Yeni Üyelik
8.
Bölüm

8. Bölüm

@laydaavekitaplarii

Merhabaaaa 

Kitabım okunuyor ama yorum falan yapılmıyor canınız sağolsuunn

Nasılsınızz bakalıımm umarım iyisinidir

Hemen geçelim bölümeee


~

Sabah çok şiddetli baş ağrısıyla uyanmıştım. Nedenini de bilmiyordum. Kalktım ve banyoya girdim. İşlerimi hallettikten sonra giyinip aşağıya indim.

Herkes masaya oturmuştu. Bende sandalyeye oturdum ama hiçbirşey yiyesim yoktu.

-Özür dilerim ben müsadenizle kalksam olurmu?

Berivan hanım hemen yanıma geldi elini anlıma koydu.

-Hayırdır inşallah kızım birşeyin yok ya?

-Bilmiyorum başım ağrıyor birde midem bulanıyor birde halsizlik var tabiki.

-Bugün hamam var kızım iptal edelimmi dinlenirsin?

-Yok ayıp olur hap yuttummu hiçbirşeyim kalmaz.

-Kötülersen söyle emi kızım?

-Söylerim. 

-He birde kızım.

Berivan hanıma döndüm.

-Efendim?

-Deli oğlan alcakmış seni.

-O niyeymiş?

-Sabah kapıya gelmiş ben götürecem onu diye bizde iyi dedik.

-Tamam berivan hanım.

Arkamı dönerek merdivenlerden çıktım. Size demiştim değilmi kötü birşey olacak diye. Umarım daha kötüsü olmaz.

Yatağa attım kendimi 1 saat kadar dinlendikten sonra kalkıp hazırlanmaya başladım. Hamamda ne kadar durursa artık makyaj.

Makyaj yapıp giyindim daha sonrasında aşağıya çantamı indirdim. Ve beklemeye başladım...

Kapının önünde araba sesi duyunca dışarıya çıktım. Berdanda elimdekileri alarak bagaja koydu ve arabaya bindik.

Araba ilerlerken bende dışarısını izliyordum. Parmağımı kaldırıcak halim dahi yokken kendi gelin hamamımı yapmam bi değişik oluyor ama.

-Sormayayım diyorum ama soracağım noldu sana ne bu hal betin benzin atmış?

Ona doğru döndüm onunda bana baktığını farkettim.

-Bilmiyorum sabah çok şiddetli baş ağrısıya kalktım. Sonra hiçbirşey yemedim. Şuandada kendimi çok halsiz hissediyorum.

-Hastaneye gidelimmi istermisin?

-Yok gerek yok iyiyim ben toplarım yani.

-Tamam sen bilirsin ama kendini iyi hissetmediğin zaman siktir et, beni ara ve çık dışarı.

-Tamam aklın kalmasın ağam. 

-Kalır sonuçta karımın hasta olmasını istemem değilmi?

Kafamı sallıyarak dışarsını izlemeye devam ettim. İlk kuyumcunun önünde durduk ve altınları aldık. Daha sonrasında hamamın önünde durduk.

-Altınları tak annem dedi.

-Yeliz hanım dediyse zaten yapacağız illa.

Başını salladı bende altınları taktım. Cidden de çok fazlaydı. Arabadan inerek hamama girdim.

Hamama girdiğimde Yeliz hanım ve Berivan hanım beni karşıladılar. Daha sonrasında beyaz peştemali giyip hamama geçtik.

Hamamın göbeği donatılmıştı benim isteğim üzerine bugün kına yakılmayacaktı sadece eğlenilecekti. Yeliz hanım beni hamamda bir tur döndürürken asıl olay şuymuş."Bakın ben gelin aldım. Onu altınlarada buladım. O baş tacım." anlamına geliyormuş.

İlk defa gördüğüm için hamama girmeden önce makyajımı çıkarmıştım. Zaten akacaktı düzgünce çıkarmam daha mantıklı olurdu.

