Evettt yeni bölüm ile karşınızdayımm Umarım beğenirsinizz Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın

Bu arada okuma sayımız artıyor teşekkürlerr

İyi okumalarrr

🍁🍁

Yüzümüzün gülmesi mutlu olduğumuz anlamına gelmiyordu bazı şeyler içimize atılırsa ve yavaşça çıkardı gün yüzüne inanın o zaman ne olacağını ben bile kestiremiyorum.

Asır kardeşinin ölümünden sonra mı böyle olmuştu sormak çok istedim ama yarasını daha fazla açmamak için içimde tuttum.

Ama yarın ilk işim Güneş hakkında bilgi toplamaktı Asırın anlattığına göre hiç suç kaydı yokmuş o yüzden rahat bir şekilde araştıra bilirim ama yinede bir süreliğine gizli tutmak daha mantıklıydı.

Asır ile beraber uyuyakalmıştık kısa bir sürede olsa dinlenmeye vaktimiz olmuştu ama alacaklı gibi kapıyı çalan Pars ile bütün uykumuz yerle bir oldu.

"Kış uykusuna yattınız sandık bir anda" Dedi Pars arkasından koşarak İklim geldi

"Çocuğunuzmu oldu yoksa" Dedi sevinçle

Utancımdan yanaklarım kıpkırmızı olmuştu

İklim "Tamam kaptan kızma bende gidiyorum zaten"

Onların arkasından biz çıktık aşağıda kimse yoktu sadece Parslar vardı.

"Geri kalanları nerede." Diye sordum

"Elzem ve Ateş biraz kafa dağıtmak için dışarı çıktı bazılarına arka bahçede."

İsimleri tam ezberimde değildi çünkü bir sürü insan vardı birini ezberlesem biri gidiyordu.

"Refik komiser aramış seni ama duymamışsın sonra beni aradı sana bir kargo gelmiş dolabına koymuşlar haberin olsun."

Yine icinden silah ve benzeri bir şey istemiyordum üzerimde onca stres varken birde o eklenmesin.

Günün geri kalanında yemek yedik ve odalarımıza çekildik ilk defa herkes suspus olmuştu en azından empati duyguları vardı Ateşin acısına saygı duymaları büyük bir şeydi yani çoğu insan bunu yapmaz.

Sonuç olarak ölen kişi Ateşin annesi diğerlerinin değil

Belkide hepsi aynı acıyı yaşadı o yüzden onu en derinden anlıyorlar.

Elbette olabilirdi ama hepsinin mi burada en az 500 kişi veya fazlası var örgüt tek burada bitmiyor yurt dışında da adamları varmış olabilecek herhangi bir şeye karşı her yerde adam bulunuyor.

Ya hepsinin toplanış amacı buysa ya gerçekten hepsi sevdiklerini kaybettiyse.

Hepsi sevdiği insanları kaybetmiş olabilirmiydi belkide başta amacları sadece bu olayların sesini duyurmaktı ama seslerini duymadığımız için bu yola başvurmuşlardı.

Tıpkı diğer seslerini duyurmayanlar gibi

PARS: -5 sene önce-

Ateş ile eve gelmiştik ve annemin cansız bedeni ile karşılaştım

sadece beş dakika erken gelseydim belki onun yaşaması için bir şey yapalirdim ama olmadı artık diğer yanım gitmişti tıpkı babam gibi oda bizi bırakıp gitmişti ama bu sefer susup kalmayacaktım anneminde babamında intikamını alıcaktım.

Davut Doğan denen o adamı öldürecektim. hepimizin sevdiği adamları tek tek alıyordu

Birde abim ölmüştü ama bazen iyiki diyorum çünkü bir pislik buradan gitmişti ve bir kız kendini korumuştu. Yıllarca yaptığı şeyin yanlış olduğu söylemiştik ama anlamadı sonuç ise bir ölüm

<<<

"Sen nasıl dayandın Ateş tek başına" dedim ağlayarak

"Çünkü ben dayanamıyorum."

"Seni çok iyi anlıyorum zeynep teyzemi anne olarak gördüm ama inan bende nasıl dayanacağımı bilmiyorum ağlamıyorum çünkü bu acı benden çok senin acın." dedi titreyen sesiyle

"Sen benim kardeşimsin Ateş bu acı ikimizin ama beraber atlatacağız."

Cenaze işlemleri bittikten sonra eve döndük ağlamak istemiyordum çünkü çocukça gelebilir ama annem ben her ağladığımda ağlardı ve uzun bir süredir ağlamıyordum tıpkı şimdi olduğu gibi.

aklımda dolanan tek şey intikam arzusu belkide Asırın teklifini değerlendirme zamanıdır

<<<

"Gel beraber birlik olalım bu adamı öldürelim ."

"Asır sen delirdin mi adamı öldürmek için tonlarca kişiyi aşmamız gerekir."

