Yeni Üyelik
1.
Bölüm
@lavenderr

Merhaba, bu hikaye Wattpad uygulamasında @bendenizs tarafından yazılmış olan kusursuz | texting ile aynı hikayedir.

 

Yazar aynı kişidir. Şüpheleriniz olursa Wattpad üzerinden bana ulaşabilirsiniz. Öpülüyorsunuz 🥹

 

Umarım daha önce okumamış birçok kişiye ulaşır bu platform ile. Şimdiden çok umutluyum burası hakkında.

 

Yorumlarda spoiler vermeyelim lütfen, sizi engellemek beni üzer 🥺

 

İyi okumalar 🤍✨🎉

 

Okumaya başladınız tarih?✨🥂

 

-

 

Nemli, dağılmış siyah saçlarımı geriye atıp hantal adımlarla pencerenin yanına iliştim. Sıcak duşla mayışmış olan vücudum gecenin soğuğuyla harmalandı. Gözlerimi kapadım. Huzur bedenimi ele geçirdiği vakitlerde sessiz odanın içinde telefonumun bildirim sesi yankılandı.

 

Bilinmeyen Numara: Seni yakaladım, kalbime sakladım.

 

Bilinmeyen Numara: Şimdi geldim güzelim.

 

Bilinmeyen Numara: Sende beni yakala, gülüşüne sakla.

 

Numarayı engellediniz.

 

"Saçmalık."diye mırıldandım.

 

___

 

01.14

 

Bilinmeyen Numara: Kalbimi sarstın.

 

Bilinmeyen Numara: Hayır kırılmadı güzel kadınım, kusursuzum.

 

Bilinmeyen Numara: İçinde sen yer edinmişken kimsenin kırmasına izin vermem.

 

Bilinmeyen Numara: Seni seviyorum.

 

Bilinmeyen Numara: Bana hayatında yer verebilir misin?

 

Bilinmeyen Numara: Buna ihtiyacım var.

 

Bilinmeyen Numara: Lütfen, güzelim.

 

Bilinmeyen Numara: Buna çok ihtiyacım var...

 

Okuduğum cümleler karşısında kaşlarımı çattım. Sıcak yatağıma iyice yayıldım.

 

Ayşe: Kimsin?

 

Bilinmeyen Numara: Nq?

 

Ayşe: Ne?

 

Bilinmeyen Numara: Bna yqzdn.

 

Ayşe: Sanırım öyle.

 

Bilinmeyen Numara: 2 kehe hebde

 

Ayşe: Ne?

 

Bilinmeyen Numara: 3

 

Ayşe: Böyle sayacak mısın yoksa seni engel manyağı yapmamı ister misin?

 

Bilinmeyen Numara: Neden bana yazıyorsun?

 

Ayşe: Yazmayayım?

 

Bilinmeyen Numara: Yaz. Lütfen.

 

Bilinmeyen Numara: Lütfen yaz.

 

Ayşe: Kimsin?

 

Bilinmeyen Numara: İnanmıyorum. Bana yazıyorsun lan.

 

Bilinmeyen Numarayı engellediniz.

 

Bilinmeyen Numara: Ben

-iletilmedi.

 

Bilinmeyen Numara: Ne?

-iletilmedi

 

Bilinmeyen Numara: Yapma ama

-iletilmedi.

 

Bilinmeyen Numara: Hay sikeyim

-iletilmedi.

 

Bilinmeyen Numara: Tek hakkımı da kullandım

-iletilmedi.

 

Bilinmeyen Numara: Son iki yıldır ilk konuşmamızı böyle hayal etmemiştim

-iletilmedi

 

Bilinmeyen Numara: Seni seviyorum.

-iletilmedi.

___

 

1 hafta sonra

 

Bilinmeyen Numara: Ayşem aç hadi engeli

 

Bilinmeyen Numara: Lan

 

Bilinmeyen Numara: Aşık ettiği adamı da kırmazmışş

 

Bilinmeyen Numara: Sen nasıl güzel bir şeysin

 

Bilinmeyen Numara: Gerçekten nasıl anlatsana biraz

 

Bilinmeyen Numara: Bana yazdığın gün uyuyamadım ama buna değdi.

 

Bilinmeyen Numara: Tüm gece gökyüzüne bakıp seni diledim

 

Ayşe: Ben yazmazsın diye düşündüm.

 

Bilinmeyen Numara: Engelleme!

