Evettt yeni bölüm ile karşınızdayım. umarım seversinizz

birde bu aralar bölümlerimi artık sık atmaya başladım Allah bozdurmasın oadacnj

beğenmeyi ve yorum yapmayı unutmayınn

<<<

SARE: 

İklimler de gelince hep beraber yemek yedik örgütte olan kişileri tanımaya çalıştım mesela en iyi çift Ateş ve Elzem miş zaten basit bir şeydi çünkü sürekli beraber geziyorlar ve çok tatllı bir bir çiftler herkesin anlattığı kadar varmış

Asır hakkında pek bir şey diyen yok genelde katı ve kuralcı deniliyor ama bence gayet sıcak kanlı biri

Pars içinse hayattan bezen biri olduğu söylüyorlar belki İklim sayesinde tekrar hayata geri dönebilir. Her umudun bittiği yerde yeni bir umut başlar ve Parsın umudu İklim olabilir.

Yemeklerimizi yeyip biraz sohbet etmiştik ve saat geç olmaya başladığı için eve gitme kararı aldık.

"Bizde kalkalım artık yine buluşuruz." dedim Asıra sarılarak ve evet sanırım Asıra bu ilk sarılışımdı.

Asır ve Pars bizi kapıya kadar geçirdiler ama kapıda bir kutu vardı ve üstünde benim adım yazıyordu iyi ama benim burada olduğumu bilen kimse yoktu.

Hızlı bir şekilde kutuyu açtım içinden bir silah ve bir kağıt çıktı.

"Biri şaka yapıyor diyecem ama silah ile şaka olmaz" dedi İklim

İçinde olan kağıdı açıp okumaya başladım.

"Sare savcı neler yaptığını biliyorum ve bir katil sakladığınıda biliyorum cezası en az kaç yıl 5-10 ya da daha kötüsü bir ölüm cezası bile olabilir kendine dikkat et belki bir uykunda hop gidiver mişsin ya da sevdiğin insanları teker teker kaybetmişsin mesela İklim gibi ama sakın unutma gölgen gibi peşindeyim Ecelin ben olucam ama sakın kişisel algılama sorunum seninle değil sadece sen gözüme daha iyi geldin"

Ne saçmalıyordu bu şimdi ecelim olucakmış falan beni korkutmayı düşünüyorsa yanılıyor ama sorunun benimle olmadığı söyledi o zaman Asır ilemiydi.

"Sare bak sana saçma gelicek ama iklim ile burada kalmanız gerek. Şuan okuduğun şey bizim düşmanlarımız ile ilgili ve emin ol neler yaparlar ben bile kestiremiyorum." dedi

Aslında burada kalsak bir sıkıntı olmazdı hem İklimde güvende olurdu bende gece rahat bir uyku çekerdim

"olur ama eve gitmem gerek almam gereken bazı şeyler var." dedim

beraber eve doğru yol aldık, ihtiyacım olan şeyleri alıp geri Asırın evine geçtik.

ATEŞ: -15 SENE ÖNCE-

Tek başıma oturmuş pastamı yiyordum ama hepsini yemedim çünkü başka yiyecek bir şeyim yoktu en azında yarın da karnım doyucaktı.

Annem ile eskiden kaldığımız klübe hala duruyordu ve orada kalıyordum. Belki bir ümit Pars gelir diye düşündüm belki canımın sıkıntısı gider ve beraber birşey oynarız. Ama benimle oynamak istermiydi o bakımlı ve Ailesi olan biriydi ama ben ne bakımlıydım ne de ailem vardı.

Gece olmuştu ve yine hava soğuktu, üşüyordum eğerki annem yanımda olsaydı sarılırdı bana en azından kalbim ısınırdı ama şimdi ikiside buz gibi soğuktu. klübenin içinde uykuya dalmıştım tam o esnada Pars ve yanında bir kadın gelmişti.

"Anne bak Ateş bu" dedi beni göstererek

Elimden tutarak beni oradan kaldırdı ve arabaya bindirdi.

"Nereye gidiyoruz" diye sordum merakla

"Artık dışarıda kalmana gerek yok Ateşcim bizimle beraber kalıcaksın" dedi

o gün tekrardan hayata tutunmuştum o kadın bana tekrardan ümit vermişti bana annelik yapmıştı. Eve gider gitmez ilk önce duş aldırdı sonra yemek yedirdi ve Parsın odasına gidip ikimizede masal okudu.

O an dedim keşke annemde yanımda olsaydı oda bana masal okurdu..

SARE: -GÜNÜMÜZ-

Asır ile aynı oda da kalıyordum çünkü gelen silah ve nottan sonra korkmaya başladım başta pek umursamadım ama işler ciddileşecekti.

Yatağa girdiğim gibi uyuya kaldım yarın adiliyeye gidince ilk işim Davut duğan ile görüşmek olucak belki onu tanıyan biri intikam için gelmiştir veya farklı bir şey için ama olan şeyler bu adam ile ilgili orası kesin.

<<<

Asırın sabah öpücüğü ile uyandım benden önce kalkmış hazırlanmıştı.

"Günaydın sevgilim" dedim sarılarak ve huzuru hissetim kollarında sak o yanımda oldukca bana hiç bir şey olmayacakmış gibiydi istemsiz bir şekilde gülümsedim

Bende yataktan kalkıp üzerimi giyindim saçlarımı ve makyajımı yaptım ve aşağı kahvaltı masasına indim.

