüzüme bakıp " ne gülüyosun ama emin ol günün sonunda sen değil ben güleceğim " dedi ben ona kafa sallayıp dişlerimi dudaklarıma geçirdim ben sizi öldürmessem gülersiniz daha fazla kahkahmı tutamamış olduğum için bir anda kahkah attım .

Adamlar yüzüme " ne yapıyor bu deli " der gibi bakıyorlardı aralarından biri " ne gulüyorda da bu deli " dedi şivesine daha çok gülerken sonunda gülmemi durdara bilmiş ve konuşmaya başlamıştım.

" pardon çok pardon bian benden o kadar çok korkuyor olacaksınız ki bu kadar adam ile beni tutsak ediyorsunuz ki neyse ben neden buradayım ve ne zamandır burdayım " dedim sonlara doğru ciddileşerek

Adamlar bir an birbirine bakıp yüzlerinden anlaşıldığı kadar bana azda olsa hak veriyorlardı içeri girdiğinden beri konuşmayan adam " senden ne korkucaz be " dedi .

Sonunda ellerimi çözmüştüm aptallar zaten ayaklarımı bağlamamıştılar aniden ayağa kalkıp oturduğum sandalyeyi önümdeki adama geçirdim adam anı gelen atakla geriye sendelerken sandalyeyi kenara atıp kıralan parçadan birini bana doğru gelen adamlardan birine fırlattım .

Adamlardan birinin yüzüne yumruk atarkan diğer adamın karnına tekme attım yere düşen adamlardan birinin belindeki silahı alıp arkamdaki adamaı omzundan vurup . Önümdeki adamın erkekliğine tekme atıp karnından vurdum .

Sekiz kişi vardı ikisini vurdum biri sopanın etkisiyle bayılmıştı geriye beş kişi kalmıştı oh gerisi kolay .karşımdaki adamı kolundan tutup dizinin arkasına tekme atıp eğilmesini sağladıktan sonra sırtınada bir tekme geçirdim ve son kez onu silahla sırtından vurup arkadan atak yapmaya çalışan adamı kolundan tutup yere devirip omurgasından silahla vurdum .

Beş kişiden üç kişiye düşmüştü kapıdakilerde içeri girdiği an ikisini de karnından vurunca onlarda ölmüş olmuştu zaten üçüncü korkudan bayılmıştı.

tam adım atacakken göğsüme dolan ağrı ile olduğum yerde kaldım elimi göğsüme dokundurunca elime gelen kanla yaşadıklarım aklıma geldi.

Gece ölü olarak bildiğim gece en yakın arkadaşım görev için beni kullanmış oda yetmezmiş gibi Aral ile beni vurmuştu . ben yaşadığıma göre amaliyatı atlatmıştım peki Aral o yaşıyormuydu durumu nasıldı kuzey kesin çok endişelenmişti .

düşüncelerimi boş verip yerde yatan adamlardan birinin ceketi ,telefonu ve silahını alıp odadan çıktım . Biraz dolaştıktan sonra kimse olmadığını anlayınca beni tutukları yerden çıkıp üstüme ceketi giydim nefes almam her geçen saniye daha da zorlaşıyordu .

Telefonu açıp internetin çektiği bir yerde olup olmadığımıza baktım .biraz yürüdükten sonra internetin çektiği bir yere gelmiştim .tam durup birini arayacaktım ki önümden durmadan hızlıca geçen iki siyah araba fark ettim .

Nereye gittiklerini bakınca " AKARSU MEZARLIĞI " yazan bir yere girdiler bende içimdeki merak duygusuna karşı çıkmadan oraya doğru ilerlemeye başladım .ilerlerken telefonu cebime koymuş elimdeki silahı daha sıkı tutmaya başlamıştım

Mezarlıktan içeri girdiğimde gördüğüm manzara ile dönüp kaldım...

DEVAM EDECEK ...

-----------------

814 kelime.

Evet bölüm bu kadardı

Kızımız ölmemiş Allah Allah nasıl olduysa artık

Sınırı lütfen hemen geçin ve satır arası yorum yapmayı unutmayın

Sizi çok seviyorum iyi günler dilerim 💖