Selamm yeni bir bölüm le karşınızdayım umarım seversiniz

oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın sizleri seviyorum iyi okumalarrr

<<<

İKLİMDEN:

-BALO GECESİ-

Pars ile içkilerimizi yudumlarken sohbet ediyorduk geçen olan şeyler için tekrar özür dilemişti. İçim de hala bir kırgınlık olsa dahi affetmiştim.

"Konuştuğun biri varmı"" diye sordu Pars

"Şuanlık biri yok senin konuştuğun biri varmı." diye sordum bende

"Benimde yok." dedi ve yine her zaman ki gibi etraf sessizliğe büründü.

Davut Doğan konuşmasını yaptıktak sonra olan şeyleri fark etmiş ve kaçmaya çalışmış ama refik komiser ve ekibi yakalamış. Sarede biraz daha durup çıkarız diye mesaj atmıştı.

Eve gitmek için Sareye baktım ama görünürde yoktu

"Sare, Asır ile mi"

"Bilmiyorum ama ikiside yoksa beraber olma ihtimalleri yüksek." dedi

yavaş yavaş konuşmaya başladığımız zaman yanımıza bir kız geldi.

"Pars görüşmeyeli çok dedi" dedi yılışık bir şekilde ve hemen sarıldı hani konuştuğu kimse yoktu.

"Ah, evet çok oldu Yeşim."

"Eğer sanada ayıp olmazsa biz beraber biraz yalnız kalsak senin için sorun olur mu." dedi bakarak

sinirden deli olmuştum bide bana emir verir gibi konuşuyor.

"Tabii bende Sareye bakacaktım zaten"

"İklim bekler misin." Diye seslendi arkamdan ama duymamazlıktan geldim

Madem konuştuğu biri var bana neden umut verir gibi bakıyor neden olur gibi yapyordu

belkide sen öyle sanıyordun.

Olabilir zaten ne bekledim ki ondan bir daha karşımıza çıkmayacak biri.

《《《

PARS -BALODAN SONRA-

Asır ile Sare olmuştu ama iklim ile ben olabilirmiydim hele son olanlardan sonra

Kız ile sadece iki defa görüşmüştüm ama orada sanki yıllardır tanışıyormuşuz gibi bir tavır sergilemişti ve bende hiç bir şey dememiştim.

Ona ümit vermiştin belkide ama şuan olan her şey o ümidi yıkıp geçti.

Telefonumu alıp İklime mesaj attım.

Pars: İklim olan şeyler için özür dilerim kız düşündüğün gibi biri değil doğru düzgün tanımıyorum bile. Yarın buluşalım sana olanları anlatsam.

"Bir kadına mesaj attıran bu hayat sana bunu yaptıysa bizi öldürür" Dedi Ateş

Onunla beraber büyümüştük beni en çok tanıyan insanlardan biri Ateş her zaman yanımda olan kardeşim dediğim kişi.

Bu örgüte ilk katıldığımız sevdiğiniz bütün herkesi kaybetmiştik ve o gün bir yemin etmiştim

Asla aşık olmayacağım

Ama oldum ve onu kaybetmekten korkuyorum tıpkı diğer sevdiklerimi kaybettiğim gibi

Ateş "Ama benden sana bir tavsiye zaman kimseyi beklemiyor eğer seviyorsan git söyle eğer şimdi söylemezsen belkide söyleyecek zamanın kalmaz."

Ya tek taraflı bir ilişkiyse ya sadece ben hoşlanıyorsam eğer çıkma teklifi ettğimde ve o kabul etmezse yıkılırdım ve ben bunu istemiyordum.

"Belki biraz daha emin olduktan sonra şuan bazı şeyler için çok erken."

"Asır çıkma teklifi etmiş Sareyede biraz zaman vermiş yarın tekrar buluşucaklarmış"

Onların ilk andan itibaren olacakları belliydi birbirlerine baktıklarında istemsiz bir şekilde her ikisinde de umut vardı tıpkı Ateş ve Elzem gibi.

