VASİYET

                                                   2 

D : Siz Talya Hanım olmalısınız .

T : Evet ...

D : Buyurun size eşlik ed-

Yakışıklı bir adam yanımıza yaklaştı ve sekretere dönüp sinirli bir şekilde

A : Dai git ve sana söylediklerimi yap ... Hemen ...

Sonra bana döndü ve alaycı bir tavır ve bakışla :

A : Hanfendiyle ben ilgilenirim .

Gözlerimi devirmekle yetindim . Asansöre doğru ilerlemeye başladık . Asansöre bindiğimizde 21. Kat düğmesine bastı , uzun ve gerici bir sessizlik vardı aramızda .

_ALEX_

Fazlasıyla gecikmişti ve bu yüzden tüm işlerim aksamaya uğramıştı . 3 toplantımı iptal etmek zorunda kalmıştım . Aramızdaki sessizliği bozma kararı alarak konuşmaya başladım ;

A : Hanfendi bir şey söylemeyecek misiniz ?

Anlamamış gözlerle bana baktı .

A : Mesela bu kadar gecikmenizin sebebini ...

T : Geciktiğim için üzgünüm ama nedeni sizi hiç ilgilendirmez .

A : Şimdilik ...

_TALYA_

Ağzında bir şeyler geveledi ve kapılar açıldı . Saniyeler süren asansör yolculuğu bana dakikalar boyu sürmüş gibi geldi . Eliyle işaret etti ve yürümeye başladık .

Tek bir imza ... Bu kadar gerginlik bunun için yaşanmıştı . Siktiğimin anlaşmasına atacağım aptal bir imza için ...

Uzun bir koridor boyu yürüdük . Ardından sağq döndük , oldukça şık ve geniş bir odanın önünde durduk . Kapıyı açtı ve bir şey demeden içeri girip yerine oturdu . Sakin kalmaya özen göstererek bende içeri girdim .

Önüme birkaç kağıt fırlattı ardından da bir kalem . Okuma zahmetine bile girmedim . İmzamı attım ve kağıtları fırlatır gibi önüne koyup odadan çıktım .

Otoparka geldiğimde arabanın kapısını açmamla elimdeki kalemin yere düşmesi bir oldu . O sinirle kalemi vermeyi unutmuştum . Kalemi yerden aldım ve arabaya bindim . Biraz incelediğimde üzerinde Aran yazdığını gördüm . Bu isim bir yerden tanıdık geliyordu . Ama hatırlamakta güçlük çekiyordum ...