Merhaba arkadaşlar yıldız ve yorumları unutmayın iyi okumalar....

Mihri 'den

Başımdan aşağıya kaynar sular döküldü... Duyduğum şeyle donup kaldım, bir kaç dakika boyunca idarak edemedim karşımdaki kadın hala konuşuyordu... Kaşlarım çatıldı ne saçmalıyordu bu kadın?

"ne saçmalıyorsun sen?" yengem afalladı benden böyle bir şey beklemiyordu... Hiç duymamış gibi zehrini akıtmaya devam etti...

"düzgün konuş benimle! Yengenim ben senin!sakatsın zaten ne bekliyorsun ağalar mı alıcak seni yat kalk kardeşime dua et! Senin gibi sakatı ortada bırakmıyor! Bu haline bile seni kabul ediyor " onu dinlemek istemedim ayağa kalkıp çantamı aldım burdan biran önce çıkmalıydım boğuluyordum hele katil olmak hiç istemiyordum ... Tekrar karşımdaki şirret kadına baktım...

"git o şerefsiz kardeşine söyle benden uzak dursun! Senin kardeşine mi kaldım ben! Benim en azından ayağım sakat ya sizin, sizin zihniyetiniz sakat! " ayağa kalkıp bana bir adım attı

"senin o dilini keserim! Sen kimsin ki benim kardeşime böyle dersin" kem gözlerini büyütmüş bana bakıyordu, çoğu çalışan dışarı çıkmış bizi izliyordu..

"Bak dilruba hanım benden uzak dur bu yaşıma kadar bana yapmadığınızı bırakmadınız! Bu saatten sonra bana karışamazsınız! Kiminle evlenip evlenmiycem benim kararım, gidip üç kızı olan erkek çoçuk doğurmadı diye kısır damgası yiyen bir kadının günahına giren kardeşinden bana bahsetme o gavattan ne bekliyorsun sen! "elini kaldırdı bana tokat atıcaktı ki bileğinden tutum nereye kadar susabilirdim ki bu kadar yeterdi...

Donup kaldı benden bunu beklemiyordu" sen, se-"kekliyordu, hiç acımdan bileğini sertçe sıktım haddini bilmeliydi..

" bugüne kadar sustum bu saaten sonra yok öyle bir dünya bana kaldırdığın her eli kırarım benden uzak dur! "sertçe çekti elini benden öfkesi tazeydi, yüzümde bir sırıtma oldu...

" herkes haberdar amcalar dahil sen ne kadar istemiyorum havalarına girersen gir boşun hafta sonu seni istemeye gelicez "bu kadarını yapmazlardı, amcalarım bunu bana yapamazdı.... Kanım dondu, hala bana bakıp gülüyordu...

Hiç düşünmedim" sana yemin ederim o ibine kardeşin beni istemeye gelirse bir gece gelip seni yatağında öldürürüm ruhun duymaz Anladın mı beni!"duramadım" o kardeşini de senide, kocanıda yandaşlarınıda öldürmesem bana mihri demesinler bana el uzatmayın artık! "

Gözlerimde ne gördüyse geri adım attı yüzündeki o sırıtış silindi, bunu beklemediği o kadar beliydi ki ama artık yeter ben onların kuklası değilim...

Parmağımı salladım" beni anladın mı dilruba hanım şakam yok! "cevap vermesini beklemeden kapıya yöneldim o kadar öfkeli, kırgın, yorgundum ki ben ne yapıcaktım?...arkamı dönüp şu ilet kadına baktım

" Dilerim Allahtan bana yaptıklarınızın bin katını yaşayasınız Rabbim sizden ahımı öyle bir çıkarsın ki günahıma girdiğiniz her anda boğulasınız! '

Konaktan çııp arabaya yöneldim Ahmet abi beni bekliyordu, perişan ahşimi gördü, arabaya bindim oda direk bindi" abim ne oldu? "tutamadım kendimi gözlerimden yaşlar birer birer düştü ahmet abi daha çok telaşlandı..

