Medya: Larossina812

Bir insan ne zaman büyüdügünü hisseder? Bana göre bir insan ilk defa bir ölüm gördüğü zaman büyüdüğünü hisseder çünkü bir eve ölüm girdiğinde o evdeki bazı seymer değişir.

O günü çok iyi hatırlıyorum. "O öldü," kelimesini duyduğum anda hayatın benim için nasıl tozpembe bir pencereden siyah bir pencereye dönüştüğünü ve bir gecede nasıl büyüdüğümü çok iyi hatırlıyorum.

Etrafınızdaki insanlar değişmeye başladığı anda insanların yani ailenizin taktığı maskeleri çıkarttığını ve ailenizin gerçek yüzünü gösterip bir anda size karşı nasıl değiştiklerini görürsünüz.

Bir insanın öldüğünü kabul etmek o insanın öldüğünün farkına varmak kadar zordur aslında; ama şunu da unutmayın, bir insanın gerçek yüzünü görürseniz o insana bir daha aynı gözle bakamazsınız.

Sevgisizlik bir çiçek gibi yavaş yavaş doldurur insanı, tıpkı susuz kalmış bir çiçek gibi. Aylar geçer, mevsimler geçer ama o çicek yine sevgisiz kalır. Artık kelimeler ölüm kadar soğuk, zaman sınırlıdır.

Kimi zaman konuşamazsınız, konuşamadığınız zaman insanlar sizin susmunlugunuzu fark etsin, "Neden susuyirsun," diye sorsun istersiniz, kendimizce tavır koyarsınız o insanlara ama sustukça umutulduğunuzu fark etmezsiniz.

Bazı geceler kâbuslar görürsünüz, sonra o kâbuslar gerçeğe dönüşür. Bazen her şeyinizi geri almak için canınızı verecek hale gelirsiniz ama artık her şey sizden uzaktadır ve olanları geri getirmek artık sizin elinizde değildir. Artık gittiğiniz yol ölümün kanıyla yıkanmış, gittiğiniz yoldaki bütün ışıklar kapanmış ve yollar siyaha dönmüştür.

Neyse, bu günlük benden bu kadar, iyi geceler. Sizi seviyorum.