evettt yeni bir bölüm ile karşınızdayımm Umarım beğenirsinizz Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın Keyifli okumalar dilerimm 🤍🤍

🍁🍁

Pencereden akşam olduğunu görebiliyordum. Bu süre zarfında içeri kimse gelmemişti bende bu sürede beni kaçıran kişilerin kim olduğunu düşündüm ama yüzü hiç tanıdık değildi yani belki seri katil olabilirdi ama şu sürede olanlara baktığımızda bana zarar vermesi mümkün değildi.

O an aklıma refik komiserin dediği şey geldi, onun da böyle bir planı vardı ama bu kadar ileri gitmezdi dimi bana bu kadarını yapmazdı yüzümde belki sağlam yer kalmamıştı her yerim kan içindeydi.

"Savcım nasılsın." Dedi yine içeri gelerek

"Daha önce kimseye yapmadığım bir şey yapıcam sana, bur şans daha."

"Sizin şu sürekli etrafta aradığınız seri katilin bütün dosyalarını bana veriyorsun bende seni bırakıyorum.''

Aklımda olan ilk seçenek elendi her ne kadar düşünmesem bile

"Yok canım vermiyorum ayrıca neden sana verecekmiş."

"Sana verirmisin diye sormadım vereceksin Dedim." Sesi yüksek çıkmıştı

"Bana bak o sesini alçat yoksa o sese hasret kalırsın."

"Sen beni tehdit mi ettin şimdi." Dedi gülerek

"Ben tehdit etmem yaparım." Yüzümde bir gülümseme oldu.

O an suratıma ve karnıma yumruk attı.

Ne kadar güçlü durmaya çalışsam da olmuyordu elimde değildi bir süre sonra bilincim kapanmıştı şu ana kadar bir çıkış bulamamıştım tek umudum iklimdi oda gelmezse çıkış diye bir şey kalmayacaktı.

iklim:

İlk notu cesedin üzerinde bıraktım diğerini cebime attım hızlı bir şekilde komisere konumu atıp orada beklemeye başladım.

"Savcıyı İlk kaçıran kişilerden biri bu sanırım." Dedim

"Yani notta o şekilde yazıyor."

"Siz bunu adli tıpta incelemeye götürün sonrada elimizde olan şeyleri değerlendirelim. Benim ufak bir işim var sonra gelicem."

"Başınızı belaya sokmayın avukatım." Diye seslendı arkamdan

Aslında cevap için düşünmeme gerek yoktu çünkü kabul etmekten başka elinde hiç bir şey yoktu ama ya kurtaramazsak o zaman ne olacaktı. Eve doğru arabayı sürmeye başladım ama şu adam ne zaman gelecekti ya da daha önemli gelicek miydi.

Eve geldiğimde telefonuma bir bildirim geldi.

Hızlı bir şekilde telefonuma gelen mesajı attım.

534***** kararını umarım vermişsindir avukat çünkü savcımız buldum sadece oradan çıkarmak kaldı

Sareyi bulmuşmuydu ama nasıl

bide nasıl diye soruyorsun adam bilmediğiniz suçluları öldürüyor

Bazen iç sesim bende daha iyi biliyordu

İklim: Evet seninleyim ve bu olaydan kimsenin haberi olmayacak

543***** evine bir araba gelicek ve sakın unutma bana yaptığın tek bir hata savcının görmemene sebep olur.

İklim: sana söylemeyeceğim Dedim ya

Elbette mesajım cevap vermeden çıktı üzerimi değiştirip daha rahat ama ciddi bir şeyler girdim zaten o esnada evin önüne bir araba gelmişti bile.

İki adam vardı sadece yol boyunca sessizlik sürdü.

Yolda aklıma takılan bazı şeyler vardı mesela sareyi oradan nasıl çıkaracaktık ya da diyelim ki çıkardık tüm ekibe nasıl açıklayacaktık. Bir yerde illaki tıkanıcaktım ve umarım bu yolun sonunda yanmazdım.

Uzun bir yolun ardından büyük bir eve gelmiştik ama her yeri simsiyahtı tam Sare'nin sevdiği şekilde.

