Yeni Üyelik
1.
Bölüm

1.BÖLÜM

@lavinia_0

 

11 Mart

...

- Efendim bir şeyler ister misiniz?

kulaklığımı çıkardım ve bana doğru seslenen muavine baktım

- Teşekkür ederim istemiyorum diyip gülümsedim.

Babamın yanına Mardin'e gitmek için çok sabırsızlanıyordum o yüzden acıkmamıştım bile. Babam hep işi için Mardin'e giderdi, günlerce hatta aylarca göremiyorduk. Telefondan görüntülü konuşuyorduk, ama işte bu yetmiyordu.

Bize hep hediyeler gönderirdi, sevgisini uzakta da olsa hissettiriyordu. Ama artık telefona gerek kalmayacak..

Mardin'e gitme sebebimden biri de eski sevgilim. Aldatılmıştım, hem de en yakın arkadaşımla.. onları yatakta basınca eski sevgilim konduramamıştı sanırım kendine. Sürekli arayıp rahatsız ediyordu, evimin önüne gelip "benimsin, benden başkasına yar olamazsın yar etmem seni" diyordu. aldatan kendisi tehdit eden de o bu nasıl iş?

Şuan eski sevgilimi düşünecek durumda değilim keyfimi bozamam..

Biraz zaman geçtikten sonra garaja gelmiştik. Babamın şoförü beni almıştı garajdan. Babamı beklemiyordum tabii, yoğun olduğu için şoförü göndertmiş. Şoför beni eve bıraktı ve valizleri odama bıraktı. Babam arıyordu;

-Alo, kızım nasılsın?

-iyiyim babacım sen nasılsın, ne zaman geleceksin?

-iyiyim kızım sen beni bekleme bugün işler yoğun, acıktıysan dolapta yemek var ısıtır yersin

-tamam babacım görüşürüz

-görüşürüz kızım dikkat et kendine

dedi ve kapattı gelmediği için biraz üzülmüştüm.

Hızlıca valizleri yerleştirmeye başladım. Kendimce söylenmeye başladım yorulmuştum çünkü.. kendimi direkt yatağa attım..

 

 

 

 

ERTESİ GÜN

Dün ki yorgunluğumdan dolayı biraz geç uyanmıştım. Hazırlanıp mutfağa geçtim babamda oradaydı. Gece geç gelmiş olması lazım gözleri kırmızıydı.
Babama sarıldım hemen sonra günaydın öpücüümü verip masaya oturdum..

-kızım bugün hazırlan beraber ofise gidiceğiz ofisten sonra sana mardini gezdiririm.

-Gerçekten mi! Tabi hazırlanırım babacım sen iste yeter.

-sıpa seni alışveriş için heyecanlandın dimi

-yok babacım ne alaka aa.
Aslında bi tık alışveriş için seviniyordum ama asıl sevinme sebebim Mardin'i çok merak ediyo olmamdı.

Kahvaltımı bitirip hazırlanmaya başladım.. üstüme güzel beyaz çiçek desenli bir elbise giydim. Saçlarımı ise açık bıraktım.

Babam arabada bekliyordu beni. Arabaya koştum ve bindim. Ofise doğru giderken sokaklarına bile merakla bakıyordum..

ofise gelmiştik babam telefon aldı ve toplantısı olduğunu söyledi. Ben babamın odasında oturuyordum babam ise toplantıya gitmişti.

Masada öylece oyalanırken babam dosyalarını odada unuttuğu için beni aradı ve dosyalarını toplantı odasına getirmemi istedi. Dosyaları alıp toplantı odasına geldim. Kapıyı 2 defa tıklattım ve içeri girdim. Dosyaları babama verdim ve oradan ayrıldım.

Babamı beklerken çok sıkılmıştım ve ofisten ayrılıp Mardin'i dolaşmaya başladım. Sokakları bile insanı kendine bağlıyordu. Ben öylece dolaşırken babam aramıştı ve ofise geri dönmemi istedi. Geri dönerken birinin bana seslendiğini duydum..

"merhaba kolyenizi düşürdünüz sanırım" elimi boynuma götürdüm ve orada kolyemin olmadığını farketmiştim, adama döndüm ve kafa salladım.

"isterseniz takmanızda yardımcı olabilirim" diyip gülümsedi. Bişey demeden arkama geçip kolyemi takıyordu. Teşekkür edip yoluma devam edicektimki birdaha seslendi "isminiz nedir acaba?"
"Ceylan" dedim ve döndüm önüme daha bir şey demeden kendi adını söyledi

"bende şerwan tanıştığımıza sevindim" arkamı dönüp gülümsedim ve sonra devam ettim..

 

 

 

Loading...
0%