❀𝔹𝕠̈𝕝𝕦̈𝕞 𝟚❀

❀𝕊𝕒𝕣𝕒𝕪 𝕄𝕦𝕙𝕒𝕗ı𝕫𝕝𝕒𝕣ı❀

"Bunlar da kim?" Aras yüzünü somurttu. Kolunu dürttüm. "Kim bunlar?"

"Saray muhafızları."

"Emin misin?"

"Evet, bu üniformayı nerede görsem tanırım." Babası bir zamanlar muhafızdı. Lakin eşini kaybettiğinde görevden çekilmiş ve burada çiftçiliğe başlamıştı. Ne zaman bu konu açılsa konuyu değiştirirdi. Ben de fazla sormazdım.

"Neden buradalar?" Omuz silkti. Bu onun dilinde bilmiyorum demekti. At arabası gittikçe yaklaştı. Ve en son at arabasını süren adamın gözleri evimize döndüğünde tedirginlikle yutkundum. Yoksa... Babama bir şey mi olmuştu? Ya da ben de mi şüpheliydim? Ya suç babama kaldıysa? At arabası evin önünde durdu. Aras da aynı benim gibi tepkisizdi. Arabadan birkaç muhafız indi. Kapıyı sertçe yumrukladılar. O anlık telaşla Aras'ın elini sıkıca tuttum.

"Bir şey olmayacak." Destek verircesine elimi sıktı ve bıraktı. Yutkunup kapıyı açtım.

Dört muhafız kapıda ciddiyetle duruyordu. Gözlerim muhafızların arkasında duran kalabalığa kaydı. At arabasının arkasından gelmiş olmalılar. Muhafızlar da bakışlarımı fark etmiş olacaklar ki içlerinden biri "Dağılın!" diye bağırdı. Kısa bir homurdanma sonucunda kalabalık yavaş yavaş dağılmaya başladı.

Ben ağzımı açarken Aras konuştu. "Bir sorun mu vardı?"

En önde duran Muhafız, Aras'ı umursamazlıktan gelerek bana döndü. "Bizimle geliyorsun!" Sesindeki ciddiyet ürpermeme sebep oldu.

"Nedenini öğrenebilir miyim?" dedim.

"Bize sizi götürmemiz söylendi. Gittiğinizde öğrenirsiniz." Aras'a döndüm. Engel olmak istediği belliydi, ancak muhafızlara engel olamazdı. Çünkü bu canına mal olurdu.

"Peki." dedim sanki başka seçeneğim varmış gibi. Önden yürüyüp at arabasına bindim. Muhafızları beklerken bütün olasılıkları düşünüyordum. Kısa bir süre sonra iki muhafız karşıma oturdular, diğer iki muhafız da yanıma oturdular ve at arabasını süren adama gitmesi için emir verdiler. Atın kişnemesi duyulduğunda Aras'a bakacak gücü kendimde bulamadım ve gözlerimi kapatıp yolculuğun bitmesini bekledim.

Yarı uykuya dalmışken birinin dürtmesiyle gözlerimi açtım. Beni dürten muhafıza kaşlarımı çatarak baktım. "Geldik, kalk!" Ellerimi sıktım. Bu kadar kaba olmaya ne gerek vardı? Hoş şu an adi bir suçlu sayılırdım. Muhafızlar önden indiklerinde bir süre bekledim ve at arabasından dengemi korumaya çalışarak indim. Gözlerim ilk olarak Altın Saray'a döndü. Göz kamaştırıcı bir güzelliği vardı. Bütün krallığı alabilecek büyüklükteydi. En azından buradan öyle görülüyordu. Her bir detayı özenle hazırlanmıştı. Hatırladığım kadarıyla 500 sene öncesine dayanıyordu. Hatta o zaman yaptıran kralın ömrü yetmemiş ve hiç yaptırdığı sarayı görememişti. Acaba hayal ettiği saray bu muydu? Bilemem, lakin kesinlikle ihtişamı asırlarca sürecekti.

Arabadan indiğim sırada muhafızlardan biri bir bezle gözlerimi kapattı. "Bu gerekli mi?" diye sordum bir kedi yavrusu gibi. Etrafımdaki karanlık beni boğuyordu sanki.

"Evet." dedi kabaca. Ses tonundan belliydi ki başka soru sormamalıydım. "İlerle!" dedi daha tok sesli bir muhafız. Ben gözlerimin bağlı olmasından düşe kalka ilerlerken sonunda bir muhafız kolumdan tuttu. Adımlarım devam etti. İlerledik. Daha sonra aşağıya doğru yürüdük. Bir süre sonra bir muhafız "Dur!" dedi. Durdum. Gözlerimi açtı. Gözlerim bir süre kamaştı ve daha sonra nerede olduğumuzu anlamaya başladım. Burası...

Zindandı.

Ellerimin titremeye başladığını hissettim. "Ben hiçbir şey yapmadım." dedim anlık öfkeyle. Umursamadılar ve çekiştirerek önümde ki kapısı açık hücreye beni resmen fırlattılar. Ani düşüşle dizlerim zemine çarptı. Kapıyı arkamdan kapattıklarında etrafta hiç ışık kalmamıştı. Oda zifiri karanlıktı. Ne bir pencere vardı ne de konuşabileceğim biri. Dizlerimin sızısını bile unutmuştum. Ellerimle zemine güç uygulayarak sırtım duvara değene kadar kendimi geriye ittim. Bütün vücudum tir tir titriyordu. Çok karanlıktı. Ellerimi bile göremeyeceğim kadar. "Çıkarın beni buradan!" diye bağırdım. Ama fayda etmeyeceğini biliyordum. Çünkü daha önce sarayda ki hücrelerin sesi dışarıya geçirmediğini duymuştum. Ama hiç buraya düşeceğim aklımın ucundan geçmemişti. Buradan çıkacak mıydım? Bilmiyorum. Ama çıksam bile sağ çıkma ihtimalim çok düşüktü. Bunu biliyordum.

-
 

Sizce zindandan çıkabilecek mi?

Veya bunun bedeli ne olacak?