İklim ve pars oturmuş sohbet ediyorlardı Elzem ise tek başınaydı bende biraz tanışmak amacı ile yanına gittim.

"Elzem değil mi." dedi yanına otururken

"Evet sende şu meşhur Sare savcı olmalısın" bir anda yüzündeki o bitkinlik gitmişti

"Tek başına görünce yanına geliyim dedim pek iyi ggörünmüyorsun"

"Ateşin annesinin ölüm yıl dönemi ve kanayan yarısı var o üzülürken ben gülemem" dedi

İşte gerçek aşk buydu her şeye rağmen beraber olmak beraber gülüp ağlamak ilklerimizi onlar ile yaşamak. Aşk içerisinde her şeyi bulunduran bir ilaçdır ve reçetisi olmayana verilmemeli.

"Ben üzgünüm yani ne desem bilemedim Anne benimde çok özel bir şey ve onu kaybetmenin verdiği acıyı çok iyi bilirim" dedim elini tutarak

"Eğer bir şeye ihtiyacın olursa burda olduğumu bil isterim" dedim ve İklimin yanına geçtim

Asırda gelince hep beraber yemek yedik ve sanırım bugün kimse konuşmayacaktı herkes Ateş ile beraber aynı acıyı yaşayacaktı. Herkes kötü değildi içlerinde bir gram dahi olsa bir iyilik parçası vardı.

Kahvaltıyı yaptıktan sonra İklim ile beraber evden çıktık ve adliyeye gittik ilk işim refik komiser ile görüşmek oldu. Görüşme izni çıkartdı bende direk görüş odasına gittim.

"Davut doğan sensin demek" dedim

"Bildiğin bir şey varsa anlat yoksa her şey daha kötüye gider."

"Tam tamına 35 yıl ceza aldım zaten yaşım olmuş 45 e bende o kadar yaşamam o yüzden anlatıyorum."

Değişik bir cevap yani ilk defa bu kadar kolay konuşan biri gelmişti.

"Seni kaçırdım evet çünkü bu araştırmış olduğunuz katili ben öldürmek istiyorum tıpkı ölen küçük kız kardeşi gibi"

Asırın kardeşi ölmüştü o yüzden Asır bu adamın en ağır cezayı almasını istiyordu

"Bende en değerlisini alırsam gelir dedim ve geldi ama olmadı sonrası aynı işte ama merak etme yine en kısa sürede buluşucaz ama bu sefer sende yanımda olucaksın" dedi gülerek

"Seni kendi kanında boğucam Davur duydun mu beni seni bitiricem" dedim bağırarak ve oradan çıktım

"Bu adam bir çocuğu öldürmüş kayıtlarda varmı." diye sordum ama söylememiş iyi o zaman eklenir şimdi dedim

<<<

Adliyede işim bitince İklim ile eve doğru yol aldık

"Ne oldu Sare durgunsun biraz."

"Bu davut doğan varya Asırın kardeşini öldürmüş" ben söylerken bile sesim titriyordu ama o adam bunları gülerek söylüyordu ya ben çıldırıcam böyle adamlaraidam gerekli ufacık bir çocuk ne istedi ondan ya hayalleri vardı belki hepsini yıkıp geçti.

Asırın neden böyle olduğunu en kötü şekilde anlamıştım amacı kardeşinin katilini öldürmekti aynı zamnda böyle bütün insanları öldürüyor ve acısını dindirmeye çalışıyor.

Eve geldiğimizde kendimi direk odaya attım nasıl öldürmüşlerdi nasıl kıymışlardı ya da canı acımışmıydı gözümden bir damla yaş aktı ama hemen sildim ağlamayacaktım o küçük kız için güçlü duracaktık onun için o adam ne kadar ağır ceza çekicekse hepsini çektirecektim.

"Sare ne oldu herkes senin kötü olduğu söyledi İklime sordum ona sor o cevaplasın dedi"

"Ben Davut Doğan ile görüşmeye gittim ve bana bir şey söyledi."

Daha adını duyduğu gibi siniri gözlerinden belli oluyordu

"İnan amacım seni üzmek değil ama öğrendim kardeşini öldürmüş."

O an Asırın gözlerinden bir yaş aktı ve içim sızladı benim güç.u dediğim adam ağlıyordu olduğum yerden kalktım ve ona sarıldım.

"Ağlama lütfen bak ben elimden gelen her şeyi yapıcam kardeşinin intikamını beraber alıcaz ama Ağlama Lütfen"

"Sadece beş yaşında bir çocuktu o Sare hayalleri vardı mutlu gir şekilde yaşayacaktık ama aldılar onu hayattan kopardılar. Benim tek bağım olan Güneş gitti."

Onu anlıyordum ve acısına ortak oluyordum artık ne yapacaksa beraber yapacaktık tek başına değildi

Adalet mi, siktir et onu çünkü zaten olmamıştı

<<<

Evett bölüm sonu geldim Sizce nasıldı

Benim kardeş sahnesinde içim biraz cızz etti..

Umarım seversiniz yorumlarınızı bekliyorum bir sonraki bölümde görüşmek üzere

Birde okullar açıldı bende her pazar yeni bölüm atıcamm