" mihri kurban olayım korkutma beni ne oldu hadi söyle bana? "cevap vericek gücüm yoktu başımı kaldırıp ona baktım...

" babama gidelim "sadece uzunca baktı sorgulamadı arabayı mezarlığa sürmeye başladı...yolda kaç defa sormuştu cevap verememiştim...

Dakikalar sonra mezarlığa ahelmiştik arabadan inip mezarlığa yöneldim ahmet abide indi ama o gelmedi beni ailemle yanlız bırakarak arabanın yanında durdu, ağrıyan ayağımı unutum gözlerimden düşen yaşlarla hızlıca anneme ve babama gittim mezarları başın varmıştım gücüm kalmamıştı ikisinin mezarı arasına yığılıp kaldım bir hıçkırık koptu dudaklarımdan...

"beni neden götürmediniz? Baba beni neden bıraktın?" hıçkıra hıçkıra ağlıyordum güçüm kalmamıştı beni mahvetmişlerdii...

"sizsiz YAŞAYAMIYORUM!"

"yapamıyorun siz olmadan yapamıyorum artık gücüm kalmadı baba, anne canım çok yanıyor yoruldum artık ne olur yardım edin ban senin kıyamadığın saçalımın kökünden kopardılar, defalarca katlediler beni herşeyimizi aldılar doymuyorlar, durmuyorlar baba...."

Babama döndüm durduramıyordum kendimi"baba ne olur kurtar beni seni dedem kurtardı ,ya beni baba ne olur artık yapamıyorum dayanamıyorum kurtar beni " hıçkırıklarım durmuyordu... Nefesim kesiliyordu...

"ben onlara ne yaptım baba benim günahım neydi? Neden bana bunu yapıyorlar?" başımı sağa sola salladım "yapamam baba evlenemem bana bunu yapmasınlar bana kıymasınlar daha fazla ne olur baba!" artık duramıyordum çığlıklarım boş mezarlığı kaplıyordu....

Bana yaptıkları zülümler, dayakları ağşamaları, herşeyi hayatımı mahvetlier... Mahvettiler beni...

" hayatımı mahvettiler baba anne, siz yoktunuz! Ben daha küçücükken öldürlüer beni baba! Ne olur kurtar beni! "insan ölülerden medet umarmıydı? Ben umuyordum çünkü başka kimsem yoktu ki...

" yapamam baba evlenemem o şerefsizle evlenemem benim hayalerim var daha... "

" Onları... Hiç bir zaman afettmiycem Allah şahit olsun onları afettmiycem.. "yavaş yavaş sakinleşiyorum başımı babamın mezarına koydum iç çeke çeke sakinleşmeye başladım...

" bana bu kadar zulüm ettiler ya anne baba dilerim ki Allahtan bana yaşattıklarının bin katını yaşatırlar, benim bu halimle kullanmaya çalışıyorlarya dilerim bin katını yaşarlar... Beni yetimşiğimle öksüzlüğümle perişan ettiler ya Allahım hepsini sana havale ediyorum bana yaptıklarını yanlarına bırakma... "

Mezarlığın boş olduğunu sanmıştı Mihri Onu Allahtan hariç bir kişi daha duymuştu...

İç çeke çeke sakinleşmiştim artık gitmeliyim ne zamandan beri burda olduğumu hiç bilmiyorum ya alaca yerimden kalkıp annemin mezarına döndüm mezar taşını öptüm...

" bağırdım sana anne ama üzülme ben artık dayanamıyorum o yüzden bağırdım yoksa ben sana hiç bağırırmıyım pamuğum" tekrar öpüp babamın mezarına döndüm...

"baba seni o kadar iyi anlıyorum ki keşke hiç anlamasaydım ama yapıcak bir şey yok biliyorum elinde olsa bırakmazdın beni..." Babama sarılır gibi sarıldım mezar taşına öpüp vedalaştım... Kararımı vermiştim sonunda ölüm olsa bile savaşıcaktım ne olursa olsun artık eski ben olmıycağım....

