@leetalya
|
2. Bölüm Sabah uyandığımda yine aynı odadaydım . Dünü hatırladım , ağlayarak uyumuştum , derken kapı çaldı ve X odaya girdi ; X : İyi misin ? T : ... İç çekerek konuşmaya devam etti ; X : Akşam geldiğimde yemek hazır olsun ve evi de temizle . T : Niye ben senin kölen miyim!!! X : Duydun geldiğimde yemek hazır olsun ... T : ... Odadan çıktı . Sinirlerime hakim olmaya çalışıyordum ama nafileydi . Aklıma kaçmak geldi . Ama X evden daha yeni çıkmıştı . Biraz beklemeliydim . Beni fark ederse durumum daha kötü olurdu . Aç hissediyordum . Bu yüzden mutfağa indim ve buz dolabını karıştırmaya başladım . Bacardi , Captain Morgan ve Ballentine George gibi pahalı marka içki şişeleri vardı . Boşlarını da salonda görmüştüm . Derin düşünceler içerisinde dışarıyı seyrederken bahçeye lüks arabalar girdi . X olduğunu sanmıştım fakat 4.arabadan inen adamı görünce kanım dondu . Bu adamlar zamanında babam yüzünden ölesiye dayak yediğim adamlardı . O an panikle hemen önüme çıkan merdivenden aşağıya indim . Birkaç kapı vardı . En sonuncusuna girdiğimde çok yoğun bir kokuyla karşılaştım . Arkamı döndüğümde tavandan asılmış bir cesetle karşılaştım . Kanla kaplıydı , vücudunun ve yüzünün yarısı böcekler tarafından yenmişti . İğrençti . Ağlamamak için kendimi tutuyordum . Yukarıdan bir takım bağrışma sesleri duyuyordum fakat sesler anlaşılmıyordu . Sessiz hıçkırıklara boğulmuştum . Midem bulanıyordu hemen arkamı döndüm . Sakinleşmeye çalışırken yukarıdan bir takım silah sesleri geldi . Kafamı duvara yaslamış tüm bu olanları anlamlandırmaya çalışıyordum . Tek hatırladığım buydu . Gözümü açtığımda bulunduğum odaya geldiğim koridorda biri adımı haykırıyordu . X'ti . Korkuyla kapıyı açtım . Ve karşımda onun korku doku yüzüyle karşılaştım . Bir anda üstüme atladı . Biraz daha sıkarsa kaburgalarım kırılacaktı . T : N-nefes alamıyorum . Heyyyy ! Sırtına vurmaya başladım . Fark etmiş olacak ki bıraktı . Ama yüzündeki o korku dolu ifade hala aynıydı .Ağlamamak için kendimi tutuyordum . Yukarıdan bir takım bağrışma sesleri duyuyordum fakat sesler anlaşılmıyordu . Sessiz hıçkırıklara boğulmuştum . Midem bulanıyordu hemen arkamı döndüm . Sakinleşmeye çalışırken yukarıdan bir takım silah sesleri geldi . Kafamı duvara yaslamış tüm bu olanları anlamlandırmaya çalışıyordum . Tek hatırladığım buydu . Gözümü açtığımda bulunduğum odaya geldiğim koridorda biri adımı haykırıyordu . X'ti . Korkuyla kapıyı açtım . Ve karşımda onun korku dolu yüzüyle karşılaştım . Bir anda üstüme atladı ve sıkıca sarıldı.Biraz daha sıkarsa kaburgalarım kırılacaktı .Sonra ise telaşlı bir sesle X: i-iyi misin?? T : İ-iyim (öksürür)N-nefes alamıyorum . Heyyyy ! Bırakk!! Sırtına vurmaya başladım . Fark etmiş olacak ki bıraktı . Ama yüzündeki o korku dolu ifade hala aynıydı . Bana bir şey olduğunu düşünmüş olmalıydı fakat onun bu tepkisi beni şaşırtmış ve biraz korkutmuştu. Tabi bunu ona belli etmedim, sesime komik bir hava katmaya çalışarak T: Noldu aniden beni mi özledin! ;) bu samimiyet nerden ! Senle bu kadar yakın olduğumuzu hatırlamıyorum!!! X: … Bir şey söylemedi ama yüz ifadesi az öncekine göre daha rahatlamış gözüküyordu. Benden uzaklaştı. O zaman etrafı inceleme fırsatı buldum. Burası kullanılmayan bir depoya benziyordu. Burda ne işimiz vardı? jeton sonradan düştü.Olanları hatırladım. Yine bu adamlar ve yine ben…En son babam yüzünden bu adamlarla başım dertteyken şimdide bu X yüzünden başım beladaydı!! X’e döndüm rahat gözüküyordu. Neden bu kadar rahattı anlamadım sonra sordum: T: Bizi kaçıranlar kim, X: Sakin ol prenses, dedi küçümser bir tavırla. Sinir olmuştum. T:bu rahatlık nereden geliyor, senle böyle bir samimiyetimiz yok. Sen önce soruma cevap ver!! Kendimi ne kadar tutsamda sesimin titremesine engel olamamıştım. Bunu o da farketmiş olmalı ki biraz ciddileşti. X: Bunlar bizim anlaşma yapacağımız si ve adamları yerin gizliliği için böyle yaparlar. Fakat sen o an korkudan(!) bayıldın Dedi. |
0% |