Eğlence bittikten sonra giyinme odalarına gittik. Giyinme odalarında giyindikten sonra başım döner gibi oldu ve hemen oturdum. Ama oturmamdan sonra daha fazla dönmeye başladı. Tutunacak bir yer aradım ama bulamadım. Bulamadığım içinde en son düştüğümü hatırlıyorum sonrası yok...

BERDANIN ANLATIMIYLA

Hamamın önünde bekliyordum. Yeliz hanım yani anam, Merveyi gene sen götürürsün demişti.

Birden Ayten ablayı gördüm, benim arabanın kapısını açtı.

-Oğlum koş kız bayıldı.

-Kim bayıldı ayten abla?

-Merve, Merve bayıldı koş.

Arabadan hızla inerek kadınların olduğu bölmeye girdim. Merve yerde yatıyordu. Kucağıma aldım ve hemen arabaya koştum.

Yüzüne baktığımda dudakları kurumuştu, yüzü iyice beyazlamış, soluk duruyordu iyi ama birden bu kıza nolmuştu ki.

Hemen arabaya arka koltuğa yatırıp hastaneye sürdüm. Yolda hep konuşmaya çalıştım. Bir ara uyanmıştı hatta benimle konuşmuştu bile.

-Berdan.

-Söyle inatçı keçi söyle.

-Noldu bana?

Doğrulmaya çalıştı elimi arkaya götürerek karnından geri yatırdım.

-Yat yerine bayılmışsın hastaneye gidiyoruz şimdi.

Daha sonrasında birdaha konuşmamıştı elimi tutmuştu arada sıkıp tekrar geri rahatlatıyordu.

Hastaneye geldiğimizde içeriye sedye diye bağırdım. Sedye gelince hemen yatırdım. Elime baktıklarında elimi bırakmamakta ısrarcıydı. Hemşireler zorla elimi bıraktırıp acil bölümüne aldılar. Bense beklemeye başladım.

BİRKAÇ SAAT SONRA

Acilin önünde dört dönüyordum hiçbirşey söyleyen yoktu. İçeriye girip hemşire masasına gittim.

-İçeride nişanlım vardı baygın olarak geldi Merve DELİPEK.

-Hemen bakalım.

Bilgisayara baktı. 

-Doktoru Ahmet ÇELİK lütfen onunla görüşün.

-Teşekkür ederim.

Doktorun olduğu odaya girdim. 

-Buyrun?

Doktor orta yaşlıydı.

-Ben Berdan KARAZEHİR, Merve DELİPEK in nişanlısıyım.

-Anladım nişanlınız baygın olarak geldi. Baktığımızda C ve D vitamininin eksik olduğunu ve kan değerlerinin de düşük çıktığını farkettik. Hemen ilaç ve vitaminler verdik. Şuanda 302 numaralı odada dinleniyor. Geçmiş olsun.

-Teşekkür ederim doktor bey.

El sıkıştık ve gülümseyerek.

-Bu bizim işimiz rica ederim.

Odadan çıkıp 302 nolu odaya girdim. Nişanlım yatıyodu yatakta. Yanındaki koltuğa geçip oturdum. Akşam olmuştu bile. Telefonu çıkararak iyi olduğunu söyledim ve camın oraya giderek şehir ışıklarını izlemeye başladım.

Arkamdan duyduğum ismim ile arkamı döndüm. Merve terlemiş büyük ihtimalle kabus görüyordu. Hemen yanına giderek elini tuttum.

-Burdayım korkma yanındayım.

Anlına yaklaşarak öptüm biraz sakinleyince elimi kendisi bırakmış ve uyumaya devam etmişti.

Hemşire serum değiştirmeye geldiğinde neden bu kadar çok uyuduğunu sormuştum. İlaçların uyuttuğunu söylemişlerdi ve bizim kına düğün iptal olmuştu.

Annem illada yapalım desede Mervenin toplanması ve iyileşmesi gerekiyordu. Evlenmek değilmiydi zaten bir nikah yapıpta geçerdik. Tabii buna Merveminde izni olursa.

Sabah olurken kendimi uykunun kollarına bırakmıştım. İlk defa uykuyu bu kadar hassas uyumuştum.