"Merhabalar İklim." Dedi

"Şu aradığımız seri katil sen misin?" Diye yönelttim sorumu

"Benim." Diye seslendi biri yavaşça bize doğru geliyordu

"Ne o daha değişik birimi bekliyordun."

"Bana bak şuan ne yapıyorsan yap sareyi çıkar oradan." Sesim yüksek çıkmıştı

"Bak avukat işime karışma daha plan yapmadık sonuçta bende insanım." Dedi koltuğa kendini atarak

"Ne insan ama." Dedim fısıldayarak

"Uzatmadan sana olanları gösteriyorum." Dedi bilgisayarı aldı ve bana kaçırılma gününden beri olan her şeyi bir film şeridi gibi izletti

Bir Depoya kitlemişler, dövmüşler her yeri kan içindeydi. Gözümden bir damla yaş aktı

"Plan ne." Dedim sinirli bir şekilde

"Şimdi biz geceye doğru mekana gidicez ufak bir operasyon ve savcımı alıp çıkıcaz gerisi bende zaten klasik olan şeyler bir cesed not ve yanında savcı sonra ihbar ve bam iş bitti."

Olan her şeyi ne kadar rahat söylüyordu ya ben çok anormalim ya da o çok soğuk kanlı veya başka bir şey.

Telefonuma ikidir gelen mesaj dan sonra bir arama geldi

"Aç belki ailenden biri arıyordur."

"Ailem yok."

Arayan kişi komiserdi ona karşı güvenimi göstermek için yanında açtım.

"Avukatım neredesiniz eve geldik yoksunuz"

"Bir arkaşıma uğradım Sare olayını merak etmiş, ben sizi daha sonra ararım komiser." Diyerek yüzüne kapadım

"Sare senin için neden bu kadar önemli." Dedim

"Her şeyin bir zamanı var avukat o zaman öğrenirsin."

"Bana avukat demeyi kes artık." Dedim sinirli bir şekilde

"Pars sana odanı gösterir geceye yakın gidicez." Dedi

Cevap vermeden parsı takip ettim yakışıklı bir çocuktu sadece bir katile göre daha tatlı ve masum duruyorlardı.

Odanın önüne geldiğimde iki adamı yanına çağırdı.

"Güvenlik önemlidir." Dedi adamları gösterek

Ne yani bunlar bütün gün kapımda benimle mi durucaklardı hala bana güvenmiyorlardı aksine ben onlara tam anlamıyla güveniyordum iyi ya da kötü ikimizin de amacı aynı.

Odaya girdiğimde refik komiser farklı şeyler anlamasın diye ona geri dönüş yaptım.

"Refik komiser bir şey buldunuz mu?" Diye sordum direk

"Ne yazık ki avukatım şu lanet parmak izi falan yok." Dedi

"Neyse ben yarın adliyeye gelicem zaten Burada inceliyorum." Diyerek telefonu kapadım

Biz şuan burada bekliyorduk ama o acı çekiyordu ne kadar güçlü durmaya çalışsa bile yapamıyordu.

İçeride belki iki ya da üç saat geçirdikten sonra Pars geldi.

"Savcıyı almaya gidiyoruz." Dedi bir şey demeden oradan çıktım ve arabadan birine bindim yanıma da pars geldi.

Sabır ya niye kuyruk gibi arkamda bu nereye gitsem benimle bu saatten sonra zaten yapacak bir şeyim yoktu.

Daha fazla sinirlenmeden arabada olan kişilere baktım bir tane kız vardı ama sanki bu kızı bir yerde görmüş gibiydim yani vücut şekli saç rengi boyutu falan aynıydı ama kim olduğunu çözemedim.

Pars ve yanında bir erkek daha vardı ki bence bu kızda sevgili çünkü sürekli birbirlerine sarılıyorlar.

"Sizin aşkınızdan avukat bile utandı." Dedi Pars

"Nereden çıkardın şimdi onlara karşı bir şey demedim."

"Yüzün alt yazı maşallah belli oluyor."

Bir şey demeden dışarıyı seyir etmeye devam ettim. Yol biraz uzundu ve beni tedirgin eden bir çok şey vardı. Ya sareyi bir şey olursa ya bir yeri kesildiyse veya başka bir şey. Oradan çıkabilse bile bunlar olduğunda hayatta kalabilir miydi.

