@larasu
|
Müzik: Adamlar- sarılırım birine. Benim hayatımın değişimi kaçmakla oldu. Yuvadan uçan bir kuş gibi uçtum ve bir kafesin içine konuldum. Ben Özlem olmaktan çıkmış biri oldum. Burası neresiydi bilmiyordum, aslında hiç kimse bilmiyordu. Tek bildiğimiz şey kaçabildiğimiz kadar kaçmaktı. Ama bu kaçış nereye kadar sürebilirdi? Bilmediğimiz bir hayatın hatta terk edilmiş bir şehrin içinde bulunan bir yerde gözümüzü açmış ve açtığımız andan itibaren insanlığın yok oluşuna şahit olmuştuk. Biz yanlızlık isteyen kişilerdik. Kimsenin olmadığı darmadağın bir halde olan terk edilmiş şehir. Hikayemizin başında dememiz gereken ve herkesin birbirine dediği o cümle; ya o evden kaçmasaydık? Kaçmak yerine savaşmayı tercih etsem bunlar yaşanırmıydı? Sessiz ve soğuk kimsenin olmadığı bir oda, dört duvarından vuran soğuk hava, kalbimin sesini bile duyabilecek bir vaziyetteydim. En önemlisi şu... Ben neredeydim? Bir savaşın içinde olan ben miydim? Yoksa savaş mı benim içimdeydi? Ruhum bedenimden kopup gitmiş hissiyatı gerçekmiydi. _____________________________________ Küçük bir ön izleme, tanıtımdır. Şimdiden iyi okumalar umarım beğenirsiniz.
Argo kelimeler, yaş sınırı, psikolojik bozan bir kitap olabilir şimdiden söyleyelim. |
0% |