SAVCIM İÇİN

Evettt yeni bir bölüm ile karşınızdayımm

umarım beğenirsinizz yorum yapmayı unutmayın Keyifli okumalar

🍁🍁

Babamın yanına yavaşça eğildim ve nabzını kontrol ettim ama atmıyordu

"İklim o ölmüş." Dedim

"Benim babam ölmüş."

"Sare aradım Ambulansı geliyor şimdi."

Şok olmuştum ne diyeceğimi bilmiyordum sadece ağlıyordum evet belki ağlamam bu adam için saçmaydı ama küçükken bu kadar kötü değildi belkide o eski adam için ağlıyordum.

İklim babamın yanına yaklaşıp bir kağıdı cebine koydu. Hızlıca yerinden kalkıp iklimin yanına gittim.

"Ver onu notu bana." Dedim

"Şimdi değil Sare hastaneden sonra."

"İklim sana vermeni söyledim." Dedim sinirle

Beni önemseyen birine böyle yapmak canımı acıtsada elimde değildi.

"Sare ben senin iyiliğin için vermiyorum sakin olduğun bir zamanda zaten vericem."

"Ben sakin falan olamıyorum anlayın bunu artık." Diye bağırdım

"Sürekli bir ceset kan yeter tam diyorum buldum bir şeyi bak ne güzel girdi yolunu babam dı lan o adam benim iyi ya da kötü kan bağım olan tek kişi ben onuda kaybettim iste simdi benden sakin olmamı bekle İklim."

Bir şey demeden notu elime verdi İklim bu hallerine çoğu zaman alışmıştı ama insalar yadırgayıcı bakışları ile bana bakıyorlardı aslında çoğu böyle insalar yüzünden bu halleydim.

"savcıma kalkan her el için."Yazıyordu notta

Ambulans gelince babamı içeri aldılar bende yanına gittim.

"Savcım artık geç-"

"Sana yapmanı söyledim." Dedim Ağlayarak

"Ama."

"Aması maması yok sana yap dedim"

Biliyorum yapacakları şey boşa ama belki bir ümit Yaşar belki geri gelirdi.

🍁🍁

"Üzerinde parmak izi yine yok Savcım ama diğer cesetleri göre iyi yani hiç bir uzvu kesilmemiş." Dedi Yaren

"Teşekkürler." Diyip içeriden çıktım ve eve doğru yol aldım. Nasıl bir tepki vermem gerekir etrafı birbirine mi katmalıydım yoksa kenarda durmalımıydım

İklim ve refik komiseride çağırdım.

Kısa bir sürenin ardından geldiler. Başta ilk cesed ile başladık daha sonra babam ile

"Ha bu arada Savcım babanızın ölümünde de iki kişi var ama bu sefer erkek."

"Bence bir örgüt bunlar bak görürsün o kadın da işin icinde." Dedi İklim

"Eğer Zehra ise bende aynı düşüncedeyim yani o gün bize olan tavrı falan garipti."

Aslında yine gitmem gerekiyor ama sürekli yeni bir şey ile karşılaştığım için ona vakit ayırmadım.

"Refik komiser sen yanına iki kişi al git şu kadının evine." Dedim

Daha sonra kısa bir şekilde İklim ile konular üzerinde tartışmaya başladık elimizde olan bütün not kağıtları tek bir kişinin el yazısına aitti yani katilimize. Aslında bana bırakılan nottan sonra biraz daha iş zorlaştı çünkü bu her kim ise beni tanıyordu

Belki yeni belki eski bilmiyorum

Refik komiserin telefonu ile konuşmamızı böldük

"Savcım kadın evde yok."

"Yani daha doğrusu kadın taşınmış ama komşular falan bilmiyor nereye gittiğini." Dedi

"Nasıl olur refik komiser iki gün önce biz konuştuk kadınla."

İklim haklıydı bu kadın o katil ile çalışıyordu. Keşke o gün peşine bir ekip falan taksaydım

Bir şey demeden telefonu kapadım

"Bir kere yanlış düşünsem şaşarım zaten." Dedi İklim

"Şimdi ne olucak Peki. Yani elimizde hiç bir şey yok."

"Bende bilmiyorum iklim hem de hiç şuan bir çıkmazın içindeyim."

"Bak şimdi ben gidiyorum sen burada kal." Dedi İklim

Ve evden çıktı

Bu seri katil beni tanıyordu babamı biliyordu bana yaptıklarını biliyordu ama nasıl ben herkesten bu olayı gizli tuttum bu adam nasıl hemen bulmuştu. Notta Savcım yazmıştı

Bu iş iyice çocuk oyuncağını dönmüştü yaptığımız plan suya düşmüştü sanki her adamımızı takip ediyordu.

Odama çıkıp duş aldım ve biraz yattım ama fazla dinlenmeden geri kalktım çünkü haberler bir kitaptan bahsediyor.

Bir katilin günü diye İnternet üzerinden ufak bir araştırma yaptım tıpkı bizim katili anlatıyordu. Gerekli kişilerin öldürülmesi intikamlar arkada iz bırakmamak.

Son çıkan cesetler ayrı bir gündemde zaten birde bu çıktı.

"İklim haberlere bak." Diye mesaj attım

Daha sonra üzerimi giyinip biraz yürüyüş yapmak için dışarı çıktım. Oradan belkide iklime geçerdim.

Nereye gidiyordu bu yol nasıl bir çıkmazdı her geçen gün daha yeni bir olay bitmeyen sıkıntılar benim endişelerim.

Tam durduğum esnada arkamdan adım sesleri duydum başta umursamadım yol benim değildi sonuçta ama girdigim her yere benimle gelince endişe ettim

Evden çıkarken silahımıda yanıma almamıştım.

"Güzellik dursana bi." Diye bağırdı

Dediği gibi durdum ona doğru döndüm elinde bir bıçak vardı.

Gayet sakin durmaya çalıştım

"Bana bak yaklaşırsan seni yaşatmam." Diye bağırdım

Daha çok yaklaşmaya başladı

Ellerim titremeye başladı

Hadi ama Sare bu kadar güçsüz olma

"Ne o titriyorsun sanki." Diye güldü

Ben tam bıçağı alacakken boğazıma dayadı

"Ne o Savcım seni kurtaran kimse yok."

Belki kurtulmayı deniyebilirdim ama en ufak bir hamlede ölebilirim de

"Savcıma dokuna bilecek tek kişi benim." Diye bağırdı bir adam

Bize doğru yaklaştı adam tam bıçağı saplayacakken silahın tetiğini çekti ve adamı vurdu

Adamın kanı üzerime damlasını. Adam yanımdan Koşarak uzaklaşırken şokun etkisinden çıktım ve peşinden koştum.

"Allah kahretsin be."

"Lanet olsun şu ataklarımdam korkumdan." İklime telefon açtım ve bir ekip alıp buraya gelmesini istedim.

Oturdum ve ağlamaya başladım

artık bitmiştim ya da hiç var olmamıştım.

🍁🍁

Evet yeni bir bölüm sonuu

Beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayın

Fikirlere açığımm