"Hadi bakalım avukat iniyoruz." Dedi Pars

Elinde iki tane silah vardı birini bana uzattı

''Lazım olacağını düşünmüyorum ama her ihtimale karşı yanında bir tane bulunsun."

Başımla onu onaylandıktan sonra silahı belime koydum ve artık adını bilmediğim katilimizin yanına gittim.

"Bak şimdi ileride bir tane pencere var biz oradan içeri girmeye çalışacağız plan basit al ve çık."

"Sende Olan rahatlığı istiyorum yoksa birazdan bayılıcam şurada."

Yavaş yavaş pencerenin olduğu kısma gittik bir kaç adam arka tarafa bir kaçı da gelen giden varmı diye bakmaya gitti.

Sareyi gördüğümde gözlerim dolmuştu her yeri kan içindeydi ve o kameralarda görmüş olduğumuz adam vardı. Bir şeyler diyordu ama anlaşılmıyordu. Sare adama istediği cevabı vermiyordu ki onu tanıyorum onu sinir edip daha çok tahrik ediyordu.

Yüzüne bir yumruk geçirdi adam

Vurma hızını git gide daha çok artıyordu.

"Bir şey yapın." Dedim telaşla

O esnada silahını çıkarıp sareye doğrultu

"Asır ile ilgili ne biliyorsan söyle." Diye bağırdığında. Pars ve diğer iki kişi bizim katile döndü

Oda silahını çıkarıp cama ateş etti ve içeri girdi gözünü bir kırpmadan adamı anlından vurdu.

Bende o esnada Sare'nin yanına gidip ellerini çözdüm

"Bende kal sakın kendini bırakma Sare lütfen." Dedim ağlayarak

Yanıma parslar ile olan kız geldi onun yardımı ile sareyi dışarı çıkarıp arabaya bindirdik.

"Sare beni duyuyor musun uyan lütfen." Ağlamaya devam ediyordum

"Hadi ateş gelin artık." Dedi kız

"Nabzı falan yerinde mi.'' Diye sordu

Başımla onu onayladım o esnada bizimki de geldi.

"Hızlı sür arabayı." Dedi Parsa

"Avukat bak şimdi biz diğer cesetler ile savcımı aynı yere koyucaz sonra sözde arama çıktığınızda buluyor gibi yaparsın."

"Ve bana haber vermeyi unutma."

"Anlaşmamız onu sadece kurtarmanmızdı sanki sana haber vermem için hiç bir gerekçe yok." Dedim

"Ayrıca unutma o senin sözde Savcım dediğin kişinin babasını öldürdün."

Ağzından belki bir iki laf alabilirdim zaten gelirken yollara bakmamıştım bilmiyordum en azından burada edindiğim bilgiler ile ilerlemeye başlaya bilirdim.

"Sikeyim onun babalığını." Dedi

"Adam olsaydı öldürmedim."

"İyi ya da kötü hesabını sormak size mi düştü."

"Sizin yapamadığını yaptık, avukat sınırları zorluyorsun."

Bir sey deme yolda devam ettik daha sonrasında diger cesetler ile serayi bıraktık o esnada ekipten biri ihbarda bulundu bende o sırada eve gidiyordum.

Onlarla birlik olmaya giderken hiç bir yola bakmamıştım çünkü iyi ya da kötü bu dava devam edicekti ve eğer ben bir şeyler yapmazsam işler karışacaktı o yüzden şimdi yeniden başlıyorduk.

Sareyi her zaman kardeşim bilmiştim ve o adam yüzünden bu halde olması içler acısıydı ona karşı bir şeyi olmayan biri için bu hale gelmişti. Ve o adam suçlu birilerini öldürürken kendisinin suçlu olduğunu unutmuştu.

Belkide hatırlatma vakti çoktan gelmiştir.

🍁🍁

Evettt bölüm sonuu Sizce bölüm nasıldı

Bu bölümün çok kısa bir bir kısmı sareden iklimde benim sevdiğim bir karakter ve onunda kitapta yerinin daha çok olmasını istiyorum

Fikirlerinize açığım elbette saygı çerçevesinde belirte bilirsiniz

Sizleri seviyorumm❤🤍🖤