Gürkan biranda ne olduğunu anlayamıştı. Sersem gibiydi. Kendine gelir gelmaz Ecenin yanına gitti. Kendince planları vardı."Ece canım kardeşim sen bayağı hastasın ya kıyamam."dedi. Ece abisine şaşkın şaşkın bakıyordu.. 19 yıldır abisi ilk defa böyle bir şey söyledi. Sonra Gürkan devam etti."Az önce Bilge ödevlerini getirdi.ve eğer Ece yapamayacak kadar hastaysa ben eve gelir ödevi yaparım dedi. Sen de bayağı hastasın." Ece"Yani abi o kadar hasta-" diyemeden Gürkan araya girdi"Ah canım kardeşim kıyamam ya sen bu halde nasıl ödev yapacaksın? Dur ben hemen Bilge'yi getireyim." Ece ağzını açmaya fırsat bulamamışken Gürkan fırlayıp gitti. Ece ne olduğunu anlayamamıştı. Abisi normal değildi,ama nesi vardı acaba?

Gürkan koşmaktan nefes nefese kalmıştı. Bilge'yi bulmuştu. "BİLGEE!" Bilge arkasını döndüğünde nefes nefese kalmış Gürkan'ı gördü."Gürkan? Ne oldu,niye koştun böyle?"diye sordu ufaktan sırıtarak. Bilge-Ec-Ece'nin ö-ödev..." Bilge gülmeye başlamıştı. "Tamam Gürkan gelirim de,telefonla da arayabilirdin."dedi. Gürkan Bilge'nin yüzüne bakamamıştı. Korkuyordu. Yine az önce olan şey olsun istemiyordu ama bakması gerekirdi artık. Bilge'ye baktığında yine o kendine özgü gözleri Gürkan'ı kendine hayran bırakmıştı ve Bilge'nin o zarif gülümsemesi...Sanırım Gürkan'ın korktuğu başına gelmişti. Yavaş yavaş sersemliyordu. Bayılacak gibiydi. Ama hayır. Bilge'ye aşık olamazdı. OLMAMALIYDI. Bu imkansız aşkın acısı Gürkan'a fazla gelirdi. Bilge Gürkan'a bakmazdı. Tamam Gürkan yakışıklıydı ama fakirdi. Bilge ise zengin. Babası Bilge'yi Gürkan'a vermezdi.Gürkan bütün bu şeyleri birkaç salise içinde düşününce ister istemez beyni durdu o an. Hatta başı döndü. Bayılacak gibi oldu."Gürkan iyi misin? Çok koştun galiba sen. Sakin ol,otur istersen biraz,su vereyim mi?" Gürkan biraz sendeleyince Bilge biraz panik olmuştu sanki. "Yok Bilge iyiyim sağol."dedi Gürkan. Neyse öyle böyle eve gittiler.

Eve gidince Bilge hemen Ece'nin odasına girdi."Ece geçmiş olsun. Nasılsın?" Ece"Sağol Bilge iyiyim. Hatta ödev yapacak kadar iyiydim ama Gürkan abim..." yine sözünü bitiremeden Gürkan seslendi"Bilge çay getireyim mi?" "Olur Gürkan." dedi Bilge. Ece "Gürkan abim bugün biraz tuhaf."dedi. "Bence gayet normal." dedi Bilge.Ece"Daha bugün tanıştığınız için olabilir Bilge."dedi.Gürkan elinde iki bardak çayla içeri girdi,Afiyet olsun Bilge. "Bana niye getirmedin,ben insan değil miyim?"dedi Ece.Gürkan"Sen hastasın içme."dedi Gürkan."Abi sen bugün çok tuhafsın."dedi Ece. Gürkan"Ne alakası var normalim ben."dedi. Bilge" Ben ödevini yapayım Ece"dedi. Masaya oturdu. Onun yanına Gürkan oturdu. Gürkan mayışık bir gülümsemeyle Bilge'nin gözlerine bakıyordu. Bilge kafasını sorulara gömünce de aynı mayışık gülümsemeyle dalgalı,kumral saçlarına bakıyordu.Ece abisinde birşeyler seziyordu."Hadi hayırlısı."dedi içinden.

Ece'nin en büyük abisi Musa biraz farklı bir insandı.Bütün kardeşleriyle eğelenirdi ama en çok Gürkan küçük diye onunla eğelenirdi. Ve yine Gürkan'ı sinir etmek için odaya bir anda elinde kirli çoraplarıyla içeri daldı."TESLİM OL GÜRKAN YOKSA ABİNİN ZEHİR ÇORAPLARINI SANA YEDİRİRİM!"diyerek daldı hatta. Tam da o sırada Gürkan mayışık mayışık mayışık gülüp istemsizce hayal kurarak Bilge'ye bakıyordu.Odadaki herkes aynı anda abisinin korkunç şakasıyla yerinden sıçradı. Musa"Pardon,misafir olduğunu bilmiyordum."dedi Bilge'yi görünce. Gürkan'ı öyle Bilge'ye bakarken görmüştü Musa. Gürkan derin bir of çekti."OOOOOOOOFF ABİ BİR KERE NORMAL DAVRAN YA!" Ece isi içinden "Neden hiçbir abim normal değil"diyerek bir sorgulamanın içerisine girdi. Çılgın Musa Gürkan'a bakıp şunu söyledi "Ooo Gürkan ne ara sevgili yaptın ya!" Ve üstüne sırıttı. Herkesten aynı anda aynı ses çıktı.

NE,SEVGİLİ Mİ?

...