Onları ardımda bırakarak mezarlığın çıkışına yürüdüm bir kaç dakika sonra çıkıp ahmet abiye yöneldim başını kaldırıp bana baktı gözlerindeki endişe burdan beliydi, kız kardeşi gibi sever satardı beni...

"mihi abicim iyi misin?"

"iyiyim abi"

"ne olduğunu anlatıcak mısın?" başımı sallayıp arabaya geçtim o da benden sonra arabaya geçip çalıştırdı... Derin bir nefes alıp anlatmaya başladım....

Dakikalarca herşeyi anlatım ahmet abi çıldırdı küfür etti demediğini bırakmadı, bana bir çıkış yolu bulmaya çalıştı izin vermedim onun bir ailesi vardı ben birlikte yaşadığım camileri iyi tanıyordum ahmet abiye ve ailesine acımazlardı, tüm yardım tekliflerini reddettim buna mecburdum...

Söz verdirmiştim bu konuya karışmaması için çok zor olmuştu ama sözü almıştım bu konuşmaları yaparken çoktan konağın önüne gelmiştik vedalaşıp indim araçtan konağın kapısına yöneldim avluya girdiğimde yengemi gördüm elinde kahveyle seddirde oturmuştu, geldiğimi fark edip bana baktı...

"geldin demek" hiç cevap vermeden mutfağa yöbelmeye çalıştım ama izin vermedi...

"nereye gidiyorsun anlat bakalım yengem sana ne dedi?" balıklarım tekrar ona döndü...

"sanki bilmiyorsun!" keyfi yerindeydi uzanıp bir yudum daha aldı...

"biliyorum ama senin anlatman daha güzel olucaktır" ona cevap vermek istemedim aeakmı döndüm adım attım ama yine durdusu...

"buraya gel! Ve anlat!" hışımla arkamı döndüm

"çok istiyorsan git o yılan 🐍 arkadaşına sor!" elindeki fincanı sertçe masaya bıraktı, ayağa kalkıp salına salına bana geldi...

"sen benimle ne biçim konuşuyorsun? Nankör!" öfkelenmişti, geri durmadım

"hak ettiğin gibi konuşuyorum!" elini kaldırdı baba tokat attıcaktı ki bileğinden tutup sertçe geriye doğru savurdum... Bu yaptığımla kalakaldı...

"bana artık vuramazsın! O piçlede evlenmiycem çok istiyorsan git kızlarını evlendir!" hışımla üzerime yürüdü

"seni gebertirim sen kimsin ki benimle böyle konuşuyorsun ha!, sen anca böyle adamlara layıksın kimsin ki sen kendini benim kızlarımla kıyaslıyorsun?"

"Senin kızlaıen ane farkımız var?"

"sakatsın, Anna baban bile yok senin orda burda sürünen kimsesiz birisin sen!" alıştığım kelimelerdi, kendi kızlarının yaptıklarını bilse ne yapardı acaba?

"emin olki senin bu kendini beğenmişliğn başına birgün bela açıçacak ki umrumda değil! Gidip nasıl halediyorsan halet ben o Adem denilen adamla evlenmiycem!"

Bana bakıp güldü bildiğiniz dalga geçercesine

"Yok ya yapmazsam ne yapıcaksın mihir hanım?" artık susmuycaktım...

Bir kaç adım atıp ona yaklaştım kulağına eğildim "yapmazsan soluğu kaynananın hacerin kapısında alırım derimki bu iki gelinin kızın nergisin sebebi oldular!"

Geri çekildim az önce gülen yüzünden eser kalmamıştı, yüzü bembeyaz olmuştu resmen kanı çekilmişti...

Artık yeter biri ona dur demeliydi, kaçıncı günahsızın kanına girmişlerdi... O da biliyordu ki kaynanası eğer gerçekleri öğrenirse iki gelininide diri diri gömerdim bu Mardin topraklarına....

Aynı kızına yaptığı gibi...

Tüm Mardin bilrid ki Hacer kadının merhametsizliğini, kalp diye taşıdığı organda merhametin gramı yoktu...

Diğer bölümde görüşürmek üzere... 🍂