"Sen tek bizim mi sevdiklerimize zarar geldi sanıyorsun Pars dışarıda bu adamın gazabına uğrayan binlerce insan var şimdi tek başımızayız ama sonra büyürüz ve ondan intikam almamız daha kolay olur düşün ve taşın intikam hemen alınan bir şey seğil bunuda sakın unutma."

<<<

Asır ile sporda tanışmıştık daha sonra tıpkı oda Ateş gibi kardeşim oldu onunda ailesi yoktu küçük bir kız kardeşi yeni doğmuştu onunla yaşıyordu.

ve o cani adam küçücük bir çocuğun bütün hayatını mahvetmişti annesiz ve babasız bırakmıştı ve bu adam hala dışarıda geziyordu ve kanunlar buna izin veriyordu.

Artık iyi ya da kötü bu savaşın içindeydik ve mecburen Asır ile beraber olucaktık çünkü bugün herkesin acısı dinerken benim yıllar sonra dahi yanmaya devam edicekti.

SARE: -GÜNÜMÜZ-

İklim ile evden çıkmıştık adliyeye gidiyorduk bana gelen kargoyu merak ediyodum kimden gelmişti ne göndermişti yine bir tehdit olabilir miydi ama adliyeye kadar cesareeet edemezlerdi.

hızlı bir şekilde odama çıkıp çekmecede olan kutuyu açtım içinden bir USB çıkmıştı içinde ne vardı acaba Asır ile ilgili olabilirmiydi onun cinayetlerini kayıt altına alabilen birimi olmuştu.

USB bilgisayara takıp içindeki görüntüyü izlemeye başladım.

Küçük bir kız çocuğu vardı sapsarı şaçları vardı ama yerde yatıyordu başta öldü sandım ama yattığı yerden kalktı ve ağlamaya başladı kollarında kan izleri vardı görüntüyü biraz yaklaştırdım sadece kollarında değil vücudunun her yerinde vardı.

içeri bir adam girdi yavaş bir şekilde kızın yanına yaklaştı ve silahı anlına dayadı hiç korkmadan küçük kızı vurmuştu.

kız kanlar içinde yere yığıldı gerisinde ne vardı bilmiyorum ama şuan ağlıyordum o küçük kız sadece bir hiç uğruna ölmüştü peki hiç gündem olmadımı yani haberlere çıkardı en azından.

su içip biraz sakinledikten sonra devamını izlemeye karar verdim.

"Adının ne olduğunu bilmiyorum kendi örgütünü kurmaya çalışıp beni yenecek adam ama boşuna uğraşma yoksa kardeşin gibi hayatın mahvolur ve bu kızın ölümünden kendini sorumlu tut çünkü bu kız senin o örgütü kurup bizi ifşalaman ile başladı ama merak etme her şey yakında son bulucak ve sen de geberip gideceksin."

O küçük kız Asırın kardeşiydi Güneş oydu bu kadar mıydı bizim sistemimiz küçücük bir kız çocuğu ölüyor ve bizim haberimiz yok bile ve işin içinden yine Davut Doğan çıkıyor.

Odamdan çıkıp bu pislik ile ufak bir duruşma yapacaktım belliki hala dökücek şeyleri vardı öyle ya da böyle öğrenecektim.

<<<

"Bana bak davut seni bitiririm ve kimse fark etmez tamam mı şimdi söyle o kızdan ne istedin." diye bağırdım

"Son kısımda zaten soylemiştim her şeyi o katil yüzünden başladım."

"Demek hala adını öğrenemedin."

"ne yazıkki biraz zeki çıktı kendini sürekli farklı şekilde tanıttı."

"Sana yazık olmuş valla inanmışsın. Ve konuyu değiştirme başka bildiğin şeyler var ve sen bana söylemiyorsun aynı zamanda beni sinirlendiriyorssun."

"Senin sinirin kime söker be bu kadınlar kendini bir bok sanıyor ama değiller." yüzüne bir tane tokat indirdim belki az bile bu adama ama sizde kanun içerisindeyiz o yüzden kendimi tutmam gerek

"Size verdiğim USB kaybetmeyin sakın içinde deliller var baş savcıya iletilsin" dedim ve adliyeden çıktım

Çok üzgünüm Güneş seni koruyamadım keşke daha önce karşılaşsaydık veya o zaman senin yanında olabilseydim belki şuan birlikte olurduk ama özür dilerim yapamadım biz seni koruyamadık. bir banka oturdum ve ağlamaya başladım

Hayır Sare bu sefer güçlü olmak zorunda değilsin.

Ağlamak güçsüzlük değildir Sare bazen bir ihtiyaçtır kimse olmadığında içini dönebilecek bir çözüm dür.

Artık hepimiz katildik çünkü ölen ve öldüren her çocuk için sustuk ve eğer ki çığlık atmıyorsak o katil biziz

🍁🍁

Bir bölüm sonu ile karşınızdayımm

Sizce nasıldı artık yavaş yavaş final bölümüne yaklaşıyor gibiyiz...

Eski dönemlerde olan şeyler Sizce nasıl Fikirlerinizi bekliyorumm