Hemşireler gelip gitmişlerdi. Öğlene taburcu olabileceğimizi bile söylemişlerdi. Durumunun iyi olduğunu, ilaçlarını aksatmazsa daha da iyiye gidebileceğini söylediler.

Sabah gelen kahvaltı ile kaldırmaya karar vermiştim zaten serumla besleniyordu az yemek yese çokta güzel olurdu.

Yanına giderek seslendim. 

-Merve haydi kalk kahvaltın geldi birşeyler ye.

Yine ses yok omzunu dürttüm ve yineledim ama yine ses yoktu.

-Ölüm uykusunamı yattın be kızım ya.

Uykulu sesiyle kısık gözlerle bana baktı.

-Efendim Berdan efendim, konuşmaya halim yok kahvaltı yapacak hiç.

-Olmaz öyle hanımefendi haydi kalk.

Sırtından destek vererek kaldırdım.

-Ben yediririm sonuçta hastalıkta sağlıkta diyeceğiz

-İlk tuvalete gitsem iyi olucak galiba.

-Tamam ben yardımcı olurum.

Belinden destek vererek ayağa kaldırdım.

-Kendimi yaşlı nineler gibi hissetmem normalmi? bacaklarımı zar zor haraket ettiriyorum.

Güldüm.

-Daha yaşın kaç ki senin?

-27 yaşındayım.

Birbirimizin yaşını bilmememiz bile ne kadarda kötüydü.

Tuvalete girmesine yardımcı oldum ve kapının önünde beklemeye başladım. Kapı açılınca tekrardan belinden tutarak destek verdim.

-Öğlen taburcu olacakmışız üstünü değiştirebilirmisin?

-Değiştiririm. 

-Tamam ben dışardayım birşey olursa seslen.

-Önemli değil eğer işin varsa gidebilirsin.

-Hastane masraflarını ödeyeyim ben madem.

Kafasını salladı bende odadan çıktım. Aşağıya inip işlemleri hallettim max 10 dakika sürmüştür gidip gelmem.

Odanın önüne geldim ve kapıyı tıklattım içeriden "Gel" komutu gelince girdim yatakta giyinmiş oturuyordu.

-Çıkabiliriz istersen.

Kafasını salladı ve ayağa kalktı. Ayağa kalkmasıya sendelemesi bir olmuştu. Hemen belinden yakaldım.

-İyimisin?

-İyi değilim başım dönüyor.

-Tamam normalmiş. Seni kucağıma alacağım.

Eşyalarını koluma taktım. Daha sonrasında diz arkalarından tutarak onu kucağıma aldım.

Çoğu insan sorgulasada nişanlıydık. Ama bir sıkıntımız vardı parmağımızda yüzük bile yoktu.

Arabayı açıp arkaya yatırdım. Merve de zaten yine uyuyakalmıştı. Bagaja çantayı koyarak ön koltuğa geçtim ve konağa sürmeye başladım.

Araba sokağa girdiği anda hem bizim konağın hemde Berivan hanımların konağının kapısı açılmıştı.

Arabayı durdurdum ve bagaja giderek çantayı Berivan hanıma verdim. Arka kapıya giderek Merveyi kucağıma aldım ve evin kapısına yönlendim. Tabiki Berivan hanımların yanında durucaktı. Annemin yanında kız cinnet geçirirdi vesselam.

Odanın kapısını açtılar ve yatağına yatırdım. Çıkmak için niyetlenmiştimki yine kabus gördüğünün farkına vardım. Yanına gidip elini tuttum ve yere oturdum. Benimde gözlerim kapanırken sadece söylediği bir kelimeyi duymuştum.

-Korkuyorum.

Umarım bölümü beğenmişsinizdiiirrr

Bu bölüme bulamadım soru ama aklıma geldiğinde sorucağım

Fikirlerinizi paylaşın lütfeenn

Yıldızı parlatabilirmiyiizzz ⭐

Birdahaki bölüme kadar sağlıcakla kalınnn görüşürüüzz 🤎

Loading...
0%