"Hava Harp Okulunu birincilikle bitiren Teğmen Azra Adal,1999 yılında Trabzon'un Ortahisar ilçesine bağlı Çukurçayır mahallesinde ailenin ikinci çocuğu olarak dünyaya gelmiştir.İlk ve ortaöğretimini Trabzon'da tamamlayan Teğmen Adal, İspanyolca ve Fransızca bilmektedir."

Günaydın.

Bugün iyi ki günaydın.Daha dün bu cümleler benim için kurulmuştu,o belgeyi alışım, herkesin beni alkışlaması, konuşmamı yaparken ki heyecanım...Her şeyimi veririm en güzel anıma... Keşke onlar da burada olsalardı diye düşündüm,annem ve babam.Hakkari'de asker olarak görev yapıyorlardı babam yarbay annem de binbaşı olarak.Küçükken bile onların yanında değildim, Trabzon'da teyzemlerin yanındaydım, korkularından mıdır bilmiyorum ilk gidişim ilk dönüşüm olmuştu,ilk geldiğimde teröristler tarafından kaçırılmıştım.Evet evet baya kaçırıldım ama en azından akşamına lojmandaydım oraya en son gittiğimde 6 yaşındaydım galiba, hatırlamıyorum bile.Neyse ki canım, kanım,ne isterse verdiğim,dert ortağım Damloş yengem hemen videomu çekmiş aile grubuna atmıştı.Valla yengem beni bir övmüş altına tüm gün Allah yengeme yaptırmadığı büyüleri gelecekte de yaptırmasın diye hayır duaları ederek uyudum.Şimdi de bilgisayarın başına oturmuş,yeni kodlarımı ekliyordum.Hayır, yazılımcı falan değilim uzun zamandır üzerine çalıştığım bir savaş uçağı var.Yıllarım geçti bununla gerçekleşmesini istediğim ikinci isteğim falan bu uçak,emek emek yazdığım modelini kafam da kurduğum ve çizmek istediğim o uçak bu.Son yazılımı da yaptığım da işim bitti,bende kendime her zamanki gibi kahvaltı nefretim olduğu için yaban mersinli yoğurdumu yedim Allah ondan razı olsun.Bugün yapmak istediğim hiçbir şey yoktu gelen tebrik aramalarını açtım,dizi izledim,yemek yedim falan saate baktım 20:51'di.Ve üstte bir arama;"Babamm🇹🇷" hemen açtım;

"Teğmenim"

"Komutanım"gülümsedim.

"Kızım iyisin dimi babacığım?"

"İyiyim baba sağol gerçekten siz?"

"Bizde iyiyiz,annen de yanımda seni duyuyor." Annem hemen seslendi,

"Güzel kızım benim sen iyi oldukça bize bayram be kızım."

"Sağol annem aynı şekilde benim için de,siz niye aradınız, hayırdır?"

"Kızım şimdi beni dikkatli dinle tamam mı babacığım?" Onaylayan bir mırıltı çıkardım.

"Kızım,sen küçükken de biz senin yanında değildik,sende bizim yanımızda.İlk geldiğin gün çok kötü bir gündü kabul ediyoruz, suçlu da hissediyoruz kendimizi neden korktuk da kızımızı yanımıza almadık diye bunun için hem annen hem ben özür dileriz kızım.Biz artık seni yanımızda,tam yamacımız da istiyoruz kızım.He?Ne dersin balım? Senden tekrar özür dileriz küçükken seni bizden ayırdık..."

​​​​​​

​​​​

​​