İKLİM: -GÜNÜMÜZ-

Sarenin hazırlamış olduğu kahvaltı masasına oturduk. her zaman olduğun daha neşeliydi biri ile mutlu olduğu her halinden belliydi ve bazı şeylerden çok emindim Asır Sareyi asla üzemezdi.

Sare "Sen anlat bakalım İklim Pars ile ne yaptınız"

"Benimkisi pek iç açıcı değil. Siz gittikten sonra konuştuğun biri vardı diye sordu yok dedim aynı soruyu bende sordum yok dedi."

"Ee ne güzel işte kimse ile konuşmaması"

"İşte o olaydan sonra yanımıza Yeşim diye bir kız geldi işte görüşmeyeli çok oldu dedi sarıldı sonra birde bana nazik bir şekilde gitmemi söyledi."

"Ve Parsta sana bir şey demedi."

"Gece mesaj attı, gidicem ve benim için pek önemli olmadığını söyleyeceğim."

Sonuç olarak benim içimde oluşmaya başlayan hisler o gece bitmişti ya da hiç olmamıştı.

Kahvaltı yaptıktan sonra odaya çıkıp üstümü değiştirdim yüzüme hafif bir makyaj yapıp evden çıktım.

Parsın yanına gidiyordum, ne söylecekti bana yani neden bir açıklama gereği duyuyordu ki sonuç olrak sadece iki arkadaş olmaya çalışan insanlarız.

Arkadaş olmaya çalışan insanlar mı güldürme beni İklim adam mesajlarına cevap vermedin diye evin kapısını bile kırdı daha ne bekliyorsun eğer ki ilk adımı o atmıyorsa sen at.

İlk adım ve ben hiç uyuşmaz ikli olduk ilk adımı çok nadir atan biriydim ve bu nadir olucak bir şey değildi.

kafeye benden önce gelmişti beni görünce hemen ayağa kalktı selamlaşıp ikimizde oturduk.

"Ne içersin söyleyelim." dedi

"Bence bir şey içmeye gerek yok sonuç olarak seni dinlemeye geldim."

Hadi ama İklim bu kadar sert olmana gerek yok çocuk ince bir davranış sergiledi sana sen odunluk ediyorsun.

"Peki o zaman direk konuya giriyorum o gece olanlar için özür dilerim Yeşim ile bir iki kere iş için buluşmak zorunda kaldım ve yakamı ondan zor kurtardım. Orada ikimizi görünce yanımıza geldi zaten sen gittikten sonra bende onu gönderdim yanına gelmek istedim ama daha çok kızarsın diye gelmedim."

Sanırım olan her şeyi yanlış anlamıştım ve boşuna Parsa kızmıştım ama benim yerimde kim olursa sinirlenirdi partiye bir adam ile gidiyorsun ve yanına bir kadın geliyor.

Sen kızmadın İklim kıskandın

"İyi ne güzel ama dert etmene gerek yok sonuç olarak senin hayatına karışamam istediğin kişi ile görüşebilirsin bu senin doğal hakkın benim kızdığım nokta Yeşimin beni yanından kovması. Sende en azında yanıma gelebilirdin ben o baloya biri ile girdim ve tek başıma çıktım."

"Bak ben gerçekten özür dilerim amacım seni kırmak değildi İklim sen benim için değerlisin ve ben değerli bulduğum insanları kırmak istemem."

<<<

SAREDEN: -GÜNÜMÜZ-

İklim evden çıkmıştı bende onu arkasından mutfağı topladım ve duşa girdim, üstümü giyindim ve makyajımı yaptım. Asır ile buluşucaktım ama onun evinde çünkü konuşmam gereken şeyler vardı ve bunu diğer insanların ortasında konuşmak istemiyordum.

Eğerki beraber bir yola çıktıysak bazı fedakarlıklar yapmamız gerekiyordu.

Ben elimden gelen her şeyi yapmaya hazırdım ama Asır hazır mı bilemiyorum her insan birbirini sever aşık olur ama bazı fedakarlıkları yapamaz ve bunları yapamacaksa hiç olmasın daha iyi

Evin önüne gelmiştim kapıyı çaldım ve açan siyah saçlı mavi gözlü bir çocuktu

"Hoş geldin yenge"

bir saniye o bana yengemi dedi benmi yanlış duydum şaşkın bir tavır ile ona bakarken o sırıtıyordu.

sanırım Asır ile olan herkes deli ve bende yakında deliricem

Asır genelde bahçede oturuyor sanırım çünkü ilk geldiğim zamanda yine orada bulmuştum.

kısa kısa sohbet etmeye başladık ve o an dedim ki Seninle çok farklı şekilde tanışmak isterdim Asır

"Asır her şey iyi hoş ama benim sana sormam daha doğrusu bir şey istemem gerek"

"Seni dinliyorum." bir anda ciddileşerek.

"Bak eğer beraber bir yola çıktıysak senden bu örgütü kötü ameller için kullanmanı istemiyorum yine örgüt senin olsun ama bir ceset daha görmek istemiyorum seninle ilgili bir dosya dahi istemiyorum." dedim

"Kabul ama bir şartla." dedi bazen bu şartlar beni bezdiriyorr hele birde Asırdan birde benden bir kere adam öldüreyim ne olur kendime iyi hissetmiyorum falan der o zaman kafam sıkarım burada

"Ben size suçlu adamların listesini veririm sizde içeri tıkarsınız sonuç olarak adam öldürme yok."

yani bence geçerli bir neden hem bizde suçlulara kolay erişim sağlarız.

"Bende kabul ettim o zaman" dedim ve gülererek el sıkıştık

İklime mesaj atmıştım buraya gelmesi için çünkü yemeği burada yiyecektik. Onlarda Pars ile dışarıdaydılar İklimin kısaca yazdığına göre araları düzelmişti.

"Parsla ile İklim aralarını düzeltmiş" dedim Asıra

"Parsın efkarlanması bitti o zaman" dedi Ateş

"Dünden beri iki şişe bitirdi bütün gece uymadı üstüne birde-" Asırın ölümcül bakışını görünce sustu sonuç olrak özel hayatın gizliliği.

"Ateş değişik çocuk yani size göre daha rahat ve eğlenceli birine benziyor" dedim

"Kötü davranmayı sevmiyor, emin ol onun yaşadıklarından sonra sende kötü olmak istemezdin" dedi kahvesini yudumlarken

"Onunla olucak kadın şanslı biri o zaman"

"Elzem ile sevgililer burada beraber kalıyorlar ve her ikiside birbirini bulduğu için çok şanslı."

ATEŞ: -15 SENE ÖNCE-

Tek başıma geçirdiğim beşinci yılım annemsiz ve babamsız bir başıma...

babam ben doğmadan bana ve anneme güzel bir hayat verebilmek için borç para almış ve o para ile bir ev almış ama daha iki ay doğmadan parayı vermedikleri için hem evi hemde babamı almışdılar.

Tabii ben daha dünyada yokum annem anlattımıştı banada.

oradan zorla kaçmış annem eski bir klübe bulmuş orda doğmuşum ve beş yaşıma kadar orada kaldım sonra annemide kaybettim. kanser hastasıydı ve ilaca ihtiyacı vardı ama para yoktu.

oda giddikten sonra tek başıma yalnız kaldım. Karnımı doyura bilmek için hırsızlık yaptım başta sonra artık yanlış bir şey yaptığımı düşündüğüm için bıraktım.

Bugün on yaşıma girdim ve yanıma bir çocuk geldi elinde ufak bir pasta vardı. saçları sapsarı üzerinde güzel kıyafetler vardı.

"Az önce seni ağlarken gördüm belki mutlu olursun diye pasta aldım sana " deid sarışın çocuk

"Biliyormusun bugün benim doğum günüm" dedim

yavaş bir şekilde pastayı elime verdi

"Benim adım Pars biraz ileride oturuyorum şimdi gitmem lazım beni merak ederler yarın yine gelicem" dedi pars

"Bende Ateş seni burada bekliycem"

<<<

Evettt bölüm sonu ile karşınızdayım bu bölümde diğer karakterlerin ağzından yazdım umarım sevmişsinizdir

ve sonunda Ateş de kurguya girdi

İklim ve Pars hakkında neler düşünüyorsunuzz

bir sonraki bölümde görüşmek dileğiylee