 

Ayşe: Kimsin?

 

Bilinmeyen Numara: Sana aşık olan adamım.

 

Bilinmeyen Numara : Ve ayrıca

 

Bilinmeyen Numara: Seni kendine aşık edecek adam

 

Ayşe: Komiksin.

 

Bilinmeyen Numara: Ciddiyim.

 

Ayşe: Olma. Ben kimseyi mutlu edemem.

 

Bilinmeyen Numara: Çok geç güzelim.

 

Bilinmeyen Numara: Ben seni bulduğumdan beri mutluyum.

(Görüldü.)

 

_____

 

Çalar saat olduğunu düşündüğüm kutuyu sertçe yere attım. Sonunda sessizlik beni kucakladığında mutlulukla yatağa yayılıp uyumayı bekledim. Ta ki annem odaya girene kadar.

 

"Ayşe'm! Kalk artık kuzum. Okul saati geldi." Annemi takmayıp ölü numarası yapmaya devam etmek oldukça cazip geldi gözüme. Yerimde huzursuzca kıpırdanıp gözlerimi araladım. Annem bana şevkatin en sıcak haliyle bakıyordu, yanıma yaklaştı ve yatağımın kenarına oturdu. Yüzünde yorgun bir tebessüm vardı. Yeni doğan güneş okşuyordu saçlarını.

 

"Okula gitmek istemiyorum." dedim. Annem küçük bir of çekip güldü. Sıcak kolları bedenimi sardı ve kulağıma fısıldadı. "Olmaz anneciğim, daha doktor olup beni iyileştireceksin."

 

Sonra güldü.

Güldüm.

 

Gözlerimden yaşlar gelene kadar gıdıklayıp öpücükler kondurdu yüzüme.

-

 

07.21 

 

İyileştiremedim.

 

Çapaklı gözlerimi zorlukla açıp tavanı izlemeye başladım. Yine annemi gördüğüm rüyalardan biriydi. Bir yıl olmasına rağmen hala alışamamıştım. Hoş hiçbir zaman alışamayacağımı da biliyordum.

 

Ayaklarımı yataktan sallandırıp gözlerimle odamı taradım. Beyaz uzun perdeler pencereden giren rüzgarla açılıp odayı aydınlatıyordu. Her tarafı toplu ve temiz olan odamda kusur aradım. Annem hep temiz olmasını isterdi. Temiz olmalıydı.

 

Herhangi bir bozukluk göremeyince banyoya doğru ilerledim. Elimi yüzümü yıkayıp aynada boş boş kendime bakmaya başladım. Kusur aradım tekrar. Kusur'un ta kendisiydim.

 

Siyah saçlarım ve kahve gözlerim, çilli yüzüm ve düşük göz kapaklarımla oldukça geri planda bir kızdım. Kimseyle konuşmaz, konuştuğumda kırıcı cümleler kurardım.

 

"Seni seviyorum."

 

Resmen benimle dalga geçiyordu. Beni gerçekten tanısa, görmüş olsa böyle bir şey mümkün olmazdı. Daha herhangi bir arkadaşım olma ihtimal vermiyorken bir erkek tarafından sevilmek mi? Hah!

 

Sinirle soludum. Telefonumdan gelen bildirim sesiyle yüzüm iyice düştü. Hızla telefonu elime alıp bildirim çubuğundan gelen mesajları okudum.

 

Bilinmeyen Numara: Günaydın Kusursuzum.

 

Bilinmeyen Numara: Ne kadar güzel bir gün değil mi?

 

Bilinmeyen Numara: Sen

 

Bilinmeyen Numara: Ben

 

Bilinmeyen Numara: Biz

 

Bilinmeyen Numara: Biz dedim dimi

 

Bilinmeyen Numara: İkimizin olduğu biz

 

Bilinmeyen Numara: Hoşuma gitti. Bundan sonra sen benim bizimsin.

 

Elim son yazdığını görebilmek için ekrana kaydı ve yanlışlıkla mesaja girdim. Hay Lanet! Konuşmak istemesemde görüldü de bırakmakta istemiyordum.

 

Ayşe: Günaydın.

 

Bilinmeyen Numara: Sonunda güneş de doğdu.

 

Ayşe: Lütfen eğlenecek başka biri bul.

 

Bilinmeyen Numara: Eğlenmek? Ben oldukça ciddiyim.

 

Ayşe: Sana inanmıyorum.

 

Bilinmeyen Numara: İnanman için yapabileceğim bir şey var mı?

 

Ayşe: Yazmak yerine yüzüme karşı söylersen belki inanabilirim.

 

Bilinmeyen Numara: Olmaz kusursuz.

 

Bilinmeyen Numara: Şimdi karşına çıkarsam benim yüzüme bile bakmazsın. Doğru zamanı bekliyorum.

 

Ayşe: Neden? Fatihlerin grubunda ki kendini bilmezlerden misin?

 

Bilinmeyen Numara: Orospu çocuğu yerine kendine bilmez yazmak mı?

 

Bilinmeyen Numara: Yine düştüm.

 

Bilinmeyen Numara: Ve ayrıca hayır değilim.

 

Ayşe: Fatihi bildiğine göre bizim okuldasın.

 

Bilinmeyen Numara: Ne?

 

Bilinmeyen Numara: Ah..

 

Bilinmeyen Numara: Kendi topuğuma sıktım.

 

Ayşe: Öyle oldu.

 

Bilinmeyen Numara: Senin öyle oldu diyen parmaklarını öperim.

 

Ayşe: Yapma...

 

Bilinmeyen Numara: Çok geç kusursuz. Seni öyle seveceğim ki

 

Bilinmeyen Numara: Öyle sakınacağım ki kötü şeylerden

 

Bilinmeyen Numara: Sende beni gökyüzüne dileyeceksin.

 

Bilinmeyen Numara: Sonra dileklerimiz kavuşacak ve

 

Bilinmeyen Numara: Biz olacağız.

(Görüldü.)

 

 

09.01

 

Okulun kapısından giriyordum. Gerçekten şu okulu sevenleri anlama çabasına girmek bile ziyan, haramdı. Neyini sevdiklerini anlayamazdım zaten. Benim tek amacım vardı.

 

Oku, Kadın ol. Ayakları üzerinde duran ve kimsenin annesinin ölmesine izin vermeyen bir doktor ol.

 

Lise arkadaşlıklarına zamanım yok. Lise aşkına, yalanlarına, hayatına ihtiyacım yok. Kimseye ihtiyacım yok.

 

Çalış.

 

Çalış.

 

Çalış.

 

Ta ki o yazana kadar. Bilinmeyen...

 

Gerçekten beni seviyor muydu? Neden? Ne zaman? Nerede? Aklımdan çıkmıyordu ve ben bundan oldukça rahatsız oluyordum. Ah! Çıldıracağım cidden. Benim gibi kimseyle konuşmayan donuk bir kızı kim severdi? Yıl boyunca düşündüğüm sorulardan daha çoğunu şu dakikalarda düşünüyordum.

 

Günüm okulda böyle bitti ve son dersin bitiş ziline kadar Bilinmeyeni düşündüm.

 

Okuldan çıktıktan bir süre sonra hırkamın cebinde titreyen telefonumu aldım ve gelen mesaja baktım.

 

Bilinmeyen Numara: Siyah sana çok yakışıyor.

 

Bilinmeyen Numara: Gece gibi güzel saçlarına ve yıldızlar kadar kusursuz tenine imzalı bir renk gibi.

 

Bilinmeyen Numara: Kusursuzsun.

 

Son yazdığı mesajı okuyunca kaşlarımı çattım.

 

Gelen mesajı anlamak için uzun süre okudum. Aniden normalde hiç tepki belirtisi olmayan yüzüm kızardı. Nasıl bu kadar utanmaz konuşabiliyordu? Gerçekten inanılmaz!

 

Bir dakika, beni görmüştü! Bir süre olduğum yerde kala kalmama rağmen en sonunda arkama dönmek için hamle yaptım.

 

"Dikkat et!" Sadece bu erkeksi sesi duydum. Kafamı çevirmeye fırsat bulamadan enseme vuran sert cisimle yere savruldum. Başım soğuk zemine çarptı. Gözlerimi açıp ne olduğuna bakmak istedim ama yapamadım. Kafamın çevresinde büyük bir ağrı hissettim. Sonrası etrafta ki birkaç buğulu ses eşliğinde karanlığa boğuldum.

 

"Şşt, hadi güzelim uyan." Sesi titriyordu. Üzülme demek istedim. Benim yüzümden üzülme. Ben herkesi üzüyorum, özür dilerim demek istedim.

 

Ve bilincim kapandı